آلودگی های آب مصرفی چیست ؟

به گزارش گروه اجتماعی یکتا پرس، هر وقت صحبت از آب آلوده می شود، به دنبال آن، کلمه بیماری نیز به ذهن راه می یابد. آلودگی آب چه به صورت آلودگی بیولوژیک (وجود میکروب های بیماری زا)، چه به صورت آلودگی شیمیایی ( به همراه داشتن عناصر و ترکیبات زیان آور شیمیایی ) و چه به صورت های دیگر، بیماری و اختلالات متعددی از جمله بیماری های میکروبی، ویروسی و انگلی در انسان به وجود می آورد. یکی از خطرناک ترین مواد محلول در آب نیترات ها می باشند که از عوامل اصلی سرطان زا مخصوصا سرطان معده به حساب می آیند.با وجود این مشکلات براثر انواع آلودگی آب استفاده از دستگاه تصفیه آب امری ضروری می باشد.

 آشامیدن آب آلوده و همچنین شست وشوی دست ها و بدن و ظروف وهمچنین شنا کردن با آب آلوده نیزمی تواند مشکلات متعددی  مانند زردی , وبا ، حصبه ، اختلالات پوستی و عصبی و حتی سرطان در انسان به وجود آورد.هر کسی می تواند تحت تاثیر قرار گیرد اما نوزادان, کودکان , افراد مسن و مخصوصا افرادی که سیستم ایمنی ضعیف دارند بیشتر مستعد هستند که در اثر آلودگی های گوناگون آب بیمار شوند.

انواع آلودگی آب

 آلودگی فیزیکی

ازدیاد مواد معلق باعث افزایش کدورت منابع آبی ودر نتیجه کاهش عبور نور خورشید به اکوسیستم آبی و در نهایت باعث کاهش فعالیتهای هوازی در سطوح پایینی آب میگردد.از طرف دیگر موادی ازقبیل مواد نفتی ،چربی،روغن ومواد رنگی علاوه بر افزایش COD که موجب بالارفتن بار آلودگی ورشد میکروارگانیسمهای بیماریزا در محیطهای آبی می گردد و با ایجاد لایه نازکی بر سطح آب و ایجاد چشم انداز نامطلوب، مانع انجام عملیات فتوسنتز یا همان اکسیژن گیری آبها می شود.

آلودگی میکروبی و آلی

آلاینده های میکروبی و آلی را نمی توان دید، بویید و یا مزه کرد. ممکن است سالها از وجود این آلاینده ها در آب بگذرد و بسیاری از مردم هرگز پی به وجود آنها نبرند تا زمانیکه دچار یک نوع بیماری شوند.

برای از بین بردن یا حذف این میکروب ها در سیستم های آبرسانی، اغلب از کلرزنی استفاده می شود. مشکل این است که مواد شیمیایی ضد عفونی کننده مانند کلر واکنش پذیر هستند و می توانند با سایر مواد موجود در آب، مانند مواد شیمیایی آلی طبیعی و ترکیبات برومید، ترکیب شوند و مواد خطرناکی مانند برومات، کلریت، اسیدهای هالوسیتیک (HAA5) و trihalomethanes ( که شما ممکن است آنها را به اسم تری هالومتان ها یا TTHMبشنوید) را ایجاد کنند. بنا بر اعلام USEPA  ، قرار گرفتن طولانی مدت در معرض این مواد شیمیایی خطرناک، می تواند خطر بیماری هایی مانند سرطان و کم خونی، همراه با مشکلات کبدی، کلیه و سیستم عصبی مرکزی را افزایش دهد.

در نزدیکی مناطق کشاورزی ممکن است آب دارای مواد آلی مضر حاصل از کاربرد آفت کش ها یا کودها باشد. مواد شیمیایی موجود در آب که ناشی از آفت کش ها و کوده هستند ، ممکن است خطر ابتلا به سرطان و مشکلات تولید مثل را افزایش داده و باعث آسیب دیدن چشم، کبد، کلیه و دیگر اندام های حساس بدن شود.

