به گزارش سرویس اجتماعی یکتاپرس؛ دکتر خلیل علی محمدزاده در وبینار پیشگیری از اعتیاد در محیط های آموزشی اظهار کرد: پیشگیری از اعتیاد نیازمند سه پایه آگاهی، آموزش و مشاوره است و خانواده‌ها، مدارس، دانشگاه ها و رسانه ها در توجه دادن کودکان، نوجوانان و جوانان به موضوعاتی چون هویت و شخصیت انسانی و نیز سبک زندگی سالم، شیوه درست زیستن و رفتار اجتماعی صحیح، نقش حائز اهمیتی دارند.
وی با اشاره به وابستگی افراطی به گوشی های همراه ادامه داد: بیش از 60 درصد مردم دنیا گوشی همراه دارند که 80 درصد آنها از برنامه های کاربری این ابزار استفاده می کنند و طراحی انجام شده و محتویات جدیدی که این گوشی ها تولید می کنند، به گونه ای است که با مداومت مصرف، حلقه اجبار یا چرخه بی اختیاری را همانطور که در اعتیاد به مواد مخدر با ترشح دوپامین و پاداش فعال می شود، باعث شده و منجر به اعتیاد می شود؛ 56 درصد این تلفن ها هوشمندند و از این میزان، نیمی به اینترنت پرسرعت متصلند.
علی محمدزاده تصریح کرد: در ایران نیز مطابق آمار چند سال قبل، تعداد گوشی های فعال نزدیک به 9� میلیون بوده که البته برخی افراد چند گوشی دارند.
این استاد دانشگاه گفت: بر اساس برخی پژوهشها، وقت کاربران بیش از 4 ساعت در روز در گوشی ها سپری می شود که بخش عمده آن، حکم سرگرمی دارد؛ حال ببینید این افراط که با تکرار به ولع زیاد برای مصرف هم می انجامد، چه خطراتی می تواند در برداشته باشد!
وی در اشاره به برخی آسیبهای ناشی از اعتیاد به گوشی های همراه اضافه کرد: آسیبهایی همچون مانند نزدیک بینی، افسردگی، استرس، اختلالات عصبی و استخوانی و تغییر در ریتم شبانه روزی، کم شدن خواب عمیق و نیز ارتباط آن با دیابت، سرطان، چاقی و کم تحرکی و حتی آلزایمر، از جمله این موارد هستند.
علی محمدزاده در بخش دیگری از سخنان خود به تبیین همپوشانی و تمایز سرگرمی با تفریح پرداخت و خاطرنشان کرد: هر دو با تعدیل خلق همراهند، ولی نتیجه سرگرمی افراطی، قرار گرفتن در مسیر سبک زندگی بیهوده و ناسالم است، در حالی که تفریح، در کنار تغییر خلق، اغلب رشد روانی و اجتماعی را موجب می شود.
رییس مرکز تحقیقات سیاستگذاری اقتصاد سلامت وابستگی افراطی به گوشی های هوشمند را یک وابستگی واقعی خواند و متذکر شد: اعتیاد مدرن که به وابستگی به سرگرمی هایی مانند گوشی های هوشمند، تبلت، بازی های رایانه ای و فضاهای مجازی اطلاق می شود، مانند اعتیاد به مواد مخدر، در کنار مشکلات جسمی و روانی، مشکلات اجتماعی به بار می آورد که مواردی چون؛ عدم کنترل بر روی رفتار، افت تحصیلی و شغلی و اختلال در روابط اجتماعی و همچنین اختلال در ارتباطات خانوادگی و رابطه با فرزندان، خشونت و پرخاشگری از جمله آنهاست.
وی افزود: افراد و مراکز تربیتی مثل بسیاری از کشورها، در مدیریت کمی و کیفی فن آوری های جدید، فضای مجازی و شبکه های اجتماعی، باید احساس مسئولیت بیشتری کنند.
این استاد دانشگاه گفت: اعتیاد به گوشی های همراه در دنیا رو به گسترش و نگران کننده است و برای برخی کاربران، حتی ترک این اعتیاد سخت تر از اعتیاد به مواد مخدر قوی است.
وی برخی نشانه های اعتیاد به گوشی های همراه را اینگونه عنوان کرد: رد و بدل کردن پیامک با کسی که در خانه و یا هم اتاق هست، مدام کنترل کردن گوشی همراه و دلبسته لایک و کامنت دیگران بودن، با گوشی خوابیدن، دیدار با افراد در فضاهای مجازی، گوشی را همه جا با خودن بردن حتی دستشویی، همواره آنلاین بودن، غذا خوردن و حتی مطالعه کردن در حالی که سر در گوشی داریم، ترس و نگرانی از اینکه از گوشی خود دور باشیم(نموفوبیا) و مواردی دیگر. . .
علی محمدزاده یادآور شد: وجود حداقل سه نشانه حاکی از اعتیاد است و بایستی به تدریج این وابستگی را کاهش دهیم، در غیر اینصورت با اختلالات و بیماریهای جدی مواجه خواهیم شد.
وی با توصیه به اینکه لازم است کاربران دو سه ساعت قبل از خواب گوشی را از خود دور کنند، افزود: معتقدم به ویژه موقع ورود به خانه، همچون جاکفشی در ورودی خانه، باید جا موبایلی تعبیه شود و بهتر است افراد همچون گذشته در صورت نیاز با مطالعه کتاب به خواب روند، همچنین ورزش، سفر و طبیعت گردی را در برنامه های خود بگنجانند.
رییس مرکز تحقیقات سیاستگذاری خاطرنشان کرد: متاسفانه کار به جایی رسیده که در برخی کشورها، کمپهای ترک اعتیاد به اینترنت و تلفن همراه راه اندازی شده و اغلب افراد به ویژه کودکان و نوجوانان با پیامدهای جدی کاهش مهارتهای خودکنترلی به این کمپها مراجعه و تحت راهنمایی و درمان قرار می گیرند.
وی با یادآوری این نکته که وضعیت خاص کرونا هم استفاده افراطی از این وسیله را درصدی افزایش داده است، گفت: اگر میزان مصرف کنترل نشود و به همین منوال ادامه یابد، تاسیس این کمپها در ایران نیز امری ضروری است.
انتهای پیام/
