دانستنی هایی از افسردگی ماژور

به گزارش یکتاپرس افسردگی یک نوع اختلال خلقی است که بر شیوه تفکر ، احساس و رفتار شما اثر می گذارد و سبب حس غم و ناامیدی شده که امکان دارد از چند روز تا چند سال ادامه داشته باشد. این احساس با حس ناراحتی از یک شکست کوچک یا ناامیدی در طول روز فرق می کند.
برخی اشخاص امکان دارد افسردگی خفیف را فقط یکبار در طول عمر خود تجربه کنند ، ولی تعدادی هم هستند که چند دوره شدید را در زندگی خود داشته اند. این نوع از افسردگی که جدی تر و شدیدتر بوده و دوام بیشتری هم داشته ، اختلال افسردگی ماژور (MDD) خوانده می شود. همینطور امکان دارد به آن عنوان های افسردگی بالینی یا افسرگی عمده هم گفته شود.

دلایل زیست‌شناختی
ژنتیک:
گسترش افسردگی در دوقلوهای تک‌تخمکی ۶۵ درصد و در سایر دوقلوها ۱۴–۱۹ درصد است که نقش عامل‌های ژنتیک را معین می‌کند. محققین چند ژن را که امکان دارد به اختلالات دو قطبی ارتباط داشته باشند را مشخص کرده‌اند، آنها درپی ژن‌هایی هستند که با دیگر اشکال افسردگی ارتباط داشته باشند. ولی همه کسانی که سابقه فامیلی افسردگی را دارند به این اختلال دچار نمی‌شوند.

سروتونین و دیگر نوروترانسمیترها:
وجود اختلال نوروترانسمیتری در سطح سیناپس‌ها را در بیماران افسرده دیده اند. به جز سروتونین، نوراپی نفرین و دوپامین در بیماران افسرده اختلال دارند.

داروها:
استفاده طولانی مدت از بعضی داروها مثل داروهایی که برای کنترل فشار خون استفاده می‌شوند، قرصهای خواب یا قرصهای جلوگیری از بارداری می‌توانند نشانه های افسردگی را در برخی اشخاص به وجود آورند. استفاده از قرص‌های ضدبارداری اثر مستقیم در افسردگی زنان دارد.

بیماریها:
مبتلا شدن به یک بیماری مزمن، مانند بیماری قلبی-عروقی، سکته مغزی، دیابت، سرطان و آلزایمر یا میگرن سبب می‌ گردد که شخص در خطر بیشتری برای افسردگی قرار بگیرد. مطالعات، یک ارتباط ثابت نشده میان افسردگی و بیماری قلبی را نشان می‌دهند.

افسردگی در خیلی از کسانی که حمله قلبی داشته‌اند رخ می دهد. افسردگی درمان نشده می‌تواند شما را در خطر بیشتری برای مرگ در سال‌های اول بعد از سکته قلبی قرار دهد. مبتلا شدن به کم‌کاری تیروئید حتی اگر خفیف باشد نیز می‌تواند سبب پیدایش افسردگی گردد.

راههای درمان افسردگی ماژور

متخصصان پی بردند که با آوردن مقدار کورتیزول و دیگر مواد شیمیایی در مغز ، می توان هر نوع روند کوچک شدن هیپوکامپ را معکوس نموده و مشکلات حافظه را درمان کرد. همین طور متعادل کردن سطوح مواد شیمیایی بدن می تواند به کم شدن نشانه های افسردگی کمک کند.

چند داروی متداول وجود دارد که توانسته با کمک تعادل مواد شیمیایی بدن ، با اثرات افسردگی بر روی مغز مقابله کنند. که شامل موارد زیر می شوند:

مهارکننده های انتخابی جذب سروتونین (SSRI): این داروها می توانند با تغییر سطح ماده شیمیایی ای به نام سروتونین در مغز ، به کاهش علائم اختلال افسردگی ماژور (MDD) کمک کنند. نمونه هایی از SSRI ها شامل فلوکستین (Prozac) ، پاروکستین (Paxil) و سیتالوپرام (Celexa) می باشد.

مهارکننده های بازجذب سروتونین-نوراپی تفرین (SNRI) و داروهای افسردگی سه حلقه ای: هنگامی که این داروها با هم مصرف شده ، می توانند مقدارهای سروتونین و نوراپی نفرین را در مغز تغییر داده و نشانه های اختلال افسردگی ماژور (MDD) را تسکین دهند. این مواد شیمیایی به تقویت خلق و خو و سطح انرژی کمک می کنند. نمونه هایی از SNRI ها شامل دولوکستین (Cymbalta) و نلافاکسین (Effexor XR) بوده و از داروهای ضدافسردگی سه حلقه ای می توان به ایمی پرامین (Tofranil) ، نورتریپتیلین (Pamelor) و تریمی پرامین (Surmontil) اشاره کرد.

مهارکننده های بازجذب نوراپی نفرین – دوپامین (NDRI): این داروها با تقویت سطوح نوراپی نفرین و دوپامین که مواد شیمیایی تقویت کننده خلق و خو بوده ، به افراد مبتلا به اختلال افسردگی ماژور (MDD) کمک می کنند. بوپروپیون (Wellbutrin) نوعی از NDRI است که استفاده می شود.

انتهای پیام/