به گزارش گروه اجتماعی یکتا پرس، حس تعلق یکی از نیازهای اساسی انسان است. روانشناسان این حس را همرتبه با نیاز به عشق ورزیدن میدانند. از آنجا که نیاز به تعلق، حسی بنیادی است، صحبت درباره آن میتواند همه گروهها در محیط کار را برای تغییر با خود همراه کند. وقتی سازمانها روی ایجاد محیطی برابر برای همه تأکید میکنند، در واقع روی ارزشهای انسانی مشترک تمرکز میکنند و میکوشند با ایجاد گفتوگوی درونسازمانی بین اعضای مختلف، همدلی و همبستگی را تقویت کنند.
گرچه ایجاد حس تعلق در محیط کار با چالشهایی همراه است، اما خبر خوب این است که حرکت بهسمت ساخت چنین محیطی، میتواند گروههای مختلف در محیط کار را با رهبران سازمان همراه کند. برای مثال، یافتههای این دو محقق به ما نشان میدهد مردانی که به برابری در محیط کار اعتقاد دارند، بیش از دیگران برای تحقق این هدف تلاش میکنند. همراهی با این تلاشها برای تغییر محیط کار و گسترش فرهنگ برابری و تعلق، گویی بخشی از ارزشهای شهروندی آنهاست.
برای ایجاد فرهنگ تعلق در محیط کار و بهرهمند شدن کارفرما و کارمند از آن، رهبران سازمان ابتدا باید تعریفی دقیق و روشن از این مفهوم داشته باشند. رسیدن به چنین درکی نیازمند اندازهگیری کمّی حس تعلق است. پس باید معیارهایی قابلاندازهگیری تعریف شود و بر مبنای آن حس تعلق را اندازهگیری کنیم.
دو محقق امریکایی به نامهای جولیا کندی (Julia Taylor Kennedy) و پوجا جینلینک (Pooja Jain-Link) این کار را انجام دادهاند. آنها پس از انجام تحقیقات مختلف به تعریفی روشن از حس تعلق رسیدند.
بهنظر آنها، ما زمانی به محیطی که در آن مشغول به کاریم احساس تعلق میکنیم که:
بهواسطه نقش و اثرگذاریمان دیده شویم
با سایر افراد ارتباط برقرار کنیم
در انجام وظایف روزانه و طی کردن مسیر شغلی، کمک دریافت کنیم
مدیران پرچمداران ارزشهای یک سازمان هستند؛ پس در ایجاد هر تغییری در سازمان، پیشگام هستند. برای گسترش حس تعلق در محیط کار، قدردان زحمات کارمندان باشید، بازخوردهایی مؤثر و صادقانه به آنها بدهید و به نگرانیهای آنها توجه کنید. برای مثال پیش از پایان یک پروژه به همه اعضا ایمیل بزنید. به آنها نشان دهید که کار آنها در دیدگان شما ارزشمند و مهم است.
اعضای یک سازمان زمانی حس تعلق بیشتری میکنند که سایر همکارانشان برای کار آنها ارزش قائل باشند. در عین حال، دریافت بازخورد از همکاران نیز حس تعلق آنها را دوچندان میکند. وقتی کسی مشاهده کند که کارش مورد توجه دیگران قرار گرفته و نقد و بررسی میشود، حتما احساس بهتری خواهد داشت تا اینکه در محیطی باشد که در آن کسی متوجه اهمیت کار او نیست و به او توجهی نمیکند.
کارمندان زمانی دیده، شنیده و حمایت میشوند و زمانی از ارزشها احساس غرور میکنند که همان ویژگیهای مطلوب را در رهبرانشان ببینند. بهعنوان یک سازمان، روی رهبرانی سرمایهگذاری کنید که درباره حس تعلق، صحبت و تلاش میکنند و خود الگویی از ایجاد حس تعلق در سازمان هستند.
اعضای یک سازمان زمانی حس تعلق بیشتری میکنند که سایر همکارانشان برای کار آنها ارزش قائل باشند. در عین حال، دریافت بازخورد از همکاران نیز حس تعلق آنها را دوچندان میکند. وقتی کسی مشاهده کند که کارش مورد توجه دیگران قرار گرفته و نقد و بررسی میشود، حتما احساس بهتری خواهد داشت تا اینکه در محیطی باشد که در آن کسی متوجه اهمیت کار او نیست و به او توجهی نمیکند.
برای ایجاد و بسط حس تعلق در محیط کار، همه باید پای کار بیایند: از رهبران و مدیران ارشد گرفته تا کارمندان در سطوح مختلف. ایجاد چنین حسی در همگان آسان نیست اما حرکت بهسمت آن میتواند گروههای مختلف کاری را با یکدیگر همراه کند. با اتخاذ رویکردهای عملی در سطوح مختلف سازمان، میتوان این حس را بین اعضا تقویت کرد.
انتهای پیام/