به گزارش گروه سیاسی یکتاپرس، شبکه خبری پرستی در ویژه برنامه انتخاباتی، مصاحبههایی را با 7 نامزد انتخابات ریاست جمهوری ایران برگزار کرده است.
در یکی از این مصاحبهها، با «دکتر محسن رضایی» پرسش و پاسخ انجام شده که متن این مصاحبه به شرح زیر است.
ج: ما فرصت های بسیار خوب و چالش های بزرگی در این دهه داریم. مهمترین چالش، بی نظمی و بی انضباطی و ناامنیهایی است که ما در منطقه داریم و هیچ کشوری مثل ایران نمی تواند به این بی نظمی ها پایان دهد. البته با همکاری و دوستی ای که با کشورهای منطقه برقرار کنیم.
نادیده گرفتن نقش ایران در برقراری صلح و امنیت هیچ نتیجه ای در بر نخواهد داشت. ما آمادگی داریم که با همکاری سایر کشورهای منطقه، صلح و امنیت را در اینجا به وجود آوریم. صلح و امنیت در اینجا به دلیل اینکه انرژی جهان در اینجاست و ژئوپلیتیک منطقه اینجاست و بخش مهمی از تجارت بین الملل در منطقه ما است، در سطح بینالملل هم برای ما مهم و موثر خواهد بود تا هر چه ما بتوانیم نقش بیشتری در منطقه ایفا کنیم در روابط بین الملل ما هم موثر است.
بنابراین در دولت ما به طور جدی من روی این منطقه وقت خواهم گذاشت. البته چالش های زیادی داریم و باید بنشینیم با کشورهای منطقه حل و فصل کنیم.
ج: دولت ما به همه تعهدات بینالمللی پایبند خواهد بود. برجام یک تعهد بین المللی است و آمریکایی ها آن را زیر پا گذاشتند. ما به آن پایبند خواهیم بود. مهم این است که آمریکاییها وادار بشوند که به تعهدات خود عمل کنند. ما دیپلماسی خوبی را در پیش خواهیم گرفت، ولی معطل توافق در وین نخواهیم بود.
سعی خواهیم کرد که با فعال کردن اقتصاد ملی بینیازی خودمان را از روابط با آمریکاییها به حداقل کاهش دهیم و آنها احساس کنند که هرچقدر بیشتر وقت تلف کنند به ضررشان تمام خواهد شد. این به معنای استفاده از دیپلماسی از یک طرف و معطل نکردن کشور در طول مذاکرات وین از سوی دیگر است. یعنی دست به زانوی خودمان خواهیم گرفت و تولید ملی را راه اندازی خواهیم کرد. آن وقت دیگر آن ها هستند که به دنبال ما خواهند آمد.
ج: من سیاست همسایگی را جدی میگیرم یعنی اینکه سعی میکنم نوعی آرام بخشی در خصوص چالشهایی که بین دولت ما با کشورهای منطقه وجود دارد بوجود آید. بعد هم به دنبال این خواهم بود که اتحادیه آسیای جنوب غربی را با ۲۵ کشور اطراف خودمان شکل بدهم. این اتحادیه می تواند مشابه اتحادیه اروپا عمل کرده و در حقیقت قریب به ۱۲۰۰ میلیارد دلار تجارت سالانه را به هم پیوند دهد.
در اولویت سوم (سیاست خارجی) هم توازن بین شرق و غرب قرار دارد. دولت ما نه شرقی بدون غربی و نه غربی بدون شرق خواهد بود. من تلاش خواهم کرد که توازن بین شرق و غرب را در روبط خارجی مان بوجود آورم.
ج: من سیاست همسایگی را جدی می دانم. ولی اختلاف نظرهایی وجود دارد که باید این اختلاف نظرها را حل و فصل کنیم. دولت ما پیشگام خواهد بود برای اینکه این مشکلات حل و فصل بشود؛ ولی بستگی به همراهی کشورهای اطراف هم دارد که آن ها هم یک منطق و برادری را در پیش بگیرند.
ج: ما با شرق چالش کمتری داریم. مهم این است که در حقیقت روابطی را که با شرق برقرار میکنیم دوطرفه باشد. یعنی اگر درحقیقت ما از آنها کالا می خریم آن ها تکنولوژی هم به ما بدهند. این را که صرفاً ایران تبدیل به بازاری برای چین باشد من قبول ندارم. به همین دلیل قرار داد راهبردی ۲۵ ساله را من با یک قرارداد مکمل تکمیل خواهم کرد که رابطه دوطرفه ما بیشتر شود و منافع بیشتری را از انتقال دانش و فناوری از چین به ایران داشته باشیم.
