گروه فرهنگ و هنر یکتا: علی‌اکبر صنعتی (۱۰ فروردین ۱۲۹۵ سیرجان –۱۳ فروردین ۱۳۸۵) نقاش و مجسمه ساز صاحب نام که دو موزه علی اکبر صنعتی در کرمان و موزه صنعتی تهران به نامش ثبت شده‌است، طی چند دهه فعالیت هنری خود بیش از ۲۰۰۰ تابلوی رنگ و روغن، آبرنگ، موزاییک از سنگ و حدود ۴۰۰ مجسمه پدیدآورد که در دو موزه به نام وی در کرمان و تهران، سایر موزه‌های داخل و خارج از کشور و مجموعه‌های خصوصی نگهداری می‌شود.
علی‌اکبر در دوران کودکی پدرش را به دلیل ابتلا به بیماری طاعون از دست داد و مادرش که فقر مالی او رادر ۸ سالگی به پرورشگاه صنعتی کرمان سپرد. مؤسس این پرورشگاه،حاج علی اکبر صنعتی زاده، برای اینکه بچه‌های پرورشگاه بتوانند تحصیل کنند نام خانوادگی خود را به روی آن‌ها می‌گذاشت و نام سیدعلی اکبر صنعتی نیز به همین دلیل، نام قانونی علی‌اکبر شد.
وی دوره‌های تخصصی مجسمه سازی و نقاشی را در مدرسه صنایع مستظرفه و مدرسه صنایع قدیم زیر نظر طاهرزاده، حسین بهزاد (مینیاتوریست)، ابوالحسن صدیقی (مجسمه‌ساز) و حیدریان گذراند و در سال ۱۳۷۹، منتخب فرهنگستان هنر در بزرگداشت نام‌آوران شد.
استاد صنعتی با نگرشی نوین در تقاشی آبرنگ تحولی بنیادین و شگفت انگیز بوجود آورد که نسلی را درعرصه نقاشی رهرو خویش ساخت.از تابـلوهای آبرنگ او می‌توان به آقا سید حسن، به شوق پرواز، یک جهان رنـگ و نقش، زنـدگی بـا آبرنگ، شبان و موسی کوه و دشت، می‌شود دوست داشت، زندگی در مرداب، اسب تنها در دشت، عاشقان گل، آن یادها که رفت، سپیده دم دهکده، یاد ایام کودکی، باغ بی حصار، پناه ، جمعه سبز و ... اشاره کرد.
از مشهورترین کارهای او فرشته عدالت است که در ورودی کاخ دادگستری تهران به همراه ابوالحسن صدیقی و ارژنگ رحیم زاده آن را طراحی و ساختند.
صنعتی در سالهای آخر عمر به علت سکته مغزی قدرت تکلم خود را از دست داد و نیمه چپ بدنش نیز فلج شد. وی همچنین از ششم اسفندماه ۱۳۸۴ به علت عارضه ریوی و مشکل تنفسی در بیمارستان ایرانمهر بستری که پس از بهبودی نسبی از بیمارستان ترخیص شد و سرانجام بامداد سیزدهم فروردین ۱۳۸۵ در سن ۹۰سالگی درگذشت. پیکر علی اکبر صنعتی در قطعه هنرمندان بهشت زهرا به خاک سپرده شد.
انتهای پیام/
دبیر بخش فرهنگ و هنر: رضوان ابوترابی
