به گزارش یکتاپرس. وجهه عاطفی ژان- پی‌یر ملویل. نیكول كیدمن به دست نیافتنی دست می‌یابد. اینها عبارتی است در معرفی فیلم‌هایی كه فراموش شده‌اند. جایی آن بیرون، تاریخ سینمایی متفاوت از آن تاریخ سینمای رسمی كه در كتاب ها آمده، وجود دارد. دیوید تامسون كاویده و جست‌وجو كرده و ده شاهكار فراموش شده را فهرست كرده است.
در سوئد (1920)
1920 را فراموش كنید. این فیلم یك كمدی مطلقا مدرن است درباره رومانس و روابط زنان و مردان كه توسط موریتس استیلر در سوئد كارگردانی شده است. باید به یاد داشته باشیم كه وقتی كمپانی مترو گولدوین مایر در اواسط دهه بیست میلادی گرتا گاربو را از سوئد به هالیوود آورد، گاربو به نوعی همراه استیلر آمده بود، گاربو جزئی از قرارداد استخدامی بود كه هالیوود با استیلر امضا كرده بود، كسی كه یكی از تیزهوش‌ترین و پیچیده‌ترین كارگردانان سینمای صامت بود و هالیوود تمام امیدها و آرزوهایش را به باد داد. استیلر باید دوباره شناخته شود (مثل باقی هم‌عصرانش، ویكتور شوستروم). اروتیكن چنان طبیعی به نمایش شور و بی‌وفائی پرداخته بود كه در آن دوره در فیلم‌های آمریكایی پذیرفته نبود. این فیلم از جهت دیگری نیز شگفت‌انگیز است، این كه می‌بینیم نزدیك به صد سال پیش، سینمای سوئد چگونه عاشق نور كم‌رمق این كشور و هنرپیشگان پیچیده‌اش نظیر «تورا تِیه» بوده، كسی كه نمادی است از داشته‌های سینمای سوئد پیش از گاربو، اینگرید برگمن و تمام آن زنانی كه اینگمار برگمن درباره آنها فیلم می‌ساخت.
دوشیزه مند (1926)
یك ماجراجویی روسی تحسین برانگیزِ چهار ساعته (كه توسط فیودور اوزپ و بوریس بارنِت ساخته شده) به تازگی دوباره از زیر خروارها خاك بیرون كشیده و زنده شده است. مشخص است كه فیلم صامت است اما تجربه‌ای‌است هیجان انگیز و پر انرژی و ساختاری سریالی دارد. «دوشیزه مند» داستان سه خبرنگار است و این كه چگونه آنها از انقلاب روسیه در برابر یك توطئه بین‌المللی دفاع می‌كنند. در نتیجه بیشتر شبیه یكی از فیلم‌های مابوزه فریتس لانگ است، سرشار از اتفاق و تصادف، تعقیب و گریز و نجات دادن. اما این فیلم شبیه فیلم‌های موج نوی فرانسه فیلمبرداری شده و نتیجه آن این است كه می‌توانیم روسیه سال‌های 1920 را مانند دنیایی جدید می‌بینیم. همه آن ایده‌هایی را كه راجع به مونتاژ جماهیر شوروی دارید
(بر اساس فیلم‌های آیزنشتاین) كنار بگذارید و خودتان را برای ماجرایی بی‌وقفه آماده كنید كه در آن مدام از ما خواسته می‌شود تا به دنبال چیزهای تازه و تئوری‌ها طرح و توطئه باشیم. به ندرت فیلم‌های صامت چنین مفرح و پرانرژی هستند.
انتهای پیام/