ج: اگر محور مقاومت نبود عراق و سوریه امروز در اختیار داعش بود. همان طور که محور مقاومت از فلسطین حمایت میکند، محور مقاومت محور مبارزه با ناامنی و تروریسم نیز هست. این به نفع اروپا و آمریکاست که از محور مقاومت حمایت کنند و یک طرفه صرفاً با اسرائیل رابطه نداشته باشند. من به اروپا و آمریکا پیشنهاد می کنم که مذاکراتی را با حزبالله و جبهه مقاومت آغاز کنند و این جبهه مقاومت را به رسمیت بشناسند. واقعا اگر جبهه مقاومت نبود عراق به دست داعش و النصره سقوط می کرد و نوعی از افراط گرایی و تروریسم خشن در منطقه شکل میگرفت که کل دنیا را هم نا امن میکرد.
ج: آمریکایی ها باید دندان بازگشت به روابط یک طرفه را از دهانشان بکنند. دیگر ایران به رابطه یک طرفه با آمریکا باز نخواهد گشت.دولت ما از هر نوع رابطه ای که منافع ملی ما را در عمل و نه بر روی کاغذ و نه در حرف تامین کند حمایت خواهد کرد. تلاش خواهیم کرد که روابط خارجی مان را گسترش دهیم، و اقتصاد و تجارت مان را توسعه دهیم. بنابر این به نفع آن ها خواهد بود تا دست از این خصومت بردارند. خصومت نتیجه ای در پی نخواهد داشت. ما در دفاع از منافع ملی به هیچ وجه کوتاه نخواهیم آمد.
ج: ما به روابط مان با جبهه مقاومت ادامه می دهیم. ما جبهه مقاومت را یک امکانی برای ایجاد صلح و مقابله با تروریسم می دانیم. بنابر این روابطمان با عراق، سوریه و لبنان ادامه خواهد یافت، و از هر گونه تجاوز به کشورهای اسلامی جلوگیری خواهیم کرد. لیکن، هدف ما ایجاد صلح است. هدف ما امنیت است زیرا اگر در منطقه امنیت وجود نداشته باشد امنیت ما نیز در داخل به مخاطره خواهد افتاد. امنیت ایران با امنیت منطقه به هم گره خورده است.
ج: آمریکای لاتین ظرفیت های بسیار خوبی برای ما دارد علی الخصوص در زمینه اقتصاد و تجارت. از آن جایی که ما به شدت به دنبال جذب بازار می گردیم برای توسعه تجارت، در دولت ما روابط مان با آمریکای لاتین توسعه خواهد یافت.
ج: این ها (برخی کشورهای عربی منطقه) اشتباه کردند. به نظر من، امارات (متحده عربی) و بحرین یک انتحار سیاسی کردند. به خودشان خنجر زدند. اولا اسراییل دشمن اعراب است. اسراییل پیش از آن که دشمن ایران باشد دشمن اعراب بوده و نه تنها در فلسطین، بلکه در تمامی کشورهای عربی هم همین طور بوده است.
به نظر من این انتحار سیاسی را که این کشورها مرتکب شدند را باید هرچه زودتر پایان دهند و این اشتباهشان را جبران کنند. مطمئن باشند اسراییل بسیار بدتر از آمریکا و کشور های دیگر است. (اسراییل) در تار و پود این کشورها از تجارت شان گرفته تا سیاست و نظام های امنیتی شان نفوذ خواهد کرد و مشکلات بسیار عدیده ای را برای آن ها بوجود خواهد آورد.
ما خواهان آن هستیم که این اشتباهات را جبران کنند و دست رد به سینه اسراییل بزنند. هنوز دیر نشده است و می توانند این کار را انجام دهند. ما اسراییل را واقعا به عنوان یک نقطه (غده) سرطانی می دانیم البته سیاست ما در قبال اسراییل روشن است. ما معتقدیم فلسطینی ها باید برگردند، انتخابات آزاد در فلسطین صورت گیرد و یک قانون اساسی جدید و یک رژیم متناسب با سرزمین فلسطین شکل گیرد. راه حل ما در خصوص مساله فلسطین راه حل دموکراسی است.
ج: آفریقا خیلی فرصت های خوبی برای ما دارد. دولت ما یک برنامه کشت فراسرزمینی دارد که با برخی از کشورهای آفریقایی در زمینه کشاورزی مشترک در سرزمین های آفریقایی فعالیت خواهیم کرد. ما می خواهیم ایران را به هاب غذایی منطقه تبدیل کنیم و بتوانیم برای 500 میلیون جمعیت اطراف مان غذا تولید کنیم و تجارت غذا داشته باشیم. به همین دلیل از سرزمین های خیلی خوبی که در آفریقا هست، برای کشت فراسرزمینی استفاده خواهیم کرد.
ج: در برنامه ام هست که در همین چهار سال اول بین 2 تا 2.5 برابر مبادلات تجاری مان را افزایش دهیم و سعی کنیم که به یک بازار مشترک منطقه ای هم دست یابیم. به احتمال قوی در نقاط مرزی که ما با این کشورها داریم، ممکن است بازار هایی مشترک بوجود آوریم که در حقیقت دو طرف مرز را تبدیل به محلی برای صادرات و واردات کند و در خود این بازارهای مشترک ما یک ضوابط و مقررات جدیدی با توافق همدیگر خواهیم داشت که حجم مبادلاتمان را افزایش دهیم.
انتهای پیام/