گروه اجتماعی یکتاپرس؛ براساس معانی رایج در ایران، شهرداری نهادی عمومی، غیردولتی، محلی و خودکفا است و مانند دیگر نهاد‌های دولتی از بودجه دولتی استفاده نمی‌کند به همین دلیل باید دارای درآمد محلی برای اداره خود باشد که این درآمد توسط شورای اسلامی شهر به تصویب رسیده و در قالب عوارض از مردم اخذ می‌شود.
در ایران، شهردار توسط شورای اسلامی شهر انتخاب می‌شود. شورا‌های شهر اکنون که شهردار توسط آن‌ها انتخاب می‌شود می‌توانند بر اساس قانون بر شهردار نظارت کنند، اما اعضای شورا‌ها نباید فرافکنی کنند بلکه باید ابتدا وظایف قانونی و مندرج در آیین نامه‌ها و قوانین خود را اجرا کنند و به دنبال پاک کردن صورت مسئله نباشند.
مهدی چمران پیش از ظهر امروز در نشست خبری خود با اصحاب رسانه ضمن بزرگداشت یاد و خاطر شهید مصطفی چمران به سوالات خبرنگاران در حوزه شهری پاسخ داد.
وی در پاسخ به سوالی درباره اینکه در دوره شما مگاپروژه اجرا شد و در این دوره سیاست پروژه‌های کوچک مقیاس دنبال شد و آیا شما سیاست این دوره را ادامه خواهید داد یا خیر گفت: ما در دوره گذشته اعلام کردیم که بهترین راه حفظ باغات، خرید باغات بود، در همین راستا ۶ باغ بزرگ در منطقه یک خریداری و تبدیل به پارک و فضای سبز عمومی شد. ما پروژه‌های مورد نیاز شهر را اجرا کردیم و اگر همین اتوبان‌ها و بزرگراه‌ها در تهران نبود، میزان ترافیک و مصرف بنزین در شهر به طور وحشتناکی افزایش می‌یافت.
منتخب شورای شهر ششم پایتخت با بیان اینکه مدیریت شهری دوره پنجم دلیل عدم انجام مگاپروژه را بدهی‌های شهرداری خوانده‌اند، عنوان کرد: پروژه‌های کوچک برای محلات نیز بسیار ضروری است و ما نیز آن‌ها را انجام دادیم، اما پروژه‌های کوچک مقیاس برای ما جنبه تبلیغاتی نداشت و خود شهرداران محلات آن‌ها را افتتاح می‌کردند.
وی ادامه داد: آخرین رقم بدهی‌های اعلام شده شهرداری ۶۵ هزار میلیارد است البته رقمی که ما شهرداری را تحویل دادیم ۱۶ هزار میلیارد بود و این نهاد همواره بدهی داشته است. در سال آخر بدهی‌های دوره چهارم شهری قدری بیشتر شد چراکه به نفع شهر بود تا پروژه‌ها سریع‌تر تکمیل شود و به همین منظور از بانک قرض گرفتیم.
چمران افزود: در دوره کنونی هرساله درآمد و بودجه وجود داشته، اما نه بدهی‌ها پرداخت شده و نه پروژه‌ها تکمیل شد.
وی درباره آزمون دستیاران شهرداران گفت: ما در این باره هنوز فکر نکرده‌ایم. اما از تمامی افراد توانمند باید استفاده کرد. به هر حال از این افراد آزمون گرفته شده و آن‌ها نیز دارای زندگی هستند و نمی‌توان به این افراد آسیب زد، اما باید برای ساز و کار آن برنامه‌ریزی کنیم.
چمران درباره شهردار آینده عنوان کرد: در این باره یک فرد تصمیم نمی‌گیرد و شورا باید تصمیم‌گیری کند. در این باره نیز تفکری نشده و حال باید برای آن تصمیم‌گیری کنیم.
وی در پاسخ به سوالی مبنی بر تصمیم شورای ششم برای استفاده از مدیران شهری دوره پنجم گفت: مدیرانی که توانمند باشند باید در جایگاه خود به کارشان ادامه دهند حتی در دوره پیشین نیز مدیران دوره قبل از ما باز هم حضور داشتند لذا کسی که تجربه داشته باشد باید به کار خود ادامه دهد و تغییر همه افراد بسیار غلط است.
