عجیب ترین رسوم کفن و دفن مردگان در جهان

به گزارش گروه اجتماعی یکتا پرس، عده‌ای درگذشتگان خود را دفن می‌کنند و تعدادی دیگر آن‌ها را می‌سوزانند. اما تا کنون از مراسم‌ تدفین عجیب در جهان نشنیده اید که اگر در مورد آن‌ها بدانید قطعا شگفت زده خواهید شد. ادامه این مطلب را بخوانید تا با آیین‌های عجیب مربوط به مرگ و تدفین در سراسرجهان آشنا شوید.

تدفین معلق

ندگی مردمان مرموز «بو (Bo)» ساکن دره‌ی همپ پوند در جنوب غربی ایالت گونگ‌ژیان چین، برای هزار سال، پیش از آنکه پنج قرن پیش توسط مینگ دیناستی قتل عام شوند، رونق داشت. امروزه قبیله‌ی بو تقریباً بطور کامل فراموش شده اما فقط به لطف تابوت‌های معلق دراماتیکی که از خود بر جا گذاشته‌اند حفظ شده است؛ اثری فراموش‌نشدنی از جعبه‌های چوبی که در ارتفاع حدود ۱۰۰ متری از صخره‌ها بیرون زده است. ۱۶۰ تابوت در کنار صخره‌ها و درون غارهای طبیعی قرار داده شده و تعدادی تابوت هم با مرده‌هایی که درونشان خوابیده‌اند از بدنه‌ی صخره‌ها معلقند. صخره‌ها خود نقاشی‌های دیواری زیادی دارند که با رنگ‌های قرمز کشیده شده و بسیاری از آنها زندگی مردم قبیله‌ی بو را تصویر کرده‌اند. امروزه افراد محلی با نام‌هایی نظیر «فرزندان صخره» و «رام‌کنندگان آسمان» به تمدنی که مدت‌هاست از بین رفته اشاره می‌کنند اما اینکه چرا آنان مردگان خود را به این روش دفن می‌کردند کاملاً رازآلود مانده است.

آویزان کردن تابوت

این آیین باستانی توسط سلسه‌ها چینی اجرا می‌شد و تابوت‌هایی را در صخره‌ها آویزان می‌کردند. آن‌ها معتقد بودند این کار مردگانشان را به آسمان نزدیک می‌کند و آن‌ها راحت می‌توانند به بهشت بروند. با این کار روح درگذشتگان آن‌ها در مرتبه بالایی قرار دارد و آزاد است که در تپه‌ها و صخره‌ها بچرخد. این تابوت‌ها توسط باستان شناس‌ها در تمدن‌های باستانی کشف شده اند.

مردارخواری

این آیین باستانی توسط مردمان محلی در سواحل شمال غربی اقیانوس آرام در آمریکای شمالی اجرا می‌شود. در این آیین تمامی اجساد افراد مرده را به یک چاله می‌انداختند و به حیوانات وحشی اجازه می‌دادند تا از این اجساد تغذیه کنند. به این ترتیب دیگر لازم نبود که مراسم و شیوه دیگری مثل تدفین برای آن‌ها اجرا شود. به زعم بومی ها، این روش باعث می‌شد که مردگان تنها در یک بعد بمانند و دیگر هیچ چیزی در این دنیا نماند که به آن‌ها تعلق داشته باشد.

آئین قطع انگشت

چنانچه مرگ یک عزیز بقدر کافی ضایعه‌ی بزرگی نبود، مردمان قبیله‌ی دانی در گینه‌ی نو باید انگشتان خود را هم قطع می‌کردند. آنطور که به نظر می‌رسد این مراسم شاق و غیرقابل درک برای تمام بستگان مؤنث فرد درگذشته همچنین کودکان  اجرا می‌شده است. این کار برای راضی کردن و دور کردن ارواح انجام می‌شد و همچنین راهی فراهم می‌کرد تا از درد فیزیکی برای بیان احساس غم و رنج روحی استفاده شود. برای اجرای مراسم قطع عضو، انگشتان را با زه یا ریسمان محکم می‌بستند و بعد با ساطور قطع می‌کردند. سپس تکه‌های برجای مانده را خشک می‌کردند و می‌سوزاندند یا در جای بخصوصی نگه می‌داشتند. این مراسم امروزه در گینه‌ی نو ممنوع شده اما چنانکه در عکس می‌بینید اثرات این رسم را در میان افراد مسن این اجتماع می‌توان دید.

فامّدیهانا

مردمان مالاگاسیِ ماداگاسکار، هرگز عبارت «روحش قرین آرامش» را نشنیده‌اند! در تلاش برای سرعت بخشیدن به تجزیه  چیزی که به عنوان گامی مهم در روند انتقال روح مرده به زندگی پس از مرگ فرض می‌شود - مالاگاسی‌ها خویشاوندان مرده‌ی خود را نبش‌قبر کرده و از نو آنها را کفن می‌کردند و بعد اطراف آرامگاه همراه با موسیقی زنده به رقص با اجساد می‌پرداختند. مراسمی که فامدیهانا یا «گرداندن استخوان‌ها» نامیده می‌شود، بمدت سه قرن انجام شده است؛ مراسمی که کلیساهای مسیحی محلی تمام تلاششان را می‌کنند که از دستش خلاص شوند.

این رسم که سوزاندن جسد بر روی آتش است، هنوز هم در بعضی از کشور‌های مدرن اجرا می‌شود. خاکستر جسد سوزانده شده نیز توسط نزدیک‌ترین خویشاوندان او در یک ظرف شیشه‌ای نگه داشته می‌شود. البته گاهی نیز از طرف خود افراد خواسته می‌شود که خاکسترشان در هوا پخش شود. در هند نیز ممکن است درخواست شود که خاکستر آن‌ها را در رودخانه گنگ یا اقیانوس رها شود.

خفه کردن

ایده‌های این رسم از آیین باستانی ساتی در هند نشات می‌گیرد. این رسم در جزیره فیحی در جنوب اقیانوس آرام اتفاق می افتد، این رسم نشان می‌داد که فرد فوت شده نباید در دنیای بعدی تنها بماند و باید یکی از افراد نزدیک به او نیز همراهش باشد تا درد و رنج مرگ برایش کمتر شود.

همنوع خواری

یکی از عجیب ترین سنت های تشییع جنازه از پاپوآ گینه نو و برزیل این بود که در آن جوامع مردم از اجساد تغذیه می کردند. این عمل غیرانسانی که اکنون به ندرت مورد استفاده قرار می گیرد به نظر می رسد از ملت هایی پدید آمده که سوء تغذیه داشته اند و به دنبال راه های دیگری برای سیر کردن خودشان بوده اند. خانواده فرد متوفی دور بدن مرده جمع می شدند و از آتش و سایر ابزارهای ابتدایی برای خوردن آن استفاده می کردند.

انتهای پیام/