 آلودگی بیولوژیکی

به دلیل تخلیه مواد آلی در آب و بالا رفتن میزان BOD در فاضلاب، اکسیژن منابع آبی مصرف شده و میکروارگانسیم های بی هوازی در چنین محیطی رشد می نمایند، بنابراین پس از مدتی بوی نامطبوع سولفید هیدروژن، متان و آمونیاک از آن آب به مشام رسیده و رنگ آب نیز به مرور تیره می شود .شاخص اندازه گیری آلودگی بیولوژیکی گروهی از باکتریهایی به نام کالیفرمی یا Ecoli می باشد.(کالیفرمی یک شاخص میکروبی است برای نشان دادن آلودگی در آب)

آب ، چقدر خالص است؟

آب مصرفی شما تنها از مولکول هایی با دو بخش هیدروژن و یک بخش اکسیژن ( H2O  ) تشکیل نشده. “آب خالص” یک اصطلاح نسبی است چرا که تقریبا تمام آب هایی که شما با آنها مواجه می شوید حاوی مواد معدنی، ناخالصی، آلاینده ها و میکروارگانیسم ها می باشند. این مواد ممکن است در مقادیر بسیار ناچیزی موجود باشند و لزوما اثر سوء بر سلامتی نداشته باشند. بعضی از آنها ممکن است بر طعم مورد انتظار ما از آب اثرگذار باشند – اگر H2O  خالص بنوشید، ممکن است حتی آن را دوست نداشته باشید.

برای اینکه بدانید آب مصرفی شما در کنار ترکیب ساده ی H2O  ، حاوی چه مواد دیگری نیز می تواند باشد، USEPA  استاندارد هایی را تعیین نموده است. البته، این استانداردها مستلزم آن است که ابتدا آب عاری از هرگونه میکروب بیماری زا باشد. و همچنین لازم است که آب زلال و شفاف، بدون طعم و بو، بدون خاصیت خورندگی، و عاری از هر نوع مواد یا گازهای نامطبوع دیگر باشد.

ناخالصی ها و آلاینده ها، از روش های مختلف وارد آب می شوند. باران های اسیدی، دفع نادرست زباله های صنعتی، آفت کش ها و شیرابه ی زباله ها می توانند آب های سطحی را آلوده کنند. آب های زیرزمینی ممکن است از طریق دفع سنتی فاضلاب های انسانی در چاه های جذبی ، مصرف بی رویه ی کودهای شیمیایی در زمین های کشاورزی ، شستشوی مواد شیمیایی در خاک، نفوذ شیرابه ی زباله ها در خاک محل های دفن زباله، سیستم های سپتیک یا دفع نامناسب مواد شیمیایی کشاورزی یا خانگی آلوده شوند.

تقریبا در تمام دنیا دولت ها برای از بین بردن میکروب های مضر در آب مصرفی و شرب، کلر به آب اضافه می کنند. کلر یک ماده ی شیمیایی است و بهترین روش برای میکروب زدایی آب است. اما کلر در کنار مزایایی که دارد درای مضراتی نیز هست.

از طرف دیگر، با گذشت زمان ، لوله های آب می پوسند ، ترک می خورند و می شکنند. در این صورت و یا در زمان تعمیرات یا جایگزینی لوله های آب این امکان فراهم میگردد که گل و لای ، خاک ، رسوبات، میکروارگانیسم ها و همچنین ذرات ناشی از پوسیدگی و زنگ زدگی لوله ها وارد شبکه آب رسانی شود. رسوبات و زنگ زدگی ها، همچنین می تواند در مخزن آب گرم منزل شما و یا در سیستم های تاسیساتی ( مثل آبگرمکن ، پکیج، شوفاژ ، دیگ بخار و …) ایجاد گردد، و باعث آلودگی بیشتر شود.

انتهای پیام/