به گزارش خبرنگار اقتصادی یکتاپرس، کارشناسان بورس بر این عقیده هستند که تازه وارد ها در بازار سرمایه باید سطح آگاهی خود را ارتقا دهند زیرا با انتخاب های اشتباه سبب افت شاخص کل می شوند و در نتیجه بازار روند نزولی در پیش خواهد داشت.
تحلیلگران معتقدند که سهامداران باید نگاه بلند مدتی به بازار سرمایه داشته باشند زیرا در کوتاه مدت امکان دریافت سود در بازار سرمایه وجود ندارد.
در ادامه مطالب آموزشی سایت خبری یکتاپرس، در این مقاله درباره سهام در بازار سرمایه توضیح داده می شود.
هر شرکت سهامی خاص یا سهامی عام به قسمت‌هایی مساوی تقسیم می‌شود که به هر یک از این قسمت‌ها یک سهم گفته می‌شود.
اگر یک شرکت را یک کیک بزرگ در نظر بگیریم، این کیک به قسمت‌های دقیقا مساوی تقسیم شده و هر قسمت از این کیک یک سهم است. اساسی‌ترین فرق بین یک شرکت سهامی خاص با سهامی عام این است که همه می‌توانند سهام شرکت‌های عام را خرید و فروش کنند ولی سهام شرکت‌های سهامی خاص در مالکیت عده‌ای خاص است.
امروزه، بازارهای مختلفی برای داد و ستد و سرمایه‌گذاری وجود دارد که افراد مختلف بسته به علاقه و توانایی‌هایی که دارند، در آن‌ها فعالیت می‌کنند. یکی از این بازارها که به دلیل ویژگی‌های منحصر به فردش برای سرمایه‌گذاران و البته شرکت‌ها جذابیت دارد، بازار سهام و بورس است.
ورقه سهم سند قابل معامله‌ای است که نماینده تعداد سهامی است که صاحب آن داراست. در واقع برگه سهام، نشان‌دهنده مالکیت تعداد مشخصی سهام یک شرکت است و اطلاعات مهمی از قبیل نام شرکت، شماره ثبت، نام و مشخصات دارنده سهام و مبلغ اسمی سهم بر روی آن نوشته شده است.
شرکت‌ها برای جذب سرمایه فعالیت‌های خود سهامشان را عرضه می‌کنند و به فروش می‌رسانند. دارنده سهام (سهامدار) با خرید بخشی از سهام شرکت، بسته به نوع سهامی که خریداری کرده است، می‌تواند نسبت به دارایی و سود خود مطالبه داشته باشد.
به عبارت دیگر، سهامدار مالک شرکتی است که سهام آن را خریده است. میزان مالکیت با تعداد سهامی که یک شخص در اختیار دارد تعیین می‌شود. به عنوان مثال، اگر یک شرکت دارای 1000 برگه سهم و یک نفر صاحب 100 سهم باشد، آن شخص مالک 10 درصد سهام و سود شرکت خواهد بود.
سهامداران در واقع سهام عرضه شده شرکت را دارند و خود شرکت صاحب دارایی‌هایی است که مالک آن‌ها است. بنابراین اگر مالک 33 درصد سهام یک شرکت باشید و ادعا کنید که مالک یک سوم آن شرکت هستید، اشتباه است. در عوض، اگر بگویید 100 درصد از یک سوم سهام شرکت را در اختیار دارید، صحیح است. سهامداران نمی‌توانند هر کاری دلشان خواست با یک شرکت یا دارایی‌های آن انجام دهند. سهامدار نمی‌تواند با این استدلال که سهام شرکت را دارد، یکی از صندلی‌های آن را بردارد؛ زیرا آن صندلی متعلق به شرکت است، نه سهامدار. این امر به عنوان «جدایی مالکیت و کنترل» شناخته می‌شود.
شاید این سؤال پیش بیاید که حق سهامدار نسبت به سهام چیست ؟ مالکیت سهام به سهامدار حق رأی در جلسات مجمع را می‌دهد و در صورت توزیع سود سهام (که سود شرکت است) می‌تواند آن را دریافت کند. همچنین شرکت این حق را به سهامدار می‌دهد که سهام خود را به شخص دیگری بفروشد.
