دوئل نابرابر رادیو و تلویزیون در اجرا | یکتاپرس
یک گوینده رادیو گفت: کار در رادیو بی رحمانه سخت تر از تلویزیون است چرا که در تلویزیون مخاطب شما را می بیند و از ابزار بصری که در اختیار داری می توانی کمک بگیری تا با او ارتباط برقرار کنی اما در رادیو همه در صدای تو خلاصه می شود.
کد خبر: ۲۹۵۷۱
۱۴:۴۵ - ۱۴ ارديبهشت ۱۴۰۰

دوئل رادیو و تلویزیون

به گزارش گروه فرهنگی یکتاپرس، اجرای برنامه‌های مناسبتی در رادیو همواره با چالش‌های مختلفی روبرو است. ساخت برنامه‌های ترکیبی ویژه ایام مناسبتی به خصوص در بعضی شبکه ها که ماهیتی طنز دارد نیازمند دانشی است که ریشه در مخاطب‌شناسی دارد.

برنامه هایی همچون (بهارستان) و (تا آسمان) هم اکنون 2 برنامه مناسبتی هستند که اولی ویژه برنامه افطار و دومی ویژه برنامه ای است که به مناسبت لیالی پرفیض قدر بر روی آنتن شبکه ی رادیویی صبا قرار دارند.

اسماعیل باستانی گوینده برنامه (تا آسمان) یکی از افرادی است که به گفته خودش در سازمان صدا و سیما از سال 1382 تاکنون همه کار از جمله گویندگی، مجری گری، تهیه کنندگی، صدابرداری، نویسندگی و ... را انجام داده است و هم اکنون علاوه بر گویندگی در رادیو اجرای ویژه برنامه ی افطار در تلویزیون را نیز به عهده دارد.

باستانی در پاسخ به این سوال که چگونه می توان در رادیو صبا بدون اینکه از شعار این شبکه دور شد، در عین حال برنامه ای مناسبتی را اجرا کرد؟ گفت: هدف برنامه (تا آسمان) در یک کلام این است که حال مخاطب را خوب کند و این اصلا از رسالت و شعار رادیو صبا به دور نیست و کاملا همراستا با آن است. ما در این برنامه قصد داریم علاوه بر حال خوب در عین حال فرایند تفکر و تاملی را برای مخاطب ایجاد کنیم مثل یک باریکه ی نور که به آدم می تابد. ما قرار است لحظات نابی را با مخاطب همراه باشیم لحظاتی که قرار است او چند ساعتی با خدا خلوت کند و اگر بتوانیم به کمک کارشناسان و تیم برنامه سازمان حتی روی یک نفر هم تاثیر مثبت بگذاریم قطعا به هدفمان رسیده ایم.

وی در پاسخ به این سوال که کدام کار در رادیو دشوار تر است؟ پاسخ داد: واقعیتش را بخواهید بگویم هیچکدام کار راحتی نیست و با توجه به سختی هایی که دارد از هر زاویه ای نگاه می کنم نمی توانم بگویم کدام سخت است. من همه اینها را دوست دارم. به خاطر اینکه هر کدام دنیای متفاوتی هستند چه پشت میکروفون چه جلوی دوربین هر کدام نوعی تعهد را برای آدم ایجاد می کند. در هر فرمی شما به عنوان یک فرد رسانه ای موظفی به مخاطب پیام و اطلاعات درست و در عین حال به روز بدهی و اگر نتوانی این کار را انجام دهی به عبارتی قافیه را باخته ای.

او درباره تفاوت اجرای یک برنامه مناستی بخصوص در رادیو و تلویزیون هم اظهارداشت: چیزی که من برایم مهم است و از اصول کاری من به حساب می آید این است که چه در گویندگی و چه در اجرا کاری به کلیشه ها ندارم. واقعا سوالی را می پرسم که برای خودم هم مطرح شده است به دور از هر نوع نقش بازی کردن. در برنامه ی (تا آسمان) هم اسماعیل باستانی یک شهروند است یک آدم عادی که برایش سوالی مطرح می شود و همان را از کارشناس می پرسد.

وی ادامه داد: من به دنبال پیدا کردن نداشته های خودم میگردم. اگر بپذیریم در کاری که می کنیم بهترین خودمان باشیم در هر ژانری قطعا موفق خواهیم بود. اگر برای مخاطب نقش بازی کنی او می فهمد حتی فقط از روی صدایت. تنها چیزی که برای من خیلی مهم است صداقت با مخاطب است او قرار نیست چیزی از من بشنود که خودم اعتقادی به آن ندارم. اما درباره تفاوت این دو نحوه اجرا در رادیو و تلویزیون خوب است به شما بگویم که کار در رادیو بی رحمانه سخت تر از تلویزیون است چرا که در تلویزیون مخاطب شما را می بیند از زبان بدن شما از نوع نگاه شما و از سایر ابزار بصری که در اختیار داری می توانی کمک بگیری تا با او ارتباط برقرار کنی اما در رادیو همه اینها در صدای تو خلاصه می شود و این حسی بودن ، کار را بسیار سخت می کند.

وی در پایان گفت: به نظر من دوئل رادیو و تلویزیون در حوزه ی اجرا دوئل نابرابریست. چون ذات زرق و برق تصویر مخاطب را می دزدد و به نظر من گویندگی در رادیو از سخت ترین انواع اجراست که شاید هیچوقت هم آنطور که باید و شاید به چشم نمی آید.

انتهای پیام/

این خبر را به اشتراک بگذارید:

ارسال نظرات
از اینکه دیدگاه خود را بدون استفاده از الفاظ زشت و زننده ارسال می‌کنید سپاسگزاریم.
نام:
ایمیل:
نظر: