به گزارش گروه فرهنگی یکتا پرس، با وجود همه خبرهای بدی که این روزها درباره تخریب محيط زيست میشنویم، هنوز افرادی هستند که با امید و انگیزه زیاد سعی میکنند تا در کنار طبیعت و به نفع محیط زیست زندگی کنند.
روستای دیزباد بالا(دهستان زبرخان بخش مرکزی شهرستان زبرخان استان خراسان رضوی ایران)، در سال 1348 به عنوان یکی از معدود روستاهایی که صد در صد باسواد است، در یونسکو به ثبت رسید و عجیب نیست که نخبگان فراوانی نیز از این روستا برخواسته باشند. افرادی چون امام قلی خاکی خراسانی که از شاعران فارسی زبان در سده 11 هجری قمری و محمد فدایی خراسانی، از شاعران و نویسندگان فارسی زبان در سده 12 هجری قمری.
یکی دیگر از نکاتی که باعث شده این روستا، در میان سایر روستاهای ایران، جایگاه ویژهای داشته باشد، تفکیک زباله است!
پیش از اینکه به توضیح این مورد بپردازیم که چرا این روستا، مقصد نهایی دلبستگان محیط زیست در ایران است، بد نیست به مهمترین محصولات این روستا اشارهای داشته باشیم: روستای دیزباد بالا بهترین گردو و گیلاس خراسان رضوی را تولید میکند، محصولاتی که کاملا ارگانیک هستند و چنان کیفیتی دارند که باعث میشوند مردم از اقصی نقاط ایران به این روستا بیایند و پی کشف راز این کیفیت مثال زدنی باشند. اما واقعا این راز چیست؟
وقتی وارد این روستا میشوید، تابلوی جالبی را خواهید دید که روی آن نوشته شده: « مبادا شكار، مبادا تبر بر درخت و بهار، محیط و زمین را نكو پاكدار.» این، شعار مردم روستاست. نکتهی دیگری که در همان ابتدای ورود به روستا توجه شما را به خود جلب خواهد کرد، نمادی عجیب به شکل DNA است که بر روی یک بلندی نصب شده است. در قسمت بالایی این DNA، یک لانهی کبوتر و یک قلم به چشم میخورد که به این معناست که فرهنگ حفاظت از محیط زیست، چیزیست که در ژن مردم دیزباد بالا وجود داشته و از نسلی به نسل دیگر منتقل میشود.
انتهای پیام/