به گزارش خبرنگار اقتصادی یکتاپرس، کارشناسان بر این عقیده هستند که بازار سرمایه بدون آگاهی و اطلاع سهامدران به چالش های بسیاری همراه می شود و باید تازه وارد ها به این بازار از آگاهی لازم برخوردار باشند.
در ادامه مطالب آموزش بورس سایت خبری یکتاپرس، در این مقاله درباره تقسیم‌بندی بازارها در بازارسرمایه، توضیح داده می شود.
شرکت‌هایی که بالای 20 میلیارد تومان سرمایه داشته باشند، در بورس پذیرفته می‌شوند. شرکت‌های کوچک‌تر می‌توانند از طریق فرابورس سهام خود را عرضه عمومی کنند.
بازار بورس خود به دو بازار اول و دوم تقسیم می شود. بازار اول شامل شرکت هایی است عملکرد قابل قبولی داشته اند. اگر این شرکت ها به خوبی عملکردهای خوب خود را ادامه ندهند به بازار دوم منتقل می شوند.
در ادامه اگر شرکتی در بازار دوم هم چندان عملکرد خوبی نداشته باشد از بازار بورس اخراج می شود و به بازار فرابورس که در ادامه به معرفی آن می پردازیم، منتقل می شود. همچنین اگر شرکتی در بازارهای پایینتر باشد با ثبت عملکردهای قابل قبول، به بالاترین بازار یعنی بازار اول بورس ارتقا رتبه پیدا کند.
برای قرار گرفتن در تابلوی اصلی، شرکت باید دست‌کم 100 میلیارد تومان سرمایه داشته باشد، حداقل 20 درصد سهامش شناور باشد، حداقل 1000 سهامدار داشته باشد، زیان انباشته نداشته باشد، نسبت بدهی به کل دارایی‌اش از 70% کم‌تر باشد. (سهام شناور به سهامی می‌گویند که در اختیار افرادی غیر از مدیران و سهامداران بلندمدت شرکت است و توسط مردم در بازار معامله می‌شود.
آنچه دیگران میخوانند:معامله‌گر حرفه‌ای در بورس چه کسی است؟
برای تابلوی فرعی بازار اول شروطی مثل 50 میلیارد سرمایه، 15% سهام شناور، 750 نفر سهامدار، بدهی به دارایی کم‌تر از 80 درصد و نداشتن زیان انباشته وجود دارد.
شرکت‌هایی با سرمایه بین 20 تا 50 میلیارد با 10 درصد سهام شناور و نداشتن زیان انباشته، در بازار دوم بورس پذیرفته می‌شوند.
حتما دقت کرده‌اید که شرکت‌های تابلوی اصلی، ریسک کم‌تر و نقدشوندگی بیشتری دارند.
فرابورس هم دو بازار اول و دوم دارد. شرکت با سرمایه حداقل 1 میلیارد تومان، 10 درصد سهام شناور، 200 سهامدار، بدون زیان انباشته و نسبت بدهی به دارایی کم‌تر از 85 درصد می‌تواند در بازار اول بنشیند.
شرکت‌هایی که شرایط پذیرش در بورس و فرابورس را از دست بدهند، یا نتوانند شرایط پذیرش را احراز کنند، به بازار پایه می‌روند. این بازار از سه بخش زرد، نارنجی و قرمز تشکیل می‌شود:
بازار زرد، تاخیر در افشای اطلاعات بیش از 2 مرتبه و دو روز نباشد، و حداقل یک صورت مالی حسابرسی شده ارائه کند. ازار نارنجی، شرایط بازار زرد و قرمز را نداشته باشد. بازار قرمز، رای بدوی یا قطعی مبنی بر ورشکستگی صادر شده باشد. مجمع، یا مراجع قضایی رای به انحلال شرکت داده باشد، یا در سه سال متوالی صورت مالی حسابرسی شده ارائه نکرده باشد.
انتهای پیام/
