به گزاش یکتاپرس، تعریف مشخصی برای بدغذا بودن افراد وجود ندارد، اما دسته بندی این افراد به طور کلی می‌تواند شامل کسانی باشد که: رژیم غذایی محدودی دارند، از غذاهای خاصی بسیار بدشان می‌آید، نیاز دارند که غذا به روش خاصی تهیه و درست شود، با خوردن و امتحان کردن غذاهای جدید مشکل دارند، و یا کسانی که مشخصات ذکر شده را یکجا دارند.
برای مشخص کردن تفاوت‌های رفتاری در غذاخوردن (و نه ذائقه آنها)، ابتدا حس چشایی آنها را با یک ترکیب بسیار تلخ سنجیده و سپس غذا برای هر دو گروه در کاسه‌های قرمز، آبی و سفید سرو شد. در حالی که افراد خوش‌غذا (یا به عبارتی خوش خوراک) اعلام کردند که طعم غذاها در ظروف رنگی مختلف تفاوتی نداشت، افرادی که بدغذا بودند گزارش دادند که طعم غذاها در ظروف با رنگ‌های مختلف تفاوت داشت.
تشویق بدغذاها با رنگ ظرف غذا
لورنزو استافورد، روانشناس دانشگاه پورتسموت در بریتانیا می‌گوید: « این اطلاعات می‌تواند برای کسانی که سعی در گسترش تنوع غذایی‌شان دارند مفید باشد. مثلا اگر شما می‌خواهید شخص بدغذایی را تشویق کنید که سبزیجات بیشتری را بخورد که آن سبزیجات به خاطر تلخ بودن‌شان شناخته شده هستند، می‌توانید سعی کنید تا آنها را در بشقاب یا کاسه‌ای سرو کنید که شیرینی آن را افزایش می‌دهد.»
چیپس سرکه نمکی را به همه شرکت‌کنندگان در کاسه‌هایی با رنگ‌های مختلف دادند و از آنها خواستند تا طعم آنها را بر اساس میزان مطلوب بودن، شوری و قوی بودن طعم رتبه بندی کنند.
درحالی‌که به نظر نمی‌رسد که رنگ کاسه‌ها هیچ تاثیری بر قوی بودن طعم محتویات آن داشته باشد، اما در گزارش‌هایی که این دو گروه اعلام کردند تفاوت‌هایی وجود داشت. این تفاوت‌ها تنها از طرف کسانی بود که بدغذا هستند. از نظر آنها اسنک‌های کاسه‌های آبی و قرمز در مقایسه با اسنک‌های کاسه سفید شورتر بودند، و در عین حال اسنک‌های کاسه‌های قرمز در مقایسه با کاسه‌های دیگر کمتر خوشایند آنها بود.
