ورزش برای بیماران ام اس مضر است؟ | یکتاپرس
هرچند تصور و ترس ناشی از ورزش کردن در میان برخی بیماران مبتلا به ام اس وجود دارد اما ورزش‌های هوازی، مقاومتی، انعطافی و تعادلی عامل بهبود وضعیت بدنی این بیماران می‌شود.
کد خبر: ۵۲۹۴۴
۰۳:۰۰ - ۲۲ شهريور ۱۴۰۰

ورزش برای بیماران ام اس

به گزارش گروه اجتماعی یکتا پرس، ام اس (MS) بیماری ای مزمن و ناتوان کننده سیستم عصبی است که با التهاب در هر مکانی از نخاع و مغز مشخص می شود. شیوع بیماری در زنان ۳ برابر مردان است...

ام اس بیماری ای خودایمنی است و ارثی نیست اما احتمال ابتلای فردی که فرزند، خواهر یا برادر وی بیمار است، بیش از جمعیت کلی است مثلا احتمال ابتلا در فرزند یک بیمار، یک چهلم و در دوقلوها یک سوم است. ۸۰ درصد افراد مبتلا هیچ خویشاوند درجه یک مبتلا به بیماری ام اس ندارند بنابراین می توان نتیجه گرفت نقش ژنتیک در بروز این بیماری بسیار کمرنگ است. متاسفانه اغلب افراد تصور می کنند ابتلا به ام اس به معنای ناتوانی کامل است و تصویری که از بیماری در ذهنشان نقش می بندد، فردی روی صندلی چرخدار است که توانایی حرکت ندارد درحالی که بسیاری از بیماران می توانند زندگی عادی خود را بدون هیچ مشکلی ادامه و با انجام فعالیت های ورزشی توان بدنی شان را افزایش دهند.

 آیا ورزش تاثیری در بهبود وضعیت بیماران دارد؟

مطالعه هایی که به وسیله محققان دانشگاه یوتا منتشر شد، نشان داد بیمارانی که در برنامه های ورزشی ایروبیک شرکت می کنند، نسبت به بیماران دیگر، سطح آمادگی جسمانی، قلبی و عروقی بیشتری دارند و کمتر احساس خستگی می کنند و نگرش مثبت و مشارکت بیشتری در فعالیت های اجتماعی دارند بنابراین?می توان گفت ورزش نقش مهمی در درمان و بهبود و حفظ ظرفیت، عملکرد و توانایی بیماران ام اسی دارد.

شرایط برنامه ریزی تمرین ها چگونه است؟

تمرین های استقامتی (هوازی): در بیمار مبتلا به ام اس، آگاهی از توان هوازی می تواند در تهیه برنامه ای برای تمرین های ورزشی مرتب و از افزایش فعالیت فیزیکی موثر باشد. هدف اولیه، در نظر گرفتن تمرین های استقامتی برای مبتلایان به ام اس، افزایش عملکرد فیزیکی و بهبود وضعیت سلامت است. کار با دوچرخه ثابت، راه رفتن، تمرین های هوازی با شدت کم روی صندلی یا در آب، انتخاب هایی خوب هستند که با توجه به علاقه شخصی فرد و نوع و میزان مشکلات فیزیکی او انتخاب می شوند. بهترین ورزش برای بیمارانی که سن بالایی دارند و دچار نقایص حسی پا هستند، تمرین های هوازی در آب است. بهتر است این تمرین ها با شدت کم شروع و از یک صندلی برای حفظ تعادل هنگام ورزش استفاده شود. یکی از علایم بیماری مشکلات تعادلی است؛ در این حالت شخص کم کم حس می کند تعادل ندارد، دائم زمین می خورد یا هنگام راه رفتن بدنش به یک طرف متمایل می شود.

 چرا باید حین فعالیت های ورزشی به ضربان قلب توجه کرد؟

بر اساس راهنمای کالج آمریکایی پزشکی – ورزشی، میزان ضربان قلب در ورزش باید ۶۰ تا ۷۵ درصد میزان حداکثر ضربان قلب

(سن ۲۲۰) باشد. مثلا در یک فرد ۴۰ساله حداکثر ضربان قلب ۱۸۰ است

(۱۸۰=۴۰ ۲۲۰) و ۶۰ درصد آن ۱۰۸ می شود. در افراد مسن تر این میزان کاهش می یابد. به علت تغییرات روزبه روز نشانه های بیماری، براساس شدت بیماری، باید میزان تمرین ها بر اساس انرژی و علایم بیماری تنظیم شود. بالارفتن ضربان قلب و کاهش عملکرد، علایم هشداردهند ه ای هستند که بیمار باید به آنها توجه کند. در این شرایط باید شدت فعالیت را کم و بعد از سردکردن بدن از ادامه فعالیت اجتناب کرد. به همین دلیل به بیماران توصیه می شود فعالیت های ورزشی را با شدت متوسط آغاز کنند و به تدریج بر تمرین ها بیفزایند. ۳ بار تمرین در هفته به مدت ۳۰ دقیقه کافی است، البته می توان این ۳۰ دقیقه را برای بیمارانی که توانایی کمتری در انجام حرکت های ورزشی دارند یا سریع خسته می شوند، به ۲ یا ۳ قسمت تقسیم کرد. این بیماران روزهایی هم که تمرین های ورزشی انجام نمی دهند، می توانند کارهای خانه و تفریحی انجام دهند.

 هنگام ورزش چه نکته هایی را باید رعایت کرد؟

برای شروع ورزش لباس مناسب (لباس های نخی، کلاه، کفش ورزشی و جلیقه های خنک کننده) را تهیه و از پوشیدن لباس های ضخیم و با الیاف پلاستیکی خودداری کنید.

قبل از ورزش بدنتان را گرم کنید.

اگر می خواهید دوره های ۳۰ دقیقه ای ورزش داشته باشید، با ۱۰ دقیقه شروع و به تدریج آن را زیادتر کنید.

برای ورزش کردن فضای امنی را انتخاب کنید. در مکان های سر و لغزنده ای که نور کمی دارند یا کار در آنها می تواند خطرناک باشد، ورزش نکنید.

چه توصیه های ورزشی ای می توان به بیماران مبتلا به ام اس کرد؟

تمرین ها باید به گونه ای باشد که باعث بهبود عملکرد فرد در زندگی شود.

انجام ورزش های آبی باید در اولویت قرار گیرد.

حتما بین برنامه ورزشی زمان استراحت در نظر گرفته شود.

بیماران باید از خستگی بعد از ورزش آگاهی داشته باشند و فکر نکنند بروز خستگی به دلیل عود بیماری است.

در صورت بروز هرگونه اختلال بینایی هنگام ورزش، بلافاصله از ادامه فعالیت خودداری کنند.

به اندازه کافی مایعات بنوشند.

با توجه به اینکه حافظه کوتاه مدت مبتلایان در اثر ابتلا به بیماری دچار اختلال می شود، حتما برنامه ورزشی باید جلوی دیدشان باشد.

انتهای پیام/

برچسب ها: ورزش

این خبر را به اشتراک بگذارید:

ارسال نظرات
از اینکه دیدگاه خود را بدون استفاده از الفاظ زشت و زننده ارسال می‌کنید سپاسگزاریم.
نام:
ایمیل:
نظر: