به گزارش گروه اجتماعی یکتا پرس، عسل یک محصول غذایی مفید و یک اکسیر پر ارزش است که از قرنها پیش به عنوان عالیترین و مقوی ترین غذاها شناخته شده است. همچنین عسل به واسطه ویژگی های شفابخش خود به عنوان دارو در درمان اکثر بیماریها در بین تمام ملل کاربرد داشته است. عسل تنها غذايي است كه استفاده از آن باعث نابودي چرخه طبيعت نمي شود.
در سرتاسر کره خاکی نیاکان ما از مزایای عسل به خوبی آگاه بودند. نخستین کاربردهای شناخته شده عسل در درمانهای دارویی به حدود ۴۰۰۰ سال پیش بر روی لوحههای سنگی بر جای مانده از اقوام سومری باز میگردد.
زنبور عسل حدود 150 میلیون سال قبل وجود داشته و مشغول زاد و ولد بوده است. منتها با این تفاوت که در آن زمان، فاقد یک زندگی اجتماعی بوده و مثل خیلی از زنبورهای غیرعسلی امروزی، زندگی انفرادی داشته است.
تاریخچه استفاده از عسل طبیعی همراه با تاریخ خلقت بوده و تقریباً در هر فرهنگی میتوان شواهد بهرهگیری از عسل را به عنوان یک منبع غذایی دید. در طول چندین هزار سال، تا اوایل قرن 18، عسل منبع اصلی قند مصرفی محسوب میشد، اما در چند قرن اخیر همزمان با رشد صنعت نیشکر و چغندر قند، استفاده از عسل طبیعی به عنوان تأمین کننده اصلی قند بسیار کاهش یافت.
عسل تقریبا حدود ۳۰٪ از درمانهای دارویی سومریان را در بر میگرفت.
در هند، عسل یکی از مهمترین عناصر طب کهن و سنتی هندوها یعنی سیدها و آیوروداست.
در مصر باستان کاربرد آن برای درمان بیماریهای پوستی و چشمی، و همچنین به عنوان مرهمی طبیعی بر روی زخمها و سوختگیها استفاده میشد. فرهنگهای دیگر نیز از عسل برای اهداف دارویی گوناگون بهره میبرند.
عسل به خودی خود یکی از غنیترین مواد خوراکی در جهان است. استفاده از عسل در صبحانه باعث میشود مواد مغذی این خوراکی در روند دستگاه گوارشی شما تاثیر بگذارد و در نتیجه آثاری را بر بدن شما مرتب کند.
اسرار ساختمان و نحوه عمل زنبور عسل با وجود پیشرفت های علمی هنوز بر زیست شناسان و دانشمندان دیگر پنهان مانده و فقط می دانند که :
زنبور عسل پس از مکیدن شیره گلها و گیاهان به وسیله خرطوم خویش آنرا به کیسه عسلی که در شکم است برده و پس از چند عمل شیمیایی شناخته و نا شناخته آنرا به مایعی خوشبو و خوش طعم، شیرین، مقوی، نشاط آور و نیکو حضال تبدیل کرده و در سلولهای مومی شکل که از قبل ساخته است ذخیره می نماید.
برای تهیه یک کیلوگرم عسل این شهد گوارا، زنبور عسل ناگزیر است 120 تا 150 هزار بار شهد حمل کند و برای فراهم نمودن آن ده میلیون گل را بازدید کرده و از آنها شهد ( انگبین ) تهیه نماید و مسافتی معادل هفت بار دور زمین پرواز کند. شهدی که بدین طریق فراهم می شود 40 تا 80 درصد آب است و زنبورداران عسل باید میزان آب آنرا به 18 الی 20 درصد برسانند تا عسل آماده شده بدست آید.
برای تغلیظ نمودن عسل زنبورداران عسل مجبور هستند شهدی را که روز به کندو حمل کرده و درون سلولهای شان ذخیره نموده اند شب هنگام مجددا از داخل شان مکیده و وارد کیسه عسلی خود می نمایند در آنجا کمی از آب آنرا جذب و موادی از قبیل هورمون ها و آنزیم ها به آن اضافه می نمایند و بعد داخل حجره ها می ریزند.
این عمل توسط سایر زنبورها تکرار می شود و مقداری از آب آن هم در مجاورت هوای کندوی عسل که از بال زدن زنبورها ایجاد می شود تبخیر شده و در پایان مواد دیگری از قبیل اسید های آلی و مواد ضد عفونی کننده به آن اضافه می نمایند. عمل تغلیظ عسل آنقدر ادامه می یابد تا عسل به غلظت طبیعی خود برسد، آنگاه عسل را در داخل سلولها ذخیره می کنند و درب آنرا با موم می پوشانند بدین ترتیب عسل انبار شده می تواند برای مدت طولانی نگهداری شود.
مصرف عسل ترکیبات شیمیایی خونِ افرادی که به تمرینات یوگا مبادرت میورزند را متعادل میسازد و مصرف عسل اکیدا به آنها توصیه میشود.
مصرف مرتب عسل انرژی بیشتری به سیستم شیمیایی بدن میبخشد.
در صورتی که مقداری عسل را در آب ولرم حل کنید و صبحها پیش از شروع حرکات یوگا میل کنید، عملکرد سیستم شیمیایی بدن را تقویت میکند.
یکی از مهمترین کاربردهای عسل در طب سنتی انرژیزایی بیدرنگ آن است. همانطور که در بالا ذکر شد، عسل حاوی انواع مختلفی از مولکولهای قند و به طور خاص گلوکز و فراکتوز میباشد. به هرحال، بر خلاف شکر سفید که فراکتوز و گلوکز ترکیب میشوند و قند را میسازند و فرایند هضم آنها نیز مراحل بیشتری را طی میکند، در عسل این دو مولکول شکر از یکدیگر جدا هستند. بدین ترتیب، گلوکز نقش منبع انرژیزا را بر عهده دارد.
عسل موجب کاهش یبوست، نفخ و گاز معده میشود و از اینکه ملینی ملایم است از آن سپاسگزاریم. همچنین عسل سرشار از خواص پروبیوتیک یا باکتریهای مفید از قبیل bifido bacteria و lactobacilli است که در هضم غذا، تقویت سیستم ایمنی بدن و کاهش آلرژی موثرند.
عسل را جایگزین شکر مصرفی خود نمائید تا تاثیرات مواد سمی تولید شده توسط قارچها در روده را کاهش دهید .
در ارتباط با تاثیرات منفی شکر سفید بر روی بدن سخن فراوان است. عسل جایگزینی فوقالعاده برای شکر است که هم شیرین و هم سالم است. گرچه ساختار شیمیایی عسل حاوی قندهای ساده میباشد اما این ساختار کاملا متفاوت از ترکیبات شکر سفید است.
عسل حدود ۳۰٪ گلوکز و ۴۰٪ فراکتوز یعنی دو عنصر تکقندی یا قند ساده، با ۲۰٪ قندهای پیچیده دارد. عسل همچنین حاوی دکسترین و فیبر نشاسته میباشد. این ترکیب به تعدیل میزان قند خون کمک شایانی میکند.
اگر از پوکی استخوانها رنج میبرید یا نمیخواهید در کهنسالی به این درد مبتلا شوید، عسل در صبحانه را امتحان کنید. این خاصیت به خصوص زمانی که عسل را با شیر ترکیب کنید دو چندان میشود. زیرا عسل در جذب کلسیمهای شیر به استخوانها بسیار کمک میکند.
انتهای پیام/