به گزارش گروه فرهنگی یکتا پرس، بازدید از روستایی که به اسم روستای پروانه ها شهره است می تواند خیلی هیجان انگیز باشد و برای همین خیلی هایمان دوست داریم این پروانه های زیبا را از نزدیک ببینیم. برای دیدن روستای شیلاندر که همه آن را به روستای پروانه ها می شناسند. با رسیدن به روستا چیزی که در نگاه اول توجهتان را جلب می کند خانه های گلی و معماری پله پله ساختمان هاست که ظاهری سنتی و جذاب را برای روستا به وجود آورده است و شما را تا حدی یاد روستای پلکانی ماسوله می اندازد.
در ۳۵ کیلومتری شمال شرق شهر زنجان، روستایی زیبا به نام شیلاندر با معماری پلکانی و خانه‌هایی ساخته شده از خشت و گل و مردمی سرشار از زندگی وجود دارد. این روستا به سبب وجود پروانه‌های بسیار به سرزمین پروانه‌ها معروف است.
مسیر رسیدن به سرزمین پروانه‌ها، جاده‌ای خاکی است. ۱۶ کیلومتر که از شهر به سمت شرق حرکت می کنید به بالای کوهی می رسید که قله آن در محاصره ابرهاست. جاده کم کم پیچ در پیچ می‌شود و مسیر، مملو از چشمه‌های زیبا و پروانه‌های رنگارنگ است.
یک طرف جاده پر است از درختان توت، فندق، آلو و گردو که منزلگاه پروانه‌هاست و در طرف دیگر روستای زیبای شیلاندر واقع شده است.
در واقع این محل برای انسان‌ها تفرجگاهی در منزلگاه پروانه‌ها است که به سبب حضور درختان توت و فندق در این محل گرد هم جمع شده‌اند.
پروانه‌های کوچک و بزرگ رنگی که گاه حتی تنوع رنگ بال آنان، بیش از پرهای مرغ عشق است، بر زیر و روی گل‌هایی منزل ساخته‌اند که می‌توان در حاشیه این روستا دید.
پروانه‌ای به بزرگی یک کف دست بود. روی یکی از شاخه های درخت توت بزرگ کنار رودخانه، هر چه کردیم پر بزند و بپرد، نشد که نشد. رهگذری آمد، سنگی پرتاب کرد، آرامش خانه‌اش بهم ریخت و پر زد و رفت؛ این را یکی از اهالی روستایی می‌گوید که همسایه پروانه هاست.
انتهای پیام/
