به گزارش گروه اجتماعی یکتا پرس، وابستگی به والدین در بزرگسالی از جمله موانعی می باشد که باعث می شود شما به رشد شخصیتی کاملی نرسید و نتوانید وظایفی که مرتبط با سن شما می باشد را به درستی انجام دهید. این وضعیت وابستگی زمانی که شما ازدواج می کنید و تشکیل خانواده می دهید بیشتر خودش را نشان می دهد و باعث نارضایتی همسر و دیگر اعضای خانواده می شود زیرا برای گرفتن هر تصمیمی شما به والدین خود وابسته هستید و با وجود آن که از نظر فیزیکی از پدر و مادر خود فاصله گرفته اید اما از نظر روانی همچنان به والدینتان وابسته هستید و مستقل نشده اید.
وابستگی به والدین در بزرگسالی چه نشانه هایی دارد؟
در خیلی از موارد کسانی که در بزرگسالی دچار وابستگی به والدین هستند نسبت به رفتار خود شناخت درستی ندارند. این اشخاص اغلب از راه واکنش های منفی که از طرف اطرافیان به ویژه همسر دریافت می‌کنند می فهند که در نوع ارتباطشان با پدر و مادر مشکلاتی وجود دارد ولی نمی‌دانند که چطور می‌توانند مسئله را بهتر کنند.
برای اینکه به عنوان یک شخصیت بزرگسال سالم به مقدار استقلال و وابستگی خود را پی ببرید قدری به رفتارهای خود با توجه بیشتری نگاه کنید و سعی کنید صادقانه به این پرسش‌ها جواب دهید.
آیا در طی روز چندین بار با پدر و مادر خود تماس می‌گیرید؟
آیا برای انجام هر کار کوچکی از والدین خود کمک می گیرید؟
آیا برای گرفتن تصمیمات روزمره خود هم به مشورت با والدین خود حس نیاز می‌کنید؟
آیا از نظر مالی هنوز مستقل نشده‌اید؟
آیا ارتباطات بدون حد و مرزی با والدین خود دارید و والدینتان در کارهای شخصی زندگی‌تان هم دخالت می‌کنند؟
هر اندازه که تعداد پاسخ های مثبت شما به سؤالات بالا بیشتر باشد احتمال اینکه وابستگی مخربی را میان خود و پدر و مادرتان به وجود آورده باشید بیشتر وجود دارد. چنانچه شدت این رفتارها در شما خیلی زیاد است و به جز این، در ارتباط عاطفی خود هم حس وابستگی حس زیادی می‌کنید و بدون آنها نمی‌توانید عملکرد خود را حفظ کنید احتمال ابتلا به شخصیت وابسته هم وجود دارد که در این مورد باید از یک روانشناس کمک بگیرید و برای بررسی بیشتر مبادرت کنید.
راه حل هایی برای کاهش وابستگی به والدین در بزرگسالی
اگر وابستگی شما به والدین خیلی زیاد نشده باشد در این صورت می توانید از راه حل های روانشناسی کمک بگیرید تا میزان این وابستگی را کمتر کنید و اگر احساس می کنید این راه حل ها موثر نمی باشد و شرایط شما را بهتر نمی کند باید از رواشناس کمک بگیرید.
در ادامه به چند راه حل عمومی اشاره کرده ایم که زمینه کاهش وابستگی به والدین را در بزرگسالی کم می کند.
قدری به خود فضا بدهید
نخست باید بتوانید تفاوت میان ارتباط سالم همراه با دلبستگی ایمن را از وابستگی مخرب معلوم کنید، اگر حس کردید که عواطف شما نسبت به والدین در عملکرد روزانه تان اثر منفی می گذارد و شرایط به طوری پیش می رود که شما بدون آن ها کمتر می توانید شرایط را مدیریت کنید در این زمان لازم است که در نخستین گام به خودتان فضا بدهید و برای این که به استقلال برسید قدری فاصله گرفتن را تمرین کنید.