منتخب دوره ششم شورای شهر درباره درآمد‌های شهرداری ابراز داشت: هنوز در شهرداری درآمد‌های پایدار تصویب نشده و متأسفانه همه شهرداری‌ها به درآمد ساخت و ساز متکی هستند.
چمران در پاسخ به این سوال که ممکن است شورای ششم مصوبه برج باغ‌ها را لغو کند یا خیر عنوان کرد: وقتی مصوبه‌ای تصویب می‌شود کسی آن را لغو نمی‌کند، اما اگر نیاز به اصلاح داشته باشد آن را اصلاح خواهیم کرد. ما مصوبه‌ای درباره برج باغ‌ها نداشتیم و سپس ایجاد شد و ما مصوبه خانه باغ داشتیم. این قانون قطعاً باید اصلاح شود و علاوه بر اینکه باغ و درخت باید حفظ شود مردم هم تشویق به داشتن ساختمان و حفظ درخت شوند.
وی تاکید کرد: با این سخت گیری‌های این دوره مشاهده کردیم که نه باغی حفظ شد و نه مردم و شهرداری نفعی بردند.
وی در پاسخ سوالی مبنی بر رویکرد شورای ششم در موضوع شفافیت چیست، خاطرنشان کرد: آنچه ما قبلاً درباره شفافیت کار کردیم و آنچه در دوره پنجم اضافه شد را ادامه خواهیم داد و به آن نیز اضافه خواهیم کرد البته یک شفافیت واقعی نه یک شفافیت شعاری.
چمران درباره برنامه خود برای شورای عالی استان‌ها ابراز داشت: در حال حاضر نمی‌توان برای این شورا فکر خاصی کرد، اما باید کسی در آنجا مستقر شود که ارتباط خوبی با دولت و مجلس داشته باشد.
چمران با اشاره بر سهم دولت در حمل و نقل عمومی تصریح کرد: در کشور ما در موقع ساخت حمل و نقل بر عهده دولت بود، اما بعداً تصویب کردند که ۵۰ درصد توسط شهرداری تأمین شود. اما دولت ۵۰ درصد خود را پرداخت نمی‌کند. ما سال آخر که در شورا بودیم ۵ هزار میلیارد تومان برای مترو گذاشتیم و دولت ۴۰۰ میلیارد تومان گذاشت که از آن حدود ۶۵ درصد را تخصیص می‌داد.
وی افزود: به طور کلی دولت‌ها سهمیه خود را برای مترو نمی‌پردازند و حتی یک سوم سهم خود از یارانه هزینه بلیط حمل و نقل عمومی را نیز نمی‌پردازند و در دوره پنجم نیز این همکاری میان شورا و دولت صورت نگرفت البته در دوره چهارم این سهمیه به زور از دولت گرفته می‌شد.
چمران تاکید کرد: مشکل فعلی مترو خط و ایستگاه نیست و مشکل اصلی واگن است که خرید و ساخت آن گران قیمت است و باید از دولت کمک گرفته شود.
رئیس ادوار گذشته شورای شهر تهران درباره اینکه برنامه و رویکرد شورای ششم در اجرای پروژه‌های شهری چه خواهد بود، تصریح کرد: آنچه تاکنون برنامه‌ریزی کرده‌ایم این است در درجه اول پروژه‌های نیمه تمام را تکمیل کنیم و طبق برنامه‌ریزی‌ها بتوانیم پروژه‌های عمرانی، اجتماعی و فرهنگی را اجرا کنیم.
وی در پاسخ به سوالی درباره ارتباط خود با آیت الله رئیسی گفت: ارتباط بنده با ایشان از قبل بسیار خوب بوده و امیدوارم در دولت نیز این ارتباط به صورت واقعی و مؤثر ادامه یابد.
چمران در پاسخ به این سوال که آیا کاندید ریاست شورای شهر خواهید شد یا خیر گفت: در این باره تابع نظر دوستان و سایر اعضا هستم.
