به گزارش گروه اجتماعی یکتاپرس؛ از اهميت زاينده رود همين بس که با خشک شدن آن نه تنها تمامي فعاليت هاي اقتصادي و اجتماعي ساکنان اصفهان دچار دگرگوني مي شود، بلکه پيامدهاي روحي – رواني، زيست محيطي، و حتي سياسي آن در سطوح منطقه اي و ملي تأثيري ژرف برجاي مي نهد.رود حوضه ي آبريز زاينده رود با مساحت حدود 41500 کيلومتر مربع، حوضه ي کاملاً بسته اي است که هيچ خروجي به دريا ندارد.
رودخانه زاينده رود از کوه هاي زاگرس در غرب اصفهان سرچشمه مي گيرد و در باتلاق گاوخوني در شرق اصفهان به پايان مي رسد. قمست عمده اي از حوضه به خصوص در پايين دست (منطقه دودشت) داراي اقليم خشک و نيمه خشک است. متوسط بارش در اصفهان 130 ميلي متر در سال است.
حداکثر ميزان بارش حوضه در کوهرنگ با 1400 ميلي متر و حداقل بارش حوضه در ورزنه با 88 ميلي متر است. بخش عمده اي از بارندگي حوضه در ماه هاي زمستان رخ مي دهد و در فصل تابستان بارش مؤثري وجود ندارد. همچنين متوسط سالانه ي تبخير و تعرق پتانسيل در حوضه 1500 ميلي متر است؛ لذا بدون دسترسي به منابع قابل اطمينان آب، کشاورزي در سطح حوضه ي زاينده رود ممکن نخواهد بود.
پيش تر از آن که گروهي از حاکمان در گستره ي تاريخ ايران زمين سپاهان (اصفهان) را شاهدي بر قدرت و شکوه حکمراني خويش جلوه گر سازند، اين سرزمين جلوگاه طبيعت بود. کسي نبود تا ديگري را بيازارد.
درختان سر به آسمان کشيده با دلربايي شاخساران سبز خود پهلو به پهلو، چمن زارهاي پهناور به همره سرود باد و آواي نسيم و طنين نغمه هاي دل انگيز پرنده هاي رنگارنگ و ترنم بال هاي آنان همه بر بستر جاودان موج هاي خروشان زنده رود با پايکوبي و هيجاني وصف ناپذير، زيباترين و شگفت انگيزترين سمفوني حيات و شادماني را بر پيشاني فلات مرکزي ايران رقم مي زدند.
زاينده رود، مرواريدهاي سپيد دامنه هاي زردکوه بختياري را در هر بهار با گرماي عشق خويش به قطرات آب مبدل مي کرد و روح زندگي را در اين قطرات چنان جاري مي ساخت که زردکوه بر خود مي باليد که زنده رود، تالاب گاوخوني را نيز از سينه ي او آب مي دهد و بدين سان نام او را همواره جاودان مي سازد. زردکوه از اين رو تالاب گاوخوني را نيز فرزند خود مي دانست و زنده رود را رگ جاري سينه ي خويش. او نمي پنداشت زماني خواهد رسيد که رگ سينه اش را تکه تکه کنند.
آنگاه زاينده رود همانند اژدهايي مهربان از فراز کوهرنگ تا گاوخوني آرميده بود و هر از چند گاهي با خروش ناگهاني اش به هر سو طراوت نثار مي کرد. بهشت سبز سپاهان را کويري خسته از شمال و جنوب و مشرق دربرگرفته بود. مردمان از هر سو خود را به اين بهشت مي رساندند و هرکدام به نوعي در سمفوني حيات همراه با زنده رود در جشن و هيجان طبيعت شرکت مي جستند.
زایندهرود حدود یک سال بود به سبب کمبود آب و بارش باران خشک شده بود اما از عصر یکشنبه باردیگر آب در این رودخانه جاری شد و با استقبال و خوشحالی مردم اصفهان و گردشگران روبهرو شد.
مردم اصفهان و گردشگران هنگام رسیدن آب به سیوسه پل با حضور در کنار این پل تاریخی، جاری شدن آب در زایندهرود را جشن گرفتند و لحظات تاریخی در کنار یکدیگر ثبت کردند.
به گفته مسئولان شرکت آب منطقهای اصفهان، آب در زایندهرود فقط 10 روز جاری خواهد بود تا باغات و زمینهای شرق اصفهان سیرآب شود.
کاهش 50 درصدی بارش باران و گرمای بیسابقه سبب خشکسالی و کاهش آب برخی رودخانهها، خشک شدن برخی تالابها و کاهش ذخیره آب سدها در ایران شده است.
گفتنی است: زنده رود آمد، جاری شد و اصفهان جان گرفت، اگرچه کوتاه و موقت و گذرا اما لحظه به لحظه حضورش، شکرانه دارد و حال و هوای شهر و مردمش را زنده میکند.