یوسف نوری، شصت و نهمین وزیر آموزش‌ و پرورش ایران + سوابق

به گزارش گروه اجتماعی یکتاپرس، بالاخره بعد انتظار سه ماهه، امروز یوسف نوری توانست با رأی نمایندگان مجلس، عنوان شصت و نهمین وزیر آموزش و پرورش ایران و شانزدهمین وزیر آموزش و پرورش ایران بعد از انقلاب، را از آن خود کند.

نوری متولد سال 1340 بوده و دارای دکترای تخصصی مدیریت گردشگری کودک، کارشناسی ارشد مدیریت دولتی، کارشناسی برنامه‌ریزی و فوق دیپلم پرورشی است؛ او فعالیت خود را از دبستان شهید وحید نیا شهر ایلام به عنوان مربی پرورشی شروع کرده است و در کارنامه کاری خود، تدریس در مدارس، دانشسرای تربیت معلم و فعالیت در ادارات آموزش و پرورش با سمت‌هایی چون معاون پرورشی آموزش و پرورش شهرستان ایلام، معاون پشتیبانی اداره کل آموزش و پرورش استان ایلام، مدیر هسته گزینش آموزش و پرورش استان ایلام را دارد.

نوری همچنین رئیس سازمان آموزش وپرورش استان ایلام، معاون پشتیبانی و توسعه مدیریت آموزش و پرورش تهران، مدیرکل برنامه و بودجه وزارت آموزش و پرورش و رئیس مرکز آمار و فناوری اطلاعات و ارتباطات وزارت آموزش و پرورش را در کارنامه خود دارد؛ نوری مسؤول پرورشی مدارس جمهوری اسلامی ایران در کشورهای قطر و بحرین نیز بوده است.

یوسف نوری استاد دانشگاه هم بوده است و سلسه مراتب اداری را طی کرده است؛ البته رزمنده و جانباز دوران دفاع مقدس هم هست. او رتبه اول ستاره فناوری ایران در سال‌های 1390 و 1391 در دوره تصدی مسؤولیت مرکز آمار و فناوری اطلاعات و ارتباطات وزارت آموزش و پرورش به واسطه جهش شاخص‌های فناوری اطلاعات و ارتباطات به دست آورده است.

* وزیر آموزش و پرورش باید از بدنه این وزارتخانه باشد

در خصوص ویژگی‌های وزیر آموزش و پرورش، قبل از انتخاب وی، با چند نفر از کارشناسان تعلیم و تربیت گفت‌وگو کردیم.

مریم رنگ آمیز طوسی عضو شورای عالی آموزش و پرورش در گفت‌وگو با خبرنگار تعلیم و تربیت خبرگزاری در خصوص ویژگی‌هایی که وزیر آموزش و پرورش باید داشته باشد با بیان اینکه باید شاخص‌هایی را برای انتخاب وزیر پیش‌بینی کرد، گفت: باید وزیر آموزش و پرورش بین فرهنگیان مقبولیت و محبوبیت داشته باشد و از بدنه خود آموزش و پرورش باشد و دوران معلمی و سلسله مراتب تعلیم و تربیت را گذارنده باشد.

وی افزود: وزیر آموزش و پرورش باید سابقه اجرایی مدیریت داشته باشد و یک سری سوابق که بتوان به آن استناد کرد، دارا باشد؛ اینکه بخواهیم از یک جای دیگر وزیر برای آموزش و پرورش انتخاب کنیم، نمی‌تواند برای ما راهگشا باشد.

رنگ‌آمیز طوسی گفت: وزیر آموزش و پرورش باید مقتدر باشد و حمایت همه‌جانبه دستگاه‌های دیگر را جلب کند و ضمن اینکه توانمندی لازم را برای اداره این مجموعه داشته باشد.