برای این کار ، مثلا سعی کنید تا تماس های خود را در طول روز کاهش دهید و بعضی وقتها مشکلات خود را به طور تنهایی برطرف کنید. احتمال دارد در شروع این کار برای شما سخت باشد ولی چنانچه از قدم های ساده آغاز کنید و آسان تر جلو بروید در این صورت کارهای مهم تری را به تنهایی می توانید انجام دهید.
با افراد مستقل معاشرت داشته باشید
برای این که بتوانید در راه استقلال قدم بردارید و از وابستگی خود به پدر و مادر کم کنید در این صورت لازم است تا یک کمک کننده مناسب برای خود فراهم کنید تا این کمک کننده شما را تشویق کند و باعث مستقل شدن شما گردد.
برای این که راه استقلال را رآسان تر عبور کنید باید در انتخاب دوستان و اطرافیان خود توجه بیشتری کنید و با کسانی مشورت کنید که شخصیت مستقلی دارند و در این راه به شما کمک کنند.
خطا های خود را قبول کنید
چنانچه به دنبال دلایل و ریشه های وابسته بودن به والدین بگردیم تا مقدار زیادی به ترس از اشتباه کردن و تمایل برای کامل بودن می رسیم، در حقیقت خیلی از افراد ترس این را دارند که نکند در زندگی اشتباهاتی را تجربه کنند و به همین علت همیشه به والدین خود تکیه می کنند و تصمیم های مهم زندگی را به والدینشان می سپارند. این فرایند به شخص کمک می کند تا اضطراب و استرس او کمتر شود و حس امنیت بیشتری در شخص به وجود آید.
در حالی که احساسات مثبت ناشی از این موضوع موقت می باشند و در طولانی مدت سبب آزار و اذیت شما می شود و در نتیجه سعی کنید تا این موضوع را قبول کنید که اشتباه کردن در زندگی همه اشخاص وجود دارد و امری جدا نشدنی است و شما هم از این امر جدا نیستید.
اگر فکر می کنید کمال گرایی بیش از اندازه مانع می شود تا از وابستگی به والدین دست بردارید در این صورت به روانشناس مراجعه کنید تا به شما کمک کند وابستگی شما کمتر کند.
برای آینده برنامه ریزی کنید
وابستگی به والدین در بزرگسالی سبب می شود تا از برنامه های فردی در زندگی تان عقب بمانید و این وابستگی سبب می شود تا نسبت به هم سن و سالان خود دیرتر شاغل شوید و یا زندگی مشترکتان را دیرتر شروع کنید، در این صورت باید زندگی خود را مورد باز بینی قرار دهید و ببینید برای سال های آینده چه برنامه هایی دارید؟
آیا اهداف معینی دارید و برای رسیدن به این اهداف برنامه ویژه ای را در نظر دارید؟ برای این که به استقلال برسید و مستقل شوید باید به طور دقیق نقشه راه را بلد باشید و آگاه باشید و بدانید که در چه راهی قرار است قدم بردارید.
برای کاهش وابستگی به والدین در بزرگسالی استقلال هیجانی را دست کم نگیرید
زمانی که حرف از استقلال و وابستگی می شود بسیاری از افراد مواردی مانند استقلال مالی و جدا زندگی کردن از پدر و مادر را در نظر می گیرند و کمتر به استقلال هیجانی فکر می کنند اما آن ها باید بدانند که استقلال هیجانی مقدم بر استقلال فیزیکی دارد و حتی می تواند تسهیل گر آن باشد.
به این منظور شما باید احساسات و عواطف خود را در صورت نیاز به تنهایی مدیریت کنید و برای این که وضعیت روانی با ثباتی داشته باشید به طور دائم نباید به پدر و مادرتان وابسته باشید، اگرچه پدر و مادر مهم ترین منابع ما برای دلگرمی می باشند اما باید تلاش کنید تا مدیریت احساسات خود را در دست بگیرید و توانایی مدیریت عواطف و احساسات خود را داشته باشید.
انتهای پیام/
