گروه فرهنگ و هنر یکتاپرس؛ اکرم بایه: (طراح لباس و مدرس طراحی لباس و دبیر کمیته مد و لباس انجمن آرایه های تزئینی مد و لباس کشور) در گفتگو با خبرنگار ما عنوان کرد:در روزهای اخیر مسئله طراحی لباس کاروان المپیک کشور ما نقل قول گفتگوی محافل بسیاری شده است.
در فضای مجازی عکس‌های لباس‌ها دست به دست می شود و مورد طنز و تمسخر جمع کثیری از هموطنان قرار می‌گیرد.
این موضوع دغدغه‌ای شد تا تصمیم بگیرم در خصوص طراحی‌لباس کاروان ورزشی کشور در مسابقات المپیک و یا جام جهانی چند سطری را به نگارش در بیاورم که مصاحبه با شما مقدم بر آن نوشته شد.
باید عنوان کنم در سالهای اخیر طراحی لباس کاروان ورزشی مورد توجه مسئولان ورزش کشور قرار گرفته است و داشتن لباس ملی بافرهنگ و شئونات ایرانی و اسلامی به یک دغدغه جدی تبدیل شده است. که البته این امری بسیار درست و بدیهی است.
با توجه به اینکه تمایل مسئولان به بررسی نقطه نظرات طراحان در خصوص لباس کاروان ورزشی کشور و انتخاب بهترین ها در این حوزه بود به جای تشکیل یک اتاق فکر تخصصی و یا یک کارگروه از اساتید خبره و حرفه ای علمی دانشگاهی کشور (برای ایجاد یک خط فکری صحیح)، این موضوع به مسابقه گذاشته شد و با توجه به طرح های ارسالی و امکان تولید از طرف شرکت کنندگان در مسابقه هر ساله طرح‌هایی انتخاب شده است که توسط خانه های مد فعال و نسبتا معروف ارائه شده است.
نکته قابل تأمل و توجه در این خصوص آن است که هیچ گونه پژوهش و بررسی آکادمیکی در رابطه با نحوه طراحی این لباس ها انجام نشده و این مهم از طرح های سالهای اخیر که به اجرا درآمده و مورد استفاده قرار گرفته است مشهود است. آنچه که مسلم است، پوشندگان این لباس‌ها زنان و مردان قهرمان و نام آور کشور در رشته های مختلف ورزشی می باشند. بنابراین در طراحی لباس ها باید به ساختار شخصیتی این افراد توجه بسیار زیادی شود.
از آنجایی که مراسم های افتتاحیه، اختتامیه و... که این لباس ها در آنها پوشیده می‌شوند، مراسم هایی کاملا رسمی و مورد توجه تمام جهان است. بنابراین شکوه جلال و شخصیت لباس ها از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است.
نکته مهم تر اینکه لباس ها توسط قهرمانان کشورمان ایران پوشیده می‌شوند پس می بایست شاخص‌های فرهنگی کشورمان را به همراه داشته باشند. در این خصوص لازم به ذکر است که تنها شاخص کشور ما پرچم آن نیست که در سالهای اخیر طراحان فقط به استفاده مستقیم این پرچم بسنده کرده و از رنگ‌بندی آن در تزیین طرح لباس مورد نظر استفاده می‌کنند.
طراحان عزیز باید در نظر بگیرند که فرم ها، برش ها و خطوطی که در طراحی لباس از آنها استفاده می کنند دارای هویت معنا و شخصیت مستقل است. که باید با مورد استفاده آن ارتباط مستقیم یا معنایی داشته باشد به طور مثال گذاشتن چین روی سرشانه لباس یک کار کاملاً فانتزی است که اساساً با ماهیت ورزش و قهرمانی ارتباطی ندارد و به هیچ عنوان مناسب فضای رسمی مراسم های المپیک نمی باشد. ضمناً ارتباطی هم با شاخص‌های فرهنگی پوشش در کشور ما ندارد.
آنچه مسلم است این حوزه از طراحی لباس نیازمند آموزش بیشتر و پژوهش حرفه‌ای است تا زمانی که زیرساخت های فکری طراحی لباس در حوزه لباس ملی ورزشی برای حضور در مجامع رسمی شکل نگرفته باشد، حتی اگر هزاران هزار طرح توسط طراحان و یا مزون داران و خیاط ها وارد بازار شود، مورد تمجید و استقبال اذهان عمومی کشور قرار نمی گیرد.
مطمعناً برای فعالیت در هر بخش از مدل و لباس نیازمند آگاهی، تعلیم و پژوهش هستیم. امیدوارم مسئولین مربوطه برای تغییر این وضعیت بودجه‌های پژوهشی در نظر بگیرند و یا با برگذاری کارگاه‌های آموزشی، وبینارها و سمینارهای تخصصی مورد نیاز این حوزه، موجبات ارتقاء سطح دانش هنرمندان مد و لباس کشور را فراهم آورند.
امید اینکه در سالهای بعد باطرح‌های بهتر، آبرومندانه تر و افتخار آمیز تر مواجه شویم.
انتهای پیام/
مثلاً اگر از لباسهای مردم لر،کرد، آذربایجان و گیلان و مازندران استفاده می شد زیبا و شکیل تر میشد