به گزارش خبرنگار گروه اجتماعی یکتاپرس، دریاچه و تالاب بین‌المللی هامون سومین دریاچه بزرگ ایران پس از دریاچه خزر و دریاچه ارومیه، هفتمین تالاب بین‌المللی جهان و یکی از ذخیره‌گاه‌های زیست‌کره در ایران است. این دریاچه از سه دریاچه کوچک به نام‌های هامون پوزک، هامون سابوری و هامون هیرمند تشکیل شده‌است که در زمان فراوانی آب به هم می‌پیوندند و دریاچه‌ی مشترک هامون میان افغانستان و ایران را تشکیل می‌دهند. رودخانه‌ی هیرمند شریان اصلی ورود به هامون و رودخانه‌های خاش‌رود، فراه، هاروت‌رود، شوررود، حسین‌آباد و نهبندان به هامون می‌ریزند.
هیرمند از مسیر رودخانه وارد ایران میشود که در مسیر خود به دو شاخه تقسیم شده که یک شاخه از آن رودخانه مرزی است و شاخه دیگر این تالاب، منابع شرب و کشاورزی سیستان را تأمین می‌کند.
وحید پورمردان مدیرکل حفاظت محیط زیست سیستان و بلوچستان اظهار کرد: در خصوص حق آبه رودخانه هیرمند افغانستان براین شد که حقابه سیستان را بدهند که این حق آبه بیشتر در بحث کشاورزی و تامین آب شرب مطرح شده است، ولی حق آبه محیط زیست را به هیچ عنوان در نظر نگرفته بودند شاید به این دلیل است که کسی فکر نمی‌کرد یک روز این تالاب خشک شود و یا اینکه مباحث زیست محیطی در گذشته مدنظر نبوده یا مطالعاتی در این خصوص نشده است و فقط حق‌آبه سیستان با رویکرد کاربردی کشاورزی و آب شرب منطقه مطرح استو اجرای میشود.
وی ادامه داد: میزان حق آبه سیستان از هیرمند ۷۲۰ میلیون مکعب است که وارد کشور میشود و در چاه‌ها و تالاب‌ها ذخیره میشود و از میزان تقاضا به ۴۰۰ میلیون مترمکعب برای کشاورزی است و فقط ۶۰ میلیون متر مکعب برای تامین تالاب هامون در سال تخصیص داده میشود. اینکه ماهیت حق آب هامون را در واقع نمی‌توان با این مقدار تعیین کرد یک چیز بدیهی است که این آب‌هایی که وارد ایران می‌شوند و ذخیره می‌شوند حجم بسیار بالایی از این آب برای تامین آب شرب و کشاورزی که در این مناطق بسیار ضروری و واجب است. موضوع محیط زیست مربوط به تالاب هامون که با حجم بسیار ناچیز ۶۰ میلیون مترمکعب برای تالاب است، در واقع ۱۱ تا ۱۳ میلیارد متر مکعب گنجایش تالاب هامون است که این مقدار حقابه محیط زیست برای این تالاب بسیار کم و در واقع بی اهمیت جلوه دادن محیط زیست در منطقه سیستان بسیار مشهود است.
قاسم تقی زاده خامسی معاون آبفای وزیر نیرو در بیست و سومین نشست مشترک ایران و افغانستان در خصوص تخصیص آب رودخانه هیرمند دغدغه‌های ایران را نسبت به احداث و آب‌گیری بند کمال‌خان بر روی هیرمند به طرف افغانستانی اعلام کرد.
وی ادامه داد: بر اساس ماده پنجم معاهده ۱۳۵۱ هیرمند، افغانستان باید موافقت ایران را برای ساخت این بند جلب می‌کرد، زیرا ما معتقدیم احداث این بند تبعات مختلفی ازجمله مهاجرت، تعطیلی کشاورزی و توسعه کانون‌های گردوغبار را در بر خواهد داشت.
وی افزود: مردم در منطقه سیستان نیازمند به آب هیرمند هستند و آنچه که ما نگران آن هستیم عدم دریافت حق‌آبه در سال جاری و کمبود آب در سیستان است. ما پیگیر دریافت حق‌آبه خود آن‌هم به‌صورت درست و کامل بر اساس معاهده هستیم.
در ادامه نماینده افغانستان در این نشست مشترک اظهار امیدواری کرد که با توجه به خشک‌سالی سال جاری دو کشور بتوانند در نشست جاری برای تأمین حق‌آبه به نتایج مثبتی دست یابند و معاهده سال ۱۳۵۱ به اجرا درآید.
وی ادامه داد که این امر مستلزم همکاری دوجانبه است، این جلسه در روز آینده برای تصمیم‌گیری نهایی ادامه خواهد داشت.
انتهای پیام/
