به گزارش گروه فرهنگی یکتا پرس، ازدواج رسم و قاعده ای است که از زمان های اولیه وجود داشته است و اهمیت زیادی در زندگی و جامعه بشر دارد. ازدواج به عنوان یک اصطلاح پیوند مستمر میان یک زن و یک مرد به عنوان زن و شوهر در تمام مراحل زندگی است.
کشور ترکیه ، سنت و فرهنگ غنی دارد که در شهر و استان و روستا تنوع زیادی در این رسوم دیده می شود. در شهرهای اصلی , عروس و دامادها فرهنگ غربی را نیز با سنت های ترکیه ترکیب کرده اند. ترک ها علاقه زیادی به جشن گرفتن با غذاهای زیاد ، موسیقی و رقص دارند .
حدود 20 درصد ازدواج‌های ترکیه ازدواج‌هایی است که از طرف خانواده‌ها برنامه‌ریزی می‌شوند. پدر و مادر یا سرپرست فعلی عروس و داماد آینده، فردی مناسب را برای فرزندشان انتخاب می‌کنند تا در جوانی با هم ازدواج کنند و اگر خانواده‌ها موافقت کنند ازدواج صورت می‌گیرد. معمولا مادر پسر به دنبال دختر مناسب برای پسرش می‌گردد. پس از آن به خانه دختر می‌رود و با او در مورد نظرش در ارتباط با ازدواج و وظایف و اهداف او در زندگی مشترک صحبت می‌کند. در بیشتر مواقع دختر و پسر به تنهایی با هم صحبت می کنند و اگر موافق باشند باهم ازدواج می‌کنند، درغیر این صورت خانواده‌ها برای ازدواج پافشاری نمی‌کنند.
یکی دیگر از عروسی‌هایی که این روزها کم تر دیده‌می‌شود «berdel» است که به معنای معاوضه عروس است. در جوامع ترکیه برای ازدواج مقداری پول مانند مهریه مرسوم در ایران تعیین می‌کنند. در گذشته برای خانواده‌هایی که وضعیت مالی مناسبی نداشتند و نمی‌توانستند آن را بپردازند این‌گونه مرسوم بوده که در عوض مهریه دشمنی‌ها وکینه‌های قبلی را فراموش می کردند.
ازدواج‌های سنتی ترکیه را در سه قسمت می‌توان بررسی کرد: بله برون، نامزدی وجشن عروسی. بیشتر خانواده‌هایی که سبک‌های سنتی را می‌پسندند به تمام جزییات مراسم توجه می‌کنند، اما برخی دیگر بدون توجه به خیلی از رسوم کوچک و جزئی مراسم را برگزار می‌کنند و بعضی از عروس و دامادها حتی ممکن است به یکباره سراغ ازدواج قانونی بروند بدون اینکه مراحل قبلی راپشت سر بگذارند.
دعوت به عروسی
در عروسی های ترک های جهان خصوصا آناتولی ، چند روز قبل از برگزاری مراسم، دعوتیه های عروسی در میان دوستان و فامیل پخش می گردد. نوع این دعوتیه ها و اینکه کدام طرف مسئول توزیع آنها می باشد، از منطقه ای به منطقه دیگر متفاوت است. در برخی از مناطق هدایایی از قبیل روسری، حوله، صابون، قاشق چوبی، دستمال، لیوان و نظایر آن انتخاب شده و به عنوان دعوتیه عروسی برای مدعوین فرستاده می شود.
فردی که مسئول پخش دعوتیه ها می باشد، به دم درب دوستان و فامیل رفته، سلام برگزارکننده مراسم عروسی را به آنها رسانده و بعنوان دعوتیه یکی از این هدایا را به آنها می دهد و بدین شکل دوستان، فامیل و یا همسایه ها به عروسی دعوت می کند.
در فرهنگ آناتولی، روز آغاز عروسی و اینکه این مراسم چند روز طول خواهد کشید، از منطقه ای به منطقه دیگر متفاوت است. در زمانهای گذشته مراسم عروسی حداقل 3 و یا 4 روز ادامه پیدا می کرد و معمولا روزهای پنجشنبه و یا جمعه آغاز می شد و شنبه و یا یکشنبه به پایان می رسید.
صبح روز عروسی ، عروس برای آخرین بار از خانه پدری‌اش راهی می‌شود، که خود آن نیز یک مراسم ویژه دارد. بعد از آرایش سر و صورت، او از آرایشگاه به خانه پدری‌اش بازمی‌گردد و منتظر می‌ماند تا داماد و خانواده‌اش دنبال او بیایند. داماد همراه خانواده و اقوام نزدیک، با ماشین شخصی دنبال عروس می‌آید و این کار یک نوع نمایش به‌حساب می‌آید. همه سعی می کنند در این مسابقه از یکدیگر سبقت بگیرند و تلاش می‌کنند تا هرچه زودتر عروس را ببینند. در راه آهنگ به‌صورت زنده اجرا می‌شود و فیلمبردار آنان را همراهی می‌کند تا تمام لحظات خوش را ثبت کنند.
جلو در خانه عروس آنقدر موسیقی پخش می‌کنند و پایکوبی می‌کنند تا عروس از خانه بیرون بیاید. آخرین مانعی که سر راه عروس و داماد قرارمی‌گیرد پسربچه‌ای است که پرچم کشور را به‌دست دارد و جلو در ایستاده و می‌گوید که در باز نمی‌شود. مقداری پول به او می‌دهند تا در را بازکند وکنار برود. سپس میهمانان برای عروس و داماد آرزوی خوشبختی می‌کنند و آهنگ می‌خوانند و آنها از خانه خارج می‌شوند. در این روز بسیارعادی است که خانواده عروس در حال گریه کردن باشند چون دختر خود را روانه زندگی جدید خود می‌کنند.
یکی از سنت های جالب این مراسم بین عروس با دوستان و اقوام دخترش می باشد. دوستان مجرد عروس اسم هایشان را کف کفش های عروس می نویسند. عروس طی مراسم با کفش هایش رفت و آمد زیادی می کند ، رقص و پایکوبی می کند و شب را می گذراند. در پایان شب ، دخترها کف کفش عروس را می بینند تا ببینند اسم چه کسی پاک شده و اسم چه کسی کف کفش به جا مانده . اگر نام شما پاک شده باشد ، شما به زودی ازدواج خواهید کرد ، همچنین اگر نام شما پاک نشده باشد ، ازدواج شما در آینده نزدیک پیش بینی نمی شود.
در ترکیه قانونی وجود دارد که زن بعد از ازدواج با نام فامیل شوهرش صدا زده می شود و در محافل قانونی و رسمی نیز او را با نام خانوادگی شوهرش می شناسند.در ترکیه مردان نمی توانند چند همسر داشته باشند و این امر به عنوان جرم تلقی می گردد.همچنین باید حتما ازدواج ها کاملا رسمی و قانونی صورت پذیرد و به صرف اینکه به صورت شرعی انجام شود اما در جایی ثبت نشود غیر قانونی می باشد.
انتهای پیام/
