به گزارش گروه عکس و فیلم یکتاپرس، درویش خان اسفندیارپور، مردی بود کر و لال که با خانواده‌اش در ۴۰ کیلومتری سیرجان از طریق دامداری و کشاورزی زندگی می‌کرد. او پس از اصلاحات ارضی در سال ۱۳۴۰ برای اعتراض به خاطر از دست دادن املاکش، دست از باغداری برداشت تا اینکه همه درختان زمین باقی مانده او (پس از تقسیم اراضی) خشک شدند. او به همه شاخه‌های درخت‌های میوه سنگ آویزان کرده بود و از آنها چون میوه حقیقی مراقبت می‌کرد. درویش‌خان از طایفه بچاقچی یکی از طوایف اصیل سیرجان بود که شکارچی بوده‌اند.درویش خان اسفندیارپور ۱۸ فروردین ۱۳۸۶ در ۸۳ سالگی درگذشت و پیکرش در این باغ دفن شد.
منبع: خبرگزاری صدا و سیما
انتهای پیام/