بخش دوم مصاحبه با اکبر اکسیر
شاعر، آموزگار بازنشسته زبان و ادبیات فارسی، گرافیست، طنزپرداز معاصر ایرانی و صاحب نظریه شعر فرانو و مجموعه شعرهای در سوگ سپیداران، بفرمایید بنشینید صندلی عزیز، زنبورهای عسل دیابت گرفته‌اند، پسته لال سکوت دندان شکن است، ملخ‌های حاصلخیز، مالاریا، ما کو تا اونا شیم و من هارا شورا هارا می‌باشد.
طنزپردازی در عین سادگی و ایجاز، از ویژگی‌های برجسته اشعار اکسیر است. اکسیر معتقد به فقر «تولید اندیشه و نظریه‌پردازی» در ادبیات امروز است. جریان فرانو در ابتدا به صورت گروهی و با عنوان حلقه شعر فرانو مطرح بود و شاعرانی نظیر منصور بنی‌مجیدی، داوود ملک‌زاده، آرش نصرت‌اللهی و افشین خدامرد در آن حضور داشتند و البته برای پیش‌برد این جریان، به انتشار مقاله، مصاحبه و حتی ویژه ادبی پرداختند. مجله ادبی دانشجویی «بلم» به سردبیری داوود ملک‌زاده در سال ۱۳۸۴، با انتشار «ویژهٔ فرانو و اکبر اکسیر» جزو اولین و موثرترین مجلات در راستای تثبیت نام فرانو بوده‌است.
وی سعی کرده است مسائل اجتماعی را در شعرهایش بگنجاند و در مورد آنها صحبت کند و یکی از ویژگی های مهم شعر فرانو را در همگامی آن با مسائل اجتماعی می داند و به عقیده وی شعری که پابه پای مردم پیش رود هرگز کهنه نمی شود و نمی میرد.
اکسیر درمورد طنزپردازان اظهار کرد: باید به طنز پردازان اجازه داده شود که کمی در کارشان شیطنت کنند چراکه آنها به معضلات اجتماعی اشاره دارند و شعر طنز ما اکنون در حبابی از کارهای کمدی و فُکاهی ها قرار دارد درحالی که تفاوت طنز با شعرهای فوکاهی در این است که طنز تاریخ مصرفی ندارد اما شعرهای فُکاهی به زمان خاصی محدود می شوند که بعد از مدتی دیگر دلنشین نیستند و ارزش خود را از دست می دهند.
در واقع زمانی که از نابودی تمدن و فرهنگ و همه مسائل دیگر اجتماعی سخنی گفته می شود که بجای قهقهه، هق هقی از آن شنیده می شود، طنز به معنای مطلق معنی می یابد.
از نخستین کتابی که در سبک فرانو نوشته اید تا کنون چه تغییراتی در آن ایجاد شده است؟
فرانو یعنی فراتر از بحث های نو و کهنه و من همیشه می گویم که شعر ما باید فراتر از اکنون باشد به این منظور که حرف جدیدی آید که حرف نو را حلاوتی بگرداند. در هر دوره ای شاعران بزرگ ما با توجه به اقتضاء همان دوره شعر سروده اند و از سبکی پیروی کرده و به زبانی خاص سخن گفته اند اما از همه این موارد که بگذریم شعرهای کسانی همانند فروغ، سهراب و شاملو باگذر از دهه ها، هنوز دل هارا احاطه کرده است و محبوبیت آن ها را هیچکس نمی تواند از بین ببرد. در نتیجه باید به شاعران نسل جوان بگویم که اگر روحشان را تزکیه دهند و به گفته هایشان ایمان داشته باشند آنها هم به این جایگاه والا دست می یابند.
علت اینکه خیلی از شاعران جوان را در طی این سالها معرفی کرده اید و از آنها حمایت کرده اید چیست؟
من در دوره ای که شاعری تازه کار بودم، همیار و مشاوری نداشتم که در شروع کار به من یاری رساند و دستم را بگیرد این بود که همیشه دوست داشتم حامی شاعران جوان باشم و با هر روزنامه ای که فعالیت می کردم دوستان خوش ذوق و شاعر خود را به آنجا معرفی و آنها را تشویق به فعالیت می کردم و کسانی که همپای من پیش رفتند اکنون تبدیل به کسانی شدند که نامی پیدا کرده اند. اما اگر شاعر تنبلی کند و برای نوشتن شعر امروز و فردا کند نمی تواند نامی از خودش بجا بگذارد از همین رو باید از فرصت های پیش رو استفاده کرد تا به موفقیت رسید.
آیا در این دوره چاپ کتاب برای شاعران شناخته شده راحت است یا خیر؟
اکنون وضعیت بازار کتاب بسیار راکد شده است و ناشران دیگر نمی توانند همگام با پیشرفت های شاعران گام بردارند و من علت وضع موجود را گرانی کاغذ و افتادن آن به دست دلالان می دانم از همین رو ناشران دیگر نمی توانند بر روی کتاب های جدید سرمایه گذاری بکنند . همچنین ما اکنون در دوره ای قرار داریم که بسیاری از نام های بزرگ درحال سقوط هستند و دیگر کتابی خوانده و خریداری نمی شود چراکه خیلی از شاعران همچنان در آن افکار رویایی و مالیخولیایی خود گمشده اند و هنوز نمی دانند حرف امروز چیست.