* آموزش و پرورش وزیر انقلابی، آگاه و کارآمد در تراز انقلاب اسلامی نیاز دارد

مجتبی باستان رئیس سازمان بسیج دانش‌آموزی در گفت‌وگو با خبرنگار تعلیم و تربیت خبرگزاری فارس درباره ویژگی‌هایی که وزیر آموزش و پرورش باید داشته باشد، اظهار کرد: امیدوارم که وزارت آموزش و پرورش شاهد وزیر انقلابی، آگاه و کارآمد در تراز انقلاب اسلامی برای تصدی وزارت آموزش و پرورش باشد.

وی ادامه داد: از نظر بنده چند ویژگی مهم است. وزیر آموزش و پرورش باید به اسناد بالادستی نظام حکمرانی تعلیم و تربیت در تراز انقلاب اسلامی مسلط باشد. یعنی به سیاست‌های ابلاغی مقام معظم رهبری و سند تحول بنیادین کاملا مسلط باشد و در تجربه کاری‌اش، بخشی از آن را بتواند پیاده کند.

باستان با بیان اینکه خطاب بیانیه گام دوم انقلاب، نوجوانان و جوانان است، افزود: دستگاه تعلیم و تربیت می‌خواهد این نوجوانان را تربیت کرده و تحویل نظام اسلامی دهد پس باید به بیانیه گام دوم، مسلط باشد، مؤلفه‌های آن را استخراج کند و بتواند در برنامه‌های پیشنهادی‌اش از این اسناد استفاده کند.

وی با اشاره به اینکه وزیر آموزش و پرورش باید دارای سوابق کاری تعلیم و تربیتی‌ موفق باشد، اضافه کرد: وزیر آموزش و پرورش باید به نظام مسائل درون مدرسه، نظام مسائل حوزه نوجوان و کودک، نظام مسائل تعلیم و تربیت مسلط باشد و کار علمی و پژوهشی انجام داده باشد.

رئیس سازمان بسیج دانش‌آموزی گفت: ویژگی دیگر وزیر آموزش و پرورش، بحث کارآمدی است یعنی بر مشکلات اجرایی آموزش و پرورش مسلط باشد و بتواند بخشی از آنها را حل کند؛ ویژگی دیگر قدرت بسیج کنندگی است؛ آموزش و پرورش مشکلات زیادی دارد و باید وزیر از تمام ظرفیت‌ها و وزارتخانه‌ها و توانمندی‌های مردم استفاده کند و بخشی از مشکلات این وزارتخانه را حل کند.

وی تصریح کرد: در کنار این ویژگی‌ها، وزیر آموزش و پرورش باید سه حوزه مهم شامل پژوهش، آموزش و تربیت را در برنامه‌ریزی خود قرار دهد.

* وزیر آموزش و پرورش گرفتار مسائل جاری و روزمره نشود!

حبیب‌الله گودرزی عضو شورای عالی آموزش و پرورش به خبرنگار فارس گفت: به تجربه دریافتم که مسؤولان آموزش و پرورش قبل از اینکه رسما سکاندار شوند و مسؤولیت را به عهده بگیرند، به اصلاحات بنیادی و تحولات اساسی می‌اندیشند و آرمان‌های بلند و اقدامات گسترده را در سر خود می‌پرورانند.

وی ادامه داد: اما وقتی وزیر شدند، به مسائل و گرفتاری‌های روزمره و جاری، آنچنان درگیر می‌شوند که اهداف عالیه‌ای که در سر داشتند، به فراموشی سپرده می‌شود. بالأخص درگیر حضور در شوراها، در جلسات متعدد، تشریفات، افتتاحیه‌ها و اختتامیه‌ها، شکایات می‌شوند و باعث می‌شود که اعتلا و جایگاه آموزش و پرورش مغفول بماند و امیدوارم درصد کارهای تشریفاتی کمتر شود و از حاشیه به متن ورود پیدا کنند.

* پیشینه 15 وزیر آموزش و پرورش

پس از پیروزی انقلاب اسلامی ایران یعنی در سال 1357، «غلامحسین شکوهی» به عنوان وزیر آموزش و پرورش کشور انتخاب شد؛ او تا بهمن 1358 به عنوان سکاندار دستگاه تعلیم و تربیت فعالیت کرد.

