به گزارش گروه اجتماعی یکتا پرس، تخمه آفتابگردان یکی از منابع خوب ویتامین E است. با خوردن هر ۲۸ گرم تخمه آفتابگردان میتوان ۷۶ درصد از ویتامین E توصیهشده را تأمین کرد. این ویتامین یک آنتی اکسیدان است که به حفاظت از سلولها در برابر آسیبهای ناشی از رادیکالهای آزاد کمک میکند.
طبق اعلام مرکز پزشکی مریلند، افرادی که ویتامین E بیشتری مصرف میکنند، کمتر درمعرض بیماریهای قلبی قرار میگیرند. این ویتامین برای سلامت چشم ها هم مفید است و آنها را در برابر دژناریسیون (تحلیل رفتن) ماکولا محافظت میکند.
بر اساس گفته های موسسه ملی آفتابگردان، آفتابگردان در واقع بومی آمریکای شمالی است. شواهدی وجود دارد که نشان می دهد گل آفتابگردان توسط آمریکایی های بومی به مدت ۳۰۰۰ سال قبل از میلاد کشت می شدند. با اینحال، این گل برای اولین بار در اروپا کشف شده و سپس به قسمت های دیگری همچون روسیه منتقل شده است.
تخمه آفتابگردان حاوی چربیهای تکثیرنشده و چربیهای چندگانهی غیراشباع است؛ ازآنجاکه اینها لیپوپروتئین پرچگالی یا کلسترول خوب را افزایش و درعینحال موجب کاهش کلسترول مضر و بد میشوند، اصطلاحا به آنها چربیهای خوب میگویند. تقریبا ۹۰ درصد چربیهای موجود در تخمه آفتابگردان چربیهای غیراشباع یا سالم هستند. همچنین تخمهها حاوی پروتئین هستند که به ساخت و استحکام عضلات و بافتهای بدن کمک میکند. ۲۸ گرم تخمه آفتابگردان حاوی ۱۲ درصد از میزان پروتئین توصیهشده است.
یکی از مهمترین مواد موجود در انواع تخمه از جمله تخمه آفتابگردان، اسیدهای چرب امگا-۳ میباشد که برای سلامت مغز، قلب، خون و بسیاری دیگر از قسمتهای بدن ضروری است.
باعث کاهش فشار خون میشود.
جلوگیری از بیماریهای قلبی و عروقی، کاهش کلسترول مضر خون و تنظیم کننده فشار خون از فواید این گیاه است.
با مصرف روزانه از تخمه آفتابگردان به رفع لاغری خود کمک کنید.
مصرف تخمه آفتابگردان انرژی زا بوده، جالب است بدانید در ۱۰۰ گرم تخمه آفتابگردان ۵۸۰ کالری انرژی نهفته است.
تخمه آفتابگردان سرشار از انواع ویتامین به ویژه ویتامین ای بوده، که برای سلامت و جوانسازی پوست مفید میباشد. مصرف تخم آفتابگردان به ویژه نوع بو نداده آن از پوست در برابر اشعه ماورا بنفش خورشید محافظت کرده و چین و چروک پوست را کاهش میدهد.
تخمه آفتابگردان همچنین حاوی مقادیر زیادی از مس، روی (زینک)، آهن و فیبر است. این مواد معدنی به رساندن اکسیژن به گلبولهای قرمز خون و انرژیزایی، حفظ سیستم ایمنی بدن، ثابت نگه داشتن قند خون و کلسترول و جلوگیری از یبوست کمک میکنند.
تخمه آفتابگردان علاوهبر مزایای متنوعی که برای سلامتی دارد، چنانچه بیشازحد مصرف شود، ممکن است خطراتی برای سلامتی نظیر اضافهوزن و جذب بالای سدیم داشته باشد. بهترین کار این است که میزان استاندارد، یعنی ۲۸ گرم را مدنظر داشت.
تخمه آفتابگردان منبعی غنی از چربیهای غیراشباع چندگانه و تکثیرنشده است. این چربیها برای عملکرد قلب مفید هستند، اما باید درنظر داشت که تخمه آفتابگردان منبعی از اسیدهای چرب هم هستند که مصرف زیاد آنها میتواند منجر به افزایش سطح لیپوپروتئین کمچگالی و یا همان کلسترول بد شود. انجمن قلب آمریکا توصیه میکند که مصرف چربی اشباعشده باید بیشتر از ۷ درصد کالری نباشد، زیرا از ۲۰۰۰ کالری، فقط ۱۴۰ کالری باید به چربیهای اشباعشده اختصاص یابد. یک وعده تخمه آفتابگردان حاوی ۱.۷ گرم چربی اشباع است، یعنی معادل ۱۵ کالری دارد، چراکه چربیها بهازای هر گرم ۱۵ کالری دارند. اگر فقط در یک وعده ۱۵۰ گرم تخمه آفتابگردان بخورید، ۷۵ کالری از چربیهای اشباع وارد بدن خود میکنید که بیشتر از میزان مجاز چربی اشباعشدهی روزانه است. اگر علاوهبر تخمه آفتابگردان، غذاهای دیگرِ سرشار از چربی اشباع مصرف کنید، مشکلاتی برای سلامتیتان به وجود خواهد آمد.
مصرف بیشازحد هر نوع مادهی غذایی میتواند باعث اضافهوزن ناخواسته شود. افزایش وزن معمولا بر اثر مصرف کالریِ بیشتر از حدیست که بدن آن را میسوزاند. وقتی بدن شما توانایی سوزاندن کالری های جذبشده را نداشته باشد، آنها را بهشکل چربی ذخیره میکند. میزان مصرف کالری شما بسته به عواملی نظیر جنسیت، سن و سطح فعالیتتان متغیر است. یک وعدهی ۲۸ تا ۳۰ گرمی تخمه آفتابگردان ۱۷۵ کالری تولید میکند که حدودا ۱۰ درصد میزان کالری مجاز (۲۰۰۰) را تشکیل میدهد. اگر بیش از این مقدار، یعنی یک تا چهار برابر تخمه آفتابگردان مصرف شود، در یک وعده تخمهخوردن حدود ۸۷۵ کالری وارد بدن خود کردهاید. خوردن این همه تخمه آفتابگردان علاوهبر وعدههای غذایی دیگر در طی روز، کالری دریافتی بدنتان را افزایش میدهد که درنتیجه وزنتان بالا میرود.
تخمههای آفتابگردان سرشار از سایر مواد مغذی هستند که مصرف بیشازحد آنها برای سلامتی زیانآور است. برای نمونه، ۱۵۰ گرم تخمه آفتابگردان حاوی ۱۶۲۱ میلیگرم فسفر است که ۲۳۲ درصد میزان توصیهشده است. ۱۵۰ گرم تخمه آفتابگردان نیز ۱۱۱ میکروگرم سلنیوم است که ۲۰۲ درصد میزان توصیهشده است.
مصرف بیشازحد این دو مادهی غذایی مشکلات جدی برای سلامتی دارد. مسمویت غذایی ناشی از فسفر میتواند به کلسیفیکاسیون (آهکی شدن) بافتهای غیراسکلتی بینجامد و به کلیهها آسیب بزند؛ مسمویت ناشی از سلنیوم نیز میتواند به علائم سلنوزیز مثل تردی و شکنندگی موها و ناخنها، خارش پوست، خستگی و بی حوصلگی و حتی مرگ منجر شود.
انتهای پیام/