به گزارش گروه اقتصادی یکتاپرس، اجازه بدهید از همین آغاز، اعلام کنیم مخاطب مستقیم این یادداشت، خانم‌ها هستند؛ خصوصا خانم‌های شاغل؛ و بیشتر خصوصا، خانم‌های شاغلی که قصد ترک شغل دارند یا مدتی است که شغل تمام‌وقت خود را کنار گذاشته‌اند و حالا نگرانند که چون سرکار نمی‌روند خدای ناکرده دل‌مردگی از آسمان آوار شود سرشان.
آیا می‌دانید بعد از انگیزه‌های مالی و نیازهای معیشتی، دلیل اشتغال بسیاری از بانوان صرفا این است که از بی‌کاری، رکود، کرختی و افسردگی فرار کنند؟ و تاوان این فرار غلط و پاسخ‌گویی غلط به مسئله غلط (کمی بعد مسئله را می‌شکافیم!) را با پذیرفتن کارهای سنگین، و محدود شدن در ساعت‌های کاری طولانی و 6 روز کار مداوم (خارج از منزل) در هفته، می‌دهند؟
طبیعتا بهتر است این گروه از خانم‌ها که سرپرست خانوار نیستند، از دغدغه‌های جدیِ مالی فارغ‌اند و صرفا به قصد سرگرمی و بی‌کار نبودن، به کار تمام‌وقت تن داده‌اند، مسئله خود را به درستی تعریف کنند تا پاسخ درستی دست‌شان را بگیرد.
لطفا در تمام طول یادداشت در نظر داشته باشید که ما به هیچ‌وجه به دنبال صدمه زدن به حضور اجتماعی بانوان نیستیم و مخاطب ما، صرفا خانم‌هایی هستند که قلباً ترجیح می‌دهند بیشتر وقت‌شان را صرف رسیدگی به خودشان، خانه‌شان و خانواده‌شان کنند و در واقع از حضور طولانی‌مدت و مداوم در محیط‌های کاری خارج از خانه، خسته شده‌اند؛ شاید هم خدای ناکرده به ستوه آمده‌اند!
1) بانوان چرا به دنبال اشتغال‌اند؟
اگر از خانم‌های شاغل، در مورد دلایل‌شان برای کار کردن خارج از خانه بپرسید، احتمالا به تعداد اعضای جامعه آماری‌تان، پاسخ‌های گوناگون می‌شنوید. بحث دغدغه‌های مالی و نیازهای معیشتی را کنار بگذاریم. پاسخ‌های معمول را اما می‌توان تا حدودی حدس زد. دلیل عده‌ای از خانم‌ها، کسب هویت اجتماعی است؛ در اصل، این خانم‌ها می‌خواهند توانمندی‌ها و قابلیت‌هایشان را به خودش یا دیگران اثبات کنند و در اجتماع (حتی بازه‌ای کوچک از آن) شناخته‌شده باشند.
بعضی دیگر، بدون نیاز ضروری به منابع مالی بیشتر، صرفا به دنبال استقلال مالی یا فراهم کردن پشتوانه‌ای برای آینده و کهنسالی خود هستند؛ در ساده‌ترین برداشت، این دلیل زمانی مطرح می‌شود که خانم‌ها خواسته‌ها و نیازهایی دارند که همسر یا پدرشان، قادر به تأمین آن نیستند. در غیر این صورت، شاید بتوان گفت این دسته از خانم‌ها کمی احساس عدم‌اطمینان و بی‌پناهی می‌کنند یا شاید هم بیش از حد نگران آینده هستند.
سرگرمی، فرار از تنهایی و افسردگی، و پر کردن اوقات فراغت از دلایل دیگری است که بسیاری از بانوان را به سمت اشتغال می‌کشاند. در واقع، بسیاری از خانم‌ها برای فرار از این «مسأله»ها، «کار تمام‌وقت، خارج از خانه» را تنها راهکار عملی پیش رو فرض می‌کنند و همین پاسخ غلط را به کار می‌بندند. غافل از اینکه، پاسخ دادن به مسائل گفته‌شده، بسیار ساده‌تر از فرار کردن از آنهاست!
2) با اصل مسأله روبرو شوید!
اگر قرار باشد برای سرگرم کردن خودتان چاره‌ای بیندیشید، راهی برای دور کردن احساس تنهایی و افسردگی پیدا کنید، و اوقات فراغت‌تان را با توجه به علاقه و نیاز خودتان و خانواده‌تان، غنی‌سازی کنید، به روشنی می‌بینید که یافتن پاسخ، بسیار جذاب‌تر و خوشایندتر از فرار از مسأله است.
همین که از شما بخواهند فهرستی از فعالیت‌های موردعلاقه‌تان تهیه کنید که تا کنون به دلیل مشغله‌های درسی و شغلی، فرصت پرداختن به آنها را نداشته‌اید، به خودی خود روحیه‌تان را صفا می‌دهد! اگر بعد از مدت‌ها، از چارچوب‌های زمانی و مکانی لازم‌الاجرا در محیط کار یا درس، فارغ شده باشید، هنگام پاسخ‌گویی به این پرسش که «واقعا من چی دوست دارم؟ ترجیح می‌دهم وقتم را چطور پر کنم؟» کپسول‌های شادی و انرژی، درون‌تان آزاد می‌شود؛ چه برسد به تدارک پیش‌نیازها و پرداختن به فعالیت‌های موردعلاقه‌تان.