شکوهی، تعلیم و تربیتی بود و فعالیت خود در وزارت آموزش و پرورش را با عنوان آموزگار از مهر 1323 در بیرجند آغاز کرده بود و مدرک دکترای علوم تربیتی داشت.

وزارت آموزش و پرورش مفتخر است که شهید محمدعلی رجایی، دومین وزیر آموزش و پرورش ایران بود؛ او در سال 1335 به دانشسرای عالی رفت و دارای لیسانس ریاضی بود و به عنوان دبیر ریاضی در شهرستان‌های خوانسار، قزوین و تهران، فعالیت خود را در دستگاه تعلیم و تربیت آغاز کرد.

«امور تربیتی» را شجره طیبه شهیدان رجایی و باهنر در آموزش و پرورش می‌دانند؛ از شهید رجایی به عنوان مؤسس گزینش و امور تربیتی و از مؤسسان امور تربیتی یاد می‌شود.

شهید رجایی علاقه زیادی به دستگاه تعلیم و تربیت داشت اما مصمم شد در جایگاهی بالاتر به این دستگاه رسیدگی کند و این شد که در جایگاه ریاست جمهور، شهید محمدجواد باهنر را که هم فکر و اندیشه با او بود به عنوان وزیر آموزش و پرورش کابینه خود معرفی کرد.

تحصیلات شهید باهنر در زمینه علوم تربیتی و الهیات بود؛ او دارای مدرک فوق لیسانس علوم تربیتی و دکترای الهیات از دانشگاه تهران بود؛ شهید باهنر با پشتوانه شهید رجایی تلاش کرد اقدامات مؤثری در آموزش و پرورش انجام دهد هر چند که عمر فعالیت او کوتاه بود؛ او عضو هیأت مؤسس امور تربیتی و از پیشگامان تألیف کتب دینی در نظام آموزش و پرورش و عضو هیأت امنای مدارس اسلامی رفاه و مفید بود.

عمر فعالیت این دو شهید بزرگوار در دستگاه تعلیم و تربیت زیاد نبود هر چند که همان زمان اندک نیز بذرهایی پاشیده شد که سال‌ها بعد به درختان تناور تبدیل شد و هنوز هم به یادگار مانده است؛ شهید باهنر در هشتم شهریور 1360 همراه با شهید محمد علی رجایی در دفتر نخست وزیری بر اثر انفجار بمب به شهادت رسیدند.

اما در شرایطی که کشور داغدار از دست دادن عزیزانش بود، علی‌اکبر پرورش، عنوان چهارمین وزیر آموزش و پرورش را از آن خود کرد؛ او متولد 1321 بود و تحصیلاتش در زمینه ادبیات فارسی بود و مدرک تحصیلی فوق‌ لیسانس زبان و ادبیات فارسی داشت.

پرورش نیز تعلیم و تربیتی بود و فعالیت خود در آموزش و پرورش را با دبیری از سال 1345 آغاز کرده بود؛ او در سال 1360، فعالیت خود را به عنوان سکاندار وزارت آموزش و پرورش آغاز کرد و تا سال 1364 در این سمت حضور داشت.

پله پنجم وزارت آموزش و پرورش به سید کاظم اکرمی اختصاص دارد؛ او تا سال 1367، سکانداری دستگاه تعلمی و تربیت را به عهده داشت؛ اکرمی که دارای دکترای برنامه درسی است طی سال‌های گذشته نیز همواره به عنوان مشاور وزرای آموزش و پرورش در بدنه دستگاه تعلیم و تربیت حضور داشته است.

عنوان ششمین وزیر آموزش و پرورش به محمدعلی نجفی اختصاص دارد؛ نجفی دارای دکترای ریاضی است و رکورد طولانی‌ترین سکانداری وزارت را نیز در کارنامه خود دارد؛ دوران نجفی به دلیل همین مدت طولانی یک ویژگی مهم دارد و آن هم ثبات در بدنه مهم‌ترین و کلیدی‌ترین وزارتخانه کشور است.

همین ثبات و طولانی بودن وزارت نجفی که از سال 1367 تا 1376 بود، موجب شد که وی بتواند به فعