به گزارش گروه اجتماعی یکتا پرس، کاهش شنوایی شایع ترین اختلال شنوایی است که در ابتدا بدون علائم ظاهری بروز می کند. اما اگر این بیماری پیش رونده بموقع درمان نشود در اغلب موارد به اختلال در یادگیری کودک، اختلال در تکلم و حتی عقب ماندگی ذهنی کودک منجر می شود.
توانایی شنوایی برای کودکان مهم است زیرا رشد مهارت های گفتاری و زبانی و آینده ی کودکان به شنیدن آنها وابسته است . در گذشته، از دست دادن شنوایی در کودکان اغلب تا 2 سالگی پنهان مانده و پس از آن با صحبت نکردن کودک تشخیص داده می شد.
تحقیقات نشان داده است که تشخیص و مداخله برای از دست دادن شنوایی قبل از 6 ماهگی نتایج بسیار بهتری نسبت به تشخیص بعد از 6 ماهگی نشان داده است . به همین دلیل امروزه غربالگری شنوایی بدو تولد در بسیاری از کشورها به امری الزامی تبدیل شده است . تا در صورت وجود اختلالات شنوایی ، اقدامات لازم در سریع ترین زمان ممکن و کمترین سن انجام گیرد .
آمار نشان می دهد از هر هزار کودکی که به دنیا می آید، حدود 3کودک در بدو تولد دچار اختلال کاهش شنوایی خیلی شدید می شوند. اما نباید تصور کرد نوزادانی که با شنوایی طبیعی متولد می شوند، از این اختلال مصون هستند. حدود 8/1 درصد از نوزادانی که شنوایی مناسبی دارند طی مراحل رشد دچار کاهش شنوایی می شوند.
اگر کودکی به دنیا آمد و در بیمارستان محل تولد خدمات غربالگری شنوایی وجود نداشت، توصیه میشود بلافاصله و در اولین فرصت کودک سنجش شنوایی شود و والدین میتوانند به تمام مراکز دولتی و خصوصی مراجعه کنند.
اگر خانواده هر زمانی احساس کرد کودک از نظر گفتاری تأخیری دارد، اولین شک باید به سیستم شنوایی او شود و این اولین علامت هشدار دهنده است.
اگر کودکی که در شش ماهگی صدای «قان» و «قون» نکند و در یک سالگی اولین کلمات «بابا» و «مامان» نگوید یا با شنیدن صداها برنگردد، این کودک حتما باید به مراکز سنجش شنوایی مراجعه کند و تحت درمان قرار گیرد.یکی از مشکلات عمده ما این است که بسیاری از همکاران ما در حوزههای پزشکی به خانواده اعلام میکنند در خصوص مشکل شنوایی کودک صبر کنید اما ما میگوییم به هیچ عنوان صبر نکنید و تست شنوایی انجام دهید.
ناشنوایی ژنتیکی
کم شنوایی و ناشنوایی ممکن است سابقه وراثت داشته باشد که معمولا می تواند با ناهنجاری های کروموزومی مانند نشانگان داون نیز همراه باشد. البته عوامل ژنتیک دیگری نیز وجود دارد که زمینه ساز ضعف قدرت شنوایی و پیشرفت ناهنجاری هایی در عملکرد گوش داخلی و عصب شنوایی می شود. این ناراحتی ممکن است همراه با بعضی از بیماری های وراثتی تشخیص داده شود.
کاهش شنوایی در زمان تولد
عوامل مختلفی طی روند زایمان نیز می تواند ناشنوایی یا کم شنوایی نوزاد را رقم بزند. این مشکل، به خصوص در صورت کمبود اکسیژن، خونریزی مغزی، نقایص فیزیکی هنگام تولد و زایمان زودرس ایجاد می شود. همچنین مصرف بعضی داروها در عفونت های نوزادان، سل، سرطان و مالاریا نیز ممکن است با تحلیل برگشت ناپذیر شنوایی همراه باشد.