به گزارش گروه اجتماعی یکتا پرس، روان پزشکان هنگام استفاده از این نوع روش درمانی، از سینی‌های شنی برای ارزیابی، تشخیص و یا درمان انواع بیماری‌های روانی استفاده می‌کنند. تحقیقات نشان می‌دهد که سینی شن درمانی یا همان شن بازی درمانی، ضمن کاهش فشار و پریشانی روانی که ممکن است از بحث در مورد رویدادها یا تجربیات آسیب زا حاصل شود، می‌تواند در افزایش بیان عاطفی نیز مفید باشد.
شن درمانی، ترکیبی از بازی درمانی و هنر درمانی است. درمانگر یک سینی یا جعبه پر از شن یا ماسه و همچنین انواع اسباب بازی‌های مینیاتوری برای ایجاد دنیای بازی در اختیار کودک یا فرد مراجعه کننده قرار می‌دهد. اسباب بازی‌ها ممکن است شامل هر چیزی از حیوانات و دایناسورها گرفته تا افراد و ماشین‌ها باشند.
کودک انتخاب می‌کند که کدام اسباب بازی‌ها را درون سینی شن آورده و به هر روشی که می‌خواهد آن‌ها را مرتب کند. در حین این کار، درمانگر عمدتاً به عنوان ناظر عمل می‌کند و به ندرت با او صحبت می‌کند.
روان شناسانی که این روش درمانی را ارائه می‌دهند، معتقدند که فرد از این طریق دنیایی را می‌سازد که نشان دهنده تعارضات و درگیری‌های درونی اوست. بعد از اتمام شن بازی، درمانگر و مراجع اغلب درباره آنچه او ایجاد کرده، از جمله اسباب بازی‌های انتخاب شده، نحوه چیدمان آن‌ها و هرگونه معانی نمادین یا استعاره‌ای بحث می‌کنند.
این روش درمانی توسط دورا کالف با همکاری مارگارت لونفلد که روانپزشک کودکان در انگلیس بود، ابداع شد. این روش درمانی بر این اساس استوار است که اگر یک درمانگر فضای امنی را برای مراجعه کننده خود فراهم کند، فرد مراجع از سینی شن استفاده می‌کند تا به تنهایی راه حل‌هایی برای مشکلات خود ایجاد کند.
علاوه بر این، طبق تحقیقات انجام شده، استفاده از این روش توانسته علائم بسیاری از مشکلات سلامت روانی را کاهش داده و بازیابی فرد را افزایش دهد. از آنجا که شن بازی درمانی بدون ساختار است، به کودک اجازه می‌دهد تا از طریق روند درمانی بهبود یابد.
فرد مراجعه کننده در طول درمان با شن بازی درمانی، از احساسات منفی عمیق رها می‌شود، زیرا می‌تواند افکار درونی خود را ابراز کرده و احساس کند که توسط درمانگر پذیرفته شده است.
جلسات سینی شن درمانی ممکن است ۳۰ تا ۶۰ دقیقه طول بکشد و به صورت هفتگی یا دو بار در هفته توصیه شود. گاهی ممکن است درمانگر از تغییر و تحولات این سینی شنی عکس بگیرد تا بعدها بتواند این عکس‌ها را با هم مقایسه کند. این در حالی است که او معمولاً پس از پایان هر جلسه در مورد روند درمان صحبت خواهد کرد.
درست است که این جلسات درمانی اغلب در سکوت و بر مبنای استفاده از اسباب بازی‌ها در سینی شنی پیش رود، اما گاهی هم ممکن است پزشک سناریوهایی را مطرح کند و در مورد آن از فرد نظرخواهی کند. به عنوان مثال ممکن است نظر فرد را در مورد اینکه اگر حیوانات اهلی در سینی شنی درون قفس حبس باشند، در حالی که حیوانات وحشی خطرناک مانند ببر، مار یا دایناسورها آزاد باشند، بپرسد و با توجه به پاسخ مراجع به نتایجی دست یابد.
جای تعجب نیست اگر شما هم از این روش درمانی شگفت زده شده اید و با خود فکر می کنید که چگونه ممکن است استفاده از اسباب بازی های مینیاتوری و مقداری شن به برطرف کردن مشکلات کمک کند، اما این یک روش درمانی مفید است که به متخصصان درمانی اجازه می دهد تا به مواردی بپردازند که ممکن است مراجع را نگران کرده باشد. این روش درمانی به طور خاص برای افرادی که در برقراری ارتباط و حرف زدن در مورد عوامل استرس زا مشکل دارند، بسیار مفید است.
انتهای پیام/