لیست شهرداران تهران از اول انقلاب
پس از پیروزی انقلاب اسلامی محمد توسلی عضو شورای مرکزی و رییس دفتر سیاسی نهضت آزادی به عنوان اولین شهردار تهران در نظام جمهوری اسلامی انتخاب شد.
شهردار دوم تهران پس از انقلاب سید رضا زواره‌ای است که بعد‌ها حقوقدان عضو شورای نگهبان و کاندیدای دوره سوم و چهارم انتخابات ریاست جمهوری هم بود.
سید کمال‌الدین نیک روش سومین شهردار تهران بود که از ۱۳۵۹ الی ۱۳۶۰ به مدت هفت ماه شهردار پایتخت شد.
چهارمین شهردار تهران غلامحسین دلجو است که از سال ۶۰ تا ۶۱ به مدت ۱۳ ماه کلیددار پایتخت بود. سخنرانی دلجو در اجلاس شهرداران پایتخت‌های کشور‌های اسلامی به زبان عربی و قول‌هایی درباره خروج کلیه انبار‌های بزرگ عمومی و خصوصی به خارج تهران، از جمله مواردی است که از این دکترای مدیریت دانشگاه علامه به یاد مانده است.
کلید شهر تهران ۹ ماهی هم در جیب محمدکاظم سیفیان بود. او که با عضویت در حزب ملل اسلامی پیش از انقلاب سابقه مبارزه و زندان رفتن را داشت، از ابتدای تاسیس دانشگاه امام صادق (ع) در کنار آیت‌الله مهدوی‌کنی بود و از راست‌های سنتی به حساب می‌آمد.
بعد از سیفیان، حسین بنکدار چهار ماه به عنوان ششمین شهردار تهران خدمت کرد تا پس از او نوبت به سیاسیون برجسته‌تر برسد.
محمدنبی حبیبی به عنوان هفتمین شهردار پایتخت نسبت به شهرداران سابق مدت طولانی‌تری توانست شهردار پایتخت بماند. او به مدت ۴۴ ماه از ۱۳۶۲ الی ۱۳۶۶ در ساختمان شهرداری تهران ماند.
سید مرتضی طباطبائی در سال ۶۶ از سوی علی اکبر محتشمی‌پور وزیر کشور سکان مدیریت شهری را بر عهده گرفت و تا سال ۶۸ (۱۶ ماه) این منصب را بر عهده داشت.
غلامحسین کرباسچی از سال ۶۸ تا ۷۷ (۱۰۸ ماه) شهردار تهران بود.
مرتضی الویری پس از کرباسچی دهمین شهردار تهران شد و مدت ۳۲ ماه از ۱۳۷۸ الی ۱۳۸۰ شهردار پایتخت بود.
محمدحسن ملک‌مدنی از اعضای کارگزاران در سال ۸۰ به عنوان شهردار پایتخت انتخاب شد و تا سال ۸۱ فعالیت کرد.
در اردیبهشت ماه سال ۱۳۸۲بر اساس تصمیم اعضای شورای اسلامی شهر تهران محمود احمدی نژاد شهردار تهران شد و ۲۶ ماه شهردار تهران بود، اما بلافاصله از بهشت به پاستور رفت و رییس جمهور مردم ایران در دولت‌های نهم و دهم بوده است.
علی سعیدلو در فاصله رفتن شهردار قبلی تهران برای حضور در انتخابات ریاست جمهوری و پیروزی‌اش در انتخابات به مدت حدود سه ماه سرپرست در شهرداری تهران بود.
قالیباف در انتخابات ریاست جمهوری سال ۱۳۹۲ نامزد گردید و با حدود شش میلیون رأی نفر دوم شد. محمدعلی نجفی را به عنوان شانزدهمین شهردار پایتخت انتخاب کردند.
محمد علی افشانی هفدهمین شهردار تهران بود که توانست، با رای اعضای شورای شهر پنجم تهران شهردار کلانشهر تهران شود. پس از افشانی حالا پیروز حناچی کلیددار پایتخت شد.
پیروز حناچی، متولد سال ۱۳۴۳ و دارای مدرک کارشناسی ارشد معماری از دانشگاه تهران و دکترای تخصصی معماری - مرمت شهری و باز زنده سازی شهر‌های تاریخی از دانشگاه تهران است.
انتهای پیام/
