گروه فرهنگ و هنر یکتا پرس: گاهی عکس ها مفهوم های بزرگتری را با خود یدک می کشند . مفهوم هایی که آدمی را به ساعت ها نشستن، خیره شدن و دنبال معنا گشتن وادار می کند. جمله ای از "جان راسکین "منتقد انگلیسی را همیشه در ذهن دارم ، که خوب دیدن و چگونه دیدن را از آن جمله آموختم. راسکین در نقد تابلوهای نقاشی "ترنر " می گوید : غروب های لندن بعد از نقاشی های ترنر زیبا تر شده است اگر این را منصفانه بخوانیم متوجه می شویم که چه عظمتی در این نگاه جا گرفته است و چقدر با نگاه ها و نقدهای مخربی که منتقد ها مثل دیکتاتورهای کوچک به جان صاحب اثر می افتند، فاصله دارد.
دنیای هنر از این تصاویر زیبا بسیار دارد، حتی در شعرکه اگر چنین بینشی داشته باشیم با دنیایی تصاویر خوبو پر مفهوم روبرو خواهیم شد که امکان مشاهده آن در بیرون از عالم معنا مقدور نیست. مثال وقتی حافظ از " نرگس عربده جو " می سراید ، می دانیم که در طبیعت، امکان مواجه شدن با چنین تصویری را نخواهیم داشت. اما وقتی درهای پر رمز و راز شعر را باز کنیم قطعا نرگس عربده جو را به وضوح مشاهده خواهیم کرد.
بنابراین از کنار هیچ تصویری نباید به راحتی رد شد. مثل همین " تصویر نگاه عاشقانه ماه " که توسط عکاسی بنام زاچ گولِی در ایالت یوتای امریکا گرفته شده است. یقینا عکاس یادشده زمان زیادی را متحمل شده است تا چنین تصویری را شکار کند.
انتهای پیام/