اگر با خیال آسوده فکر کنید حتما سرگرمی‌هایی را می‌یابید که همیشه دوست داشته‌اید تجربه کنید، رشته ورزشی که فرصت پرداختن منظم به آن را نداشته‌اید، کتاب‌هایی که نخوانده در کتابخانه‌تان مانده‌اند، فیلم‌هایی که خریده‌اید و ندیده‌اید، حوزه علمی پژوهشی خاصی که دوست داشته‌اید در آن عمیق‌تر شوید، و هزار و یک سرگرمی دلپذیر و فعالیت مفید دیگر که خودتان باید نسخه‌اش را برای خودتان بپیچید؛ ما صرفا پیشنهادهایی را ارائه خواهیم کرد.
3) برای یاد گرفتن، هیچ‌وقت دیر نیست!
شاید یاد گرفتن یک هنر، زبان خارجی، ورزش یا فعالیت دیگری، از علایق شما باشد یا برای انجام فعالیتی، نیاز به آموختن پیش‌زمینه‌هایی داشته باشید. در اسرع وقت شروع کنید. با توجه به آموزه «ز گهواره تا گور، دانش بجوی» و الگوگیری از بزرگان علمی، هیچ‌وقت برای یاد گرفتن دیر نیست؛ البته منظور از کسب دانش فقط نشستن سر کلاس و فراگیری درس‌های تئوری نیست. در دنیای تکنولوژیک امروز، به لطف ابزارهای گوناگون، راه‌های زیادی برای آموختن هست؛ از جمله ویدیوهای آموزشی موجود در سایت‌های اینترنتی (التبه حواس‌تان باشد که اطلاعات لازم را از سایت‌های معتبر تهیه کنید.).
پس سن و سال را بهانه نکنید و فرصت یادگیری را از دست ندهید. ممکن است اصل استعداد شما در زمینه‌ای باشد که به دلیل مشغله‌های کاری و درسی، هنوز فرصت نکرده‌اید به دنبالش بروید. شاید قرار است با روی دیگر توانمندی‌های خود آشنا شوید و موفقیت‌های جدیدی را رقم بزنید!
4) گزینه‌های متنوعی را روی میز بگذارید
حالا که قرار نیست گُلِ وقت مفیدتان را خارج از منزل باشید، می‌توانید برای تک‌تک ساعت‌هایش، به میل خودتان برنامه‌ریزی کنید. در سبد کارهای دوست‌داشتنی بسیاری از خانم‌ها می‌توانید باشگاه و ورزش، تفریح و گردش با دوستان و خویشان، سفرهای یکی‌دو روزه به شهرهای اطراف، دید و بازدید از خانواده، دوستان و خویشان را ببینید.
اما تلاش کنید محتویات سبد خود را متنوع‌تر کنید. وقت آن رسیده که از پشت میزتان بلند شوید و بخشی از زمان‌تان را صرف کارهای «فیزیکی» کنید؛ کارهایی که تا امروز فرصت انجام‌شان را نداشته‌اید. رفتن به سینما، مطالعه بیشتر و عمیق‌تر، آشپزی به روش‌های جدید، کارهای هنری، پرورش گل و گیاه، و گزینه‌های بسیار دیگری وجود دارند که می‌توانید بسته به علاقه و شرایط خود و خانواده، روی میز بگذارید. کافی‌ست در نظر داشته باشید که می‌خواهید در این ساعت‌ها کار مفیدی برای خودتان یا دیگران انجام دهید. حتی می‌توانید زمانی را به کارهای خیرخواهانه و عام‌المنفعه اختصاص دهید، که خیر دنیا و آخرت در آن است! مثلا به دانش‌آموزان خانواده‌های تحت پوشش مرکز خیریه، در درس‌هایشان کمک کنید.
6) کار پاره‌وقت یا دورکاری را جایگزین کار تمام‌وقت کنید
اگر کارمند خوبی در محل کارتان بوده باشید، احتمالا مدیرتان ترجیح می‌دهد حداقل به صورت پاره‌وقت با مجموعه همکاری کنید یا اگر تعریف شغل‌تان به‌گونه‌ای باشد که نیازی به حضور یا همکاری مستقیم با کارمندان دیگر نداشته باشید، شاید حتی به دورکاری شما هم رضایت بدهد! اگر هم با هیچ‌کدام موافقت نکردند، فدای سرتان! به زندگی بدون محدودیت‌های شغلی سلام کنید. اما اگر واقعا از نظر روحی نیاز به کار کردن دارید، می‌توانید دنبال کار پاره‌وقت یا دورکاری بگردید. مطمئن باشید اگر بخواهید، پاره‌وقتش را هم پیدا می‌کنید. در عوض ساعت‌های بیشتری را در کنار خانواده و عزیزان‌تان می‌گذارنید، آن هم در حالتی که خسته نیستید و استرس روز کاری بعد را ندارید.
7) به مسائل روز، پاسخ بگویید
اگر دانش‌آموخته یک رشته دانشگاهی هستید یا در حوزه خاصی تجربه کافی دارید، مسائل روز کشور را در آن رشته و حوزه شناسایی کنید و بکوشید با تحقیق و کار عملی، پاسخ‌های کاربردی برای حل آن مسائل پیدا کنید (ضمنا می‌توانید از ابتدای طرح مسئله یا زمان رسیدن به نتیجه، با سازمان‌ها و مؤسسات فعال در حوزه مربوطه ارتباط بگیرید و بودجه علمی پژوهشی دریافت کنید.). در این صورت هم دین خود را به میهن و مردم‌تان ادا کرده‌اید، هم دانش انباشته و تجربه اندوخته در مغزتان را به کار گرفته‌اید، و هم از وقت‌تان استفاده بهینه کرده‌اید؛ آن هم در کنار خانواده!
انتهای پیام/
