شعرهایی که با الف شروع می شوند

اشک گرم و آه سرد و روی زرد و سوز دل

حاصل عشقند و من این نکته می دانم چو شمع

*******

اغلب کسان که پرده ی همت دریده اند

در کودکی محبت مادر ندیده اند

*******

افتادگی آموز اگر طالب فیضی

هرگز نخورد آب، زمینی که بلند است

*******

ای نسیم سحر آرامگه یار کجاست

منزل آن مه عاشق کش عیار کجاست

حافظ

*******

اگر شاهی، گدایی، آخرش مرگ

اگر زرین کلاهی، آخرش مرگ

*******

اظهار عجز پیش ستمگر نکن از آنک

اشک کباب مایه طغیان آتش است

«صائب تبریزی»

*******

اگر آن ترک شیرازی به دست آرد دل مارا

به خال هندویش بخشم سمرقند و بخارا را

*******

اغلب کسان که پرده ی همت دریده اند

در کودکی محبت مادر ندیده اند

شهریار

*******

از خدا جوییم توفیق ادب

بی ادب محروم ماند از لطف رب

سعدی

*******

از سینه تنگم دل دیوانه گریزد

دیوانه عجب نیست که از خانه گریزد

*******

اگر آلوده شد گوهر به یک ننگ

نشوید آب دریا ازو رنگ

فخرالدین اسعد گرگانی

*******

ای خوشا آن دل که آزاری نمی آید از او

غیر کار عاشقی کاری نمی آید از او

*******

افسوس که افسانه سرایان همه خفتند

اندوه که اندوه گساران همه رفتند

بهار

*******

ای که از کوچه معشوقه ما می گذری

بر حذر باش که سر می شکند دیوارش

*******

از دل تنگ اسيران قفس ياد كنيد

ای كه داريد نشيمن به لب بامی چند

عاشق اصفهانی

*******

از عشق من به هر سو در شهر، گفتگویی ست

من عاشق تو هستم، این گفتگو ندارد

شهریار

*******

اگر با غیرتی با درد باشی

و گر بی غیرتی نامرد باشی

*******

اول اندر کوی او جز نقش پای ما نبود

آخر آنجا از هجوم خلق، جای ما نبود

*******

ای خدا جان تو بنما آن مقام

که درو بی حرف میروید کلام

«مولانا»

*******

از گلوی خود بريدن وقت حاجت همت است

ورنه هر كس وقت سيری پيش سگ نان افكند

صائب

*******

اگر به زلف دراز تو دست ما نرسد

گناه بخت پريشان و دست كوته ماست

حافظ

*******

از برای غم ما سینه ی دنیا تنگ است

بهر این موج خروشان دل دریا تنگست

بهادر یگانه

انتهای پیام/