به گزارش خبرنگار فرهنگ و هنر، فاطمه اتحاد، شاعر درباره موضوعات مختلف حوزه شعر با خبرنگار فرهنگی یکتاپرس گفتگو کرد.
در ابتدا خودتان را معرفی کنید.
فاطمه اتحاد هستم، متولد مرداد 1357 از شهر تهران و مدرک تحصیلاتم هم کارشناسی ادبیات می باشد.
از لکنت شروع کنیم ؟
" لکنت " مجموعه ای متشکل از 45 غزل است، که در انتشارات فصل پنجم به چاپ رسید . قطعا کار اول کاستی ها و ناپختگی هایی دارد و امید دارم دوستان ، به این مجموعه از دریچه محبت نگاه کنند و نقایص بی شمار آن را به دیده ی اغماض بنگرند . من اما اعتقاد دارم که این کتاب مرا بزرگتر و سخت گیر تر خواهد کرد.
شعر چیست ؟
شعر زبان بیان حقایق زندگی و معنای واقعی آن است با زبان شیرین کنایه ها .
در زندگی ماشینی و پر از تشویش امروز شعر را مایه ی تسلی دل و آرامش خاطر می دانم با این دیدگاه که شخصیت معنوی یک شاعر را پس از پیامبران شمرده اند.
از چه زمانی سرودن را آغاز کرده اید؟
از سالها پیش .دقیقاً به یاد ندارم اما از سال ۹۰ شعر شد دغدغه ام. بر حسب اتفاق پا به این عرصه نگذاشتم . واژه واژه کنار هم ردیف کردم تا دلیلی شود بر زنده بودنم.
دنیای شعر را چگونه می بینید؟
زیاد می نویسیم و کم می دانیم و کمتر می خوانیم ، کشفی نداریم و اغلب کاغذ سیاه می کنیم
کم مانده ادبیات کهن ما از ادبیات جهان جا بماند. برای ملتی که در ذائقه ی ذهنشان حافظ دارند و سعدی می خوانند و مولوی و فردوسی و خیام می شناسند ساده انگاشتن و سبک شمردن ادبیات دردیست عظیم و گناهیست نابخشودنی .
تلخی های دنیای هنر؟
به چشم من دنیای هنر دنیای عجیبی است. گاهی به کام من تلخ آمده و گاهی گس و گاهی کال ،سرگردان بین تاریک و روشن . گرگ و میشی ست آسمان هنر، ترسناک و پر از حسد و بغض و درد ، وَ من همچنان این درد شیرین را دوست تر می دارم از آسایش دنیای بدون هنر.
و شیرینی های آن ؟
پیدا کردن زیبایی و سوق دادن آن به سمت داشته های فرهنگی یک ملت ، و ترویج مهربانی ، بی تردید کار ارزشمندی است . یقین دارم شعر و هنر می تواند چشم ها را نسبت به زندگی و واقعیت های آن با نگرشی تازه آشنا کند.
و حرف آخر؟
در این عرصه همواره خود را مدیون کسانی می دانم که حتی به قدر واژه ای به من آموختند، نقدم کردند ، مشوّقم بودند و راه نشانم دادند .
انتهای پیام/
