به گزارش گروه اجتماعی یکتا پرس، مس یکی از عناصر الزامی برای سلامتی انسان است. مس نقش مهمی را در سیستم های مختلف بدن ایفا می کند و کمبود آن ممکن است به مشکلات سلامتی متعددی منجر گردد.این مادهمعدنی نقش مهمی در درست کردن گلبولهای قرمز و حفظ سلولهای عصبی دارد. علاوه بر این به بدن در تشکیل کلاژن و جذب آهن کمک میکند و در تولید انرژی نقش دارد. کمبود مس میتواند منجر به مشکلات جدی برای سلامتی شود. روش اصلی برای دریافت مس، خوردن موادغذایی حاوی آن است.
کم خونی
دمای پایین بدن
آرتروز
ضربان قلب نامنظم
گشاد شدن سیاهرگ ها
تعداد کم گلبول های سفید خون
بالا رفتن سطح کلسترول
استخوان های شکننده
اختلالات تیروئیدی
زخم
توقف رشد
ریزش مو
بی اشتهایی
این ماده در منابع غذایی متعددی همچون جگر، گوشت، غذاهای دریایی، حبوبات، غلات کامل، آرد سویا،سبوس گندم، بادام، آووکادو، جو، سیر، آجیل ها، جوی دو سر، چغندر و عدس موجود است. مس همچنین از طریق نوشیدن آب از لوله های مسی وارد بدن می شود. صدف غنی ترین منبع مس در طبیعت است. محتوای مس در غذاهایی که محتوای اسیدی بالایی دارند یا در طولانی مدت در قوطی حلبی نگهداری می شوند از دست می رود.
دریافت توصیه شده برای مس حدود 2 تا 3 میلی گرم در روز می باشد. این مقدار بیش از دریافت معمول در رژیم غذایی است. اگر می خواهید مکمل مس را مصرف نمایید، حتما قبل از مصرف مکمل ها، باید با یک پزشک مشورت نمایید.
مس نقش حیاتی در متابولیسم دارد، چون به بسیاری از آنزیمهای ضروری کمک میکند درست عمل کنند. بسیاری از اندامهای بدن برای اینکه سوختوساز بدن بهخوبی انجام شود، به واکنشهای آنزیمی نیاز دارند.
فواید سلامتی مس با فعالیت های ضد التهابی آن مربوط است که به کاهش علائم آرتروز کمک می کند. بازار مصرف با دستبندها و دیگر وسایل مسی پر شده است که این حالت ها را درمان می کند. مس همچنین به عنوان یک درمان خانگی برای آرتروز نیز به کار می رود.
مس به صورت گسترده ای به عنوان محرک مغز شناخته می شود که به همین خاطر غذاهایی که سرشار از این عنصر هستند را اغلب در گروه غذاهای مغز به شمار می آورند. گرچه محتوای مس در رژیم غذایی باید نسبت کافی داشته باشد، چرا که مثلا زیاد آن برای مغز خوب نیست. مس یک عملکرد کنترلی در در مغز دارد، بنابراین مقدار مکمل های آن باید در تعادل باشد.
سطح پایین مس در بدن با کلسترول بالا و فشار خون بالا ارتباط دارد. همچنین مکملهای مس ممکن است برای بعضی از بیماران مبتلا به نارسایی قلبی مفید باشد.
مس یک ماده مغذی مهمی است که نقش فوق العاده ای در سنتز هموگلوبین، میلین، ملانین و کلاژن بازی می کند. مس به حافظت از غلاف میلین که رشته های عصبی را پوشانده، کمک می کند و نقش فعالی در تولید الاستین؛ ماده ای که بافت ها را به هم پیوند می دهد و پوست را منعطف می سازد، شرکت دارد. همچنین مس از پیر تر به نظر رسیدن پوست، به وسیله منعطف ساختن آن و کمتر خم شدگی و چروک شدن آن؛ جلوگیری می کند.
اگر نگران بروز خطوط ظریف روی پوست خود هستید، از مصرف مس غفلت نکنید. مس از آنجایی که سرشار از خواص آنتیاکسیدانی است و به شکلگیری سلولها کمک میکند، رادیکالهای آزاد را از بین میبرد. رادیکالهای آزاد یکی از علل اصلی شکلگیری خطوط ظریف روی پوست هستند.
مس به جذب آهن از دستگاه گوارشی کمک می کند و آن را به صورت ذخیره در کبد آزاد می کند. مس همچنین به کاربرد شکر در بدن کمک می کند. با کمک به جذب آهن از غذا و دیگر منابع مکملی، مس تعداد سالم گلبول های قرمز و مقدار اکسیژن رسانی مناسب به اندام های مختلف بدن را تضمین می کند. بدن تامین میزان مناسب آهن، افراد از کم خونی و آنچه که از آن با فقر آهن یاد می شود، رنج خواهند برد که می تواند حالت خطرناکی مانند خستگی مفرط، درد شدید ماهیچه، مشکلات گوارشی و ضعف عمومی را ایجاد کند.
دریافت بالای مس منجر به سردرد، کاهش قند خون ، افزایش ضربان قلب و تهوع می شود.
مس اضافی در مغز و کبد ته نشین شده، به کلیه ها آسیب می رساند و مانع تولید ادرار می شود. مسمومیت با مس باعث کم خونی و ریزش مو در خانم ها می شود.
مقدار بالای مس با عنصر روی که برای ساخت آنزیم های گوارشی لازم است تداخل می کند.
دیده شده خیلی از افراد دارای مس بالا از پروتئین بدشان می آید و بیشتر به سمت رژیم های با کربوهیدرات بالا کشیده می شوند، زیرا این افراد به سختی می توانند پروتئین غذایشان را هضم کنند.
مسمومیت با مس در کودکان با بیش فعالی ، اختلالات یادگیری مانند اختلال خواندن و نوشتن، اختلال نقص توجه و عفونت گوش در ارتباط است.
انتهای پیام/