به گزارش گروه اجتماعی یکتاپرس؛ نبود امکانات، زیرساخت‌های فنی و مهارتی و از طرفی موضوع عدم رعایت بهداشت که ناشی از نبود آموزش، فرهنگ‌سازی و مشکلات اقتصادی است، چالش‌های فراوانی را برای ما ایجاد کرده بود؛ از طرفی تنوع و تعدد بخشنامه‌های گوناگون از سوی مسؤولین آموزش و پرورش نه تنها کمکی برای مدارس نبودند بلکه بسیار دست و پاگیر و گرهی به گره‌های مدرسه اضافه می‌کردند.
مهر 1400 می‌آید و مدارس وقتی باز شوند معلمان با دانش‌آموزانی روبه‌رو خواهند شد که با قبل متفاوت هستند. خانه‌نشینی رفتارهای بچه‌ها را تغییر داده است و شاید لازم باشد که از خدمات مشاوره‌ای برخوردار شوند عده‌ای اضافه وزن پیدا کرده‌اند و از تحرک کافی برخوردار نیستند و گویی به بی‌تحرکی هم عادت کرده باشند.
از نظر درسی برخی از آن‌ها دروس سال گذشته را به درستی یاد نگرفته‌اند. مشارکت اولیاء در برنامه‌ها و فعالیت‌های مدرسه کمرنگ شده است آن‌ها نیز نسبت به مدرسه رفتار متفاوتی خواهند داشت و انتظارات جدیدی دارند.
هر چند ممکن است مدارس باز شوند اما همچنان رعایت پروتکل‌های بهداشتی می‌بایست ادامه داشته باشد و این موضوع نیازمند سرمایه‌گذاری در آموزش و فرهنگ‌سازی و تمهید مقدماتی برای تهیه الزامات و وسایل بهداشتی را می‌طلبد.
به‌نظر می‌رسد آموزش و پرورش جهان شاهد تحولاتی شگفت خواهد بود که قطعاً متفاوت از دو سال اخیر خواهد شد، آموزش دیگر مسیر روشن و یکنواختی را نخواهد داشت. آموزش گروهی احتمالاً جای خودش را در بسیاری از دروس به آموزش‌های انفرادی و یا مطالعه آزاد می‌دهد. قطعاً موضوع تربیت شهروند الکترونیک و مسؤولیت‌پذیر پررنگ خواهد شد. توانمندی‌های آموزش مجازی و تولید محتوای الکترونیکی برای معلمان و دانش‌آموزان در صدر دوره‌های آموزشی قرار خواهد گرفت. نظام تربیت معلم نقش‌های جدیدی را برای معلمان تعریف خواهد کرد تا معلمان بتوانند در شرایط پیش‌بینی نشده توانایی برنامه‌ریزی و مدیریت داشته باشند. کتاب‌های درسی هم می‌بایست خود را مطابق با شرایط پیش‌بینی نشده آماده کنند. محتواها می‌بایست طوری سازماندهی شوند که در صورت عدم امکان آموزش‌های حضوری و حتی نبود معلم بتوانند مدیریت یادگیری را به خود دانش‌آموزان واگذار کنند. تولید محتواهای الکترونیکی اعم از کتاب‌های درسی دیجیتالی و تعاملی می‌بایست در دستور کار قرار گیرد و نقش بخش خصوصی نیز با توجه به سیاست کلی عدالت آموزشی مجدد بازتعریف شود.
در دو سال اخیر متوجه شدیم که خانواده‌ها نقش بیشتری در آموزش خواهند داشت و باید به نقش آن‌ها به ویژه در موضوع تربیت و مهارت‌های زندگی توجه و اعتماد بیشتری کرد قطعاً شیوه‌های ارزشیابی می‌بایست متحول شوند و به‌جای اصرار بر امتحانات نهایی، کتبی و حضوری چاره دیگری اندیشید، همان‌طور که منابع یادگیری دانش‌آموزان متنوع و متعدد خواهد شد؛ می‌بایست شیوه‌های ارزشیابی را نیز متحول کرد.
شاخص‌ها و استانداردهای یک مدرسه مطلوب می‌بایست مجدد با توجه به تجربه اخیر تغییر کند .....
بنابراین همه ارکان نظام تعلیم و تربیت می‌بایست مورد بازنگری قرار گیرد و نقش‌های جدیدی برای آن‌ها تعریف شود اما با توجه به ساختار فعلی وزارت آموزش و پرورش این چرخش و تحول سخت و شاید از عهده آموزش و پرورش موجود برنیاید. دوران کرونایی فرصت بسیار مطلوبی را فراهم کرده است تا ساختار تشکیلاتی سخت، حجیم و سلسله مراتبی نظام آموزشی ما به ساختاری کوچک چابک تخصصی و هوشمند تبدیل شود حتی اجرای مصوبات مانده از 10 سال پیش سند تحول هم نمی‌تواند موجب آن تحول عظیم و بنیادین شود چراکه نشان داد انعطاف و برنامه‌ریزی براساس شرایط موجود حداقل برای نظام آموزشی ما و خانواده‌ها بسیار پرهزینه بود که می‌بایست به آن توجه کرد.
در اولویت قرار دادن آموزش و پرورش برای دولت سیزدهم شرط لازم هست و می‌بایست یک تحول فکری و نرم‌افزاری در نظام تعلیم و تربیت ما رخ دهد، استفاده از نیروهایی که فکر و توان جوانی دارند و در عین حال شایسته پذیرش مسؤولیت خطیر در آموزش و پرورش 1400 ایران را دارند؛ و این تغییرات در صدر تحولات دولت سیزدهم و وزیر پیشنهادی این دولت قرار دارد.
انتهای پیام/