اگر شما صاحب اکثریت سهام باشید، قدرت رأی شما افزایش می‌یابد، به گونه‌ای که می‌توانید با تعیین هیئت مدیره، مستقیماً جهت حرکت شرکت را کنترل کنید. این امر هنگامی آشکار می‌شود که یک شرکت به خرید شرکت دیگری اقدام کند؛ شرکت خریدار به دنبال خرید ساختمان، میز و صندلی‌ها و کارمندان نیست، بلکه همه سهام را خریداری می‌کند. هیئت مدیره مسئولیت افزایش ارزش شرکت را بر عهده دارد و غالباً با استخدام مدیران حرفه‌ای یا افرادی مانند مدیرعامل این کار را انجام می‌دهد.
سهام بی‌نام
اگر در برگه سهام نام کسی به عنوان صاحب سهام درج نشده باشد و یا این برگه در دفتر سهام شرکت به نام کسی ثبت نشده باشد، این سهم یک سهام بی‌نام است.
مالکیت سهام در اختیار کسی است که در ید اوست. در واقع اینگونه سهام در قانون تجارت تابع قوانین در وجه اسناد حامل است.
در واقع برای انتقال اعتبار این برگه به دیگری شما نیاز به هیچ گونه تشریفات و قرارداد انتقال ندارید. و ارزش سهام متعلق به کسی است که ورقه سهام را در اختیار دارد.
سهام با نام
در مقابل سهام بی نام، سهام با نام قرار می گیرد که در نوع مالکیت سهام با نوع بی نام آن متفاوت است.
سهم با نام سهمی است که نام دارنده آن در ورقه سهام قید شده باشد یا در دفتر سهام شرکت ثبت شود. این امر موجب می شود هویت صاحب سهام برای شرکت مشخص باشد.
شرایط شکلی انتقال سهم با نام در ماده 40 لایحه قانونی اینگونه پیش بینی شده است که
«انتقال سهام با نام باید در دفتر ثبت سهام شرکت به ثبت برسد و انتقال دهنده یا وکیل یا نماینده قانونی او باید انتقال را در دفتر مزبور امضا کند.
در موردی که تمامی مبلغ اسمی پرداخت نشده است، نشانی کامل انتقال گیرنده نیز در دفتر ثبت سهام شرکت قید و به امضای انتقال گیرنده یا وکیل یا نماینده قانونی او رسیده و از نظر اجرای تعهدات ناشی از نقل و انتقال سهم معتبر خواهد بود. هرگونه تغییر اقامتگاه نیز باید به همان ترتیب به ثبت رسیده و امضا شود. هر انتقالی که بدون رعایت شرایط فوق به عمل آید از نظر شرکت و اشخاص ثالث فاقد اعتبار است».
این قانون به خوبی مشخص می‌کند هر گونه نقل و انتقال در خصوص این ورقه باید به موجب قرارداد بین انتقال دهنده و انتقال گیرنده صورت پذیرد.
اما تفاوت اوراق قرضه و سهام چیست ؟ سهام توسط شرکت‌ها برای افزایش سرمایه، عرضه و تقسیم می‌شود تا شرکت‌ها بتوانند کسب‌وکار خود را توسعه داده و یا پروژه‌های جدید را پیش ببرند. تفاوت‌های مهمی بین کسی در هنگام عرضه سهام (در بازار اولیه) خرید می‌کند نسبت به کسی که از سهامدار دیگری (در بازار ثانویه) سهام شرکت را می‌خرد وجود دارد. وقتی شرکت سهامی عرضه می‌کند، در ازای پول این کار را انجام می‌دهد.
اوراق قرضه اساساً از چند جهت با سهام متفاوت است. اول اینکه صاحبان اوراق قرضه طلبکار شرکت هستند و حق دریافت سرمایه اصلی خود را دارند. در صورت ورشکستگی، طلبکاران نسبت به سایر ذینفعان اولویت قانونی دارند و در صورتی که شرکتی مجبور به فروش دارایی به منظور پرداخت باشد، آن‌ها در اولویت اول هستند. از طرف دیگر، سهامداران در ردیف آخر قرار دارند و غالباً در صورت ورشکستگی چیزی یا پولی دریافت نمی‌کنند. این بدان معنی است که سرمایه‌گذاری سهام پرریسک‌تر از اوراق قرضه است.
انتهای پیام/
