به گزارش یکتا پرس،امسال چهل و سومین دوره مسابقات سراسری قرآن کریم در شرایط کرونا برگزار شد. برای رعایت حفظ شیوه نامه‌های بهداشتی در سراسر کشور شرکت کنندگان به مراکز صدا و سیمای استانی رفتند و در آنجا برنامه ضبط شد. سپس برنامه ضبط شده برای بازبینی داوران پخش شد. در خصوص شرایط برگزاری چهل و سومین دوره و نقاط ضعف و قوت آن با دو تن از حافظان قرآن گفت‌وگو کردیم.
اصل تجوید حافظان قرآن در مسابقات بین المللی مهم است
محمدجواد دلفانی، حافظ قرآن درباره جایگاه ایران در بخش حفظ مسابقات بین المللی قرآن به خبرنگار ما گفت: ایران در زمینه قرائت جزو کشور‌های صاحب سبک و موفق است، اما در بخش حفظ این گونه نیست. معیار ترتیلِ حافظان قرآن در ایران لحن ملودی گونه و نغمه است، اما در کشور‌های دیگر اینگونه نیست؛ چراکه برای آنان تجوید مهم است و باید از پایه و اساس روی ترتیل حافظان قران کار کنند. باید برای حافظان قرآن کلاس‌های آموزش ترتیل برگزار شود، زیرا ایران در مسابقات معتبر قرآن کریم در بین سایر کشور‌های جهان اسلام نظیر اردن، ترکیه، تونس، کویت و ... رتبه‌ای در رشته حفظ قرآن کسب نکرده است.
وی در خصوص ضعف این دوره مسابقات قران کریم اظهار کرد: تبلیغ مسابقات سراسری قران کریم کم است. حتی در شبکه‌های رسانه ملی نیز تبلیغی از مسابقات سراسری قرآن پخش نمی‌شود. وقتی قرار است، سریال یا مسابقه فوتبالی پخش شود، زمان آن چندین بار زیر نویس می‌کنند، اما در رابطه با مسابقات قرآن این گونه نبود.
این حافظ قرآن ادامه داد: به دلیل شیوه برگزاری مسابقه انتقاداتی وارد است، اما با وجود شیوع کرونا چارچوب‌های اجرایی راضی کننده بود. یکی از ایرادات این سری مسابقات یک مرحله‌ای بودن رقابت و نبود فرصت جبران اشتباهات شرکت کنندگان بود.
دلفانی درباره اقدامات لازم برای افزایش اشتیاق جوانان به حفظ و قرائت قران گفت: در دوران کرونا جلسات قرآن تعطیل شده است. این که برای اشتیاق مردم چه کنیم، موضوعی است که برگزار کنندگان و مسئولان قرآنی کشور یعنی سازمان دارالقران و سازمان اوقاف باید فکری به حال آن کند. گرچه این ارگان‌ها برای برگزاری مسابقات سراسری قران کریم زحمت فراوانی می‌کشند، اما این رقابت‌ها فقط سالی یک بار برگزار می‌شود.
این قاری و حافظ سی جزء قرآن کریم درباره نقش شبکه‌های مجازی در آگاهی مردم نسبت به مسابقات سراسری قرآن کریم گفت: اتفاق خوبی که در این دوره افتاده است، این است که برگزار کنندگان مسابقات در شبکه‌های اجتماعی و پیام رسان‌ها تلاوت‌ها و متن آیات را قرار می‌دهند. باید به این نکته هم توجه کنیم که بسیاری در مورد اینکه که اصلا مسابقات سراسری قران کریم چیست، اطلاع ندارند و به همین جهت مسابقات را ندیده اند.باید تبلیغات گسترده تری در این زمینه صورت گیرد.
او در خصوص سخن مقام معظم رهبری مبنی بر تربیت ده میلیون حافظ و بیست میلیون قاری بیان کرد: چهارمین دوره ایست که در رشته حفظ قرآن شرکت کرده ام. پیش از این در ۷ دوره در رشته قرائت شرکت کننده بودم، اما در این چهار سال اخیر، تعداد قاریان و حافظان قرآن زیاد شده است. خدا را شکر به تربیت قاری و حافظ توجه زیادی شده و احتمال دارد که در آینده ده میلیون حافظ قرآن داشته باشیم.
موفقیت ما در حفظ و قرائت قرآن در گرو تلاش آموزش و پرورش برای تربیت نسل قرآنی است
حسین خانی بیدگلی، حافظ قرآن کریم که از استان اصفهان در این مسابقات شرکت کرده بود، درباره سطح مسابقات سراسری قران کریم امسال به خبرنگار ما گفت: برای ششمین بار است که در این رقابت شرکت می‌کنم. این دوره هم مثل هر سال سطح مسابقات خوب بود.
وی درباره سطح حافطان ایرانی در میان سایر کشور‌های جهان اسلام گفت: کشور ما در سطح تربیت قاری و حافظان قران کریم خوب عمل کرده است، ولی موانعی هم برای این امر وجود دارد. یکی از این موانع آیین نامه، ضوابط و سخت گیری‌هایی است که در بالا بردن کیفیت تاثیر دارد. ریز شدن در مسائل پیش پا افتاده باعث می‌شود که شاکله تلاوت‌ها و کل قرائت فراموش شود؛ به این معنا که بهتر است به جای دقت در مسائل جزئی مانند صوت و لحن در مسائل کلی قرائت توجه کنیم.
این حافظ قرآن کریم ادامه داد: کشور‌های جهان اسلام در مسابقات بین المللی قرآن کریم، اصول تجوید ما را قبول ندارند. مثلا در رشته حفظ قران، حافظان ایرانی به سبک مصری ترتیل می‌خوانند و کشور‌های حاشیه خلیج فارس که عموما از داوران عربستانی استفاده می‌کنند، سبک مصری ترتیل خوانی مورد پسند آنان است. توفیق کم بچه‌های ما در رشته حفظ قران در سطح بین الملل به دلیل این است که ما با ذائقه داوران عربی کار نکردیم. اگر می‌خواهیم در این زمینه به رتبه خوبی برسیم، باید حافظان ما با اصول تجوید، تعلیمِ صوت و لحن ببینند و بعد به سراغ رشته حفظ بروند.
وی در این خصوص که آیا مسابقات سراسری قرآن کریم باعث تشویق مردم به حفظ و قرائت قرآن کریم می‌شود، گفت: مسابقه چیزی نیست که از آن توقع نتیجه صد در صدی داشته باشیم. باید برنامه جامعی برای جذب افراد نه در یک زمان و مکان محدود بلکه جذب در سراسر کشور و در تمام اوقات داشته باشیم. گرچه مساجد در این زمینه فعال هستند، اما اگر وزارت آموزش و پرورش در این زمینه ورود کند، بهترین رویکرد را خواهیم دید.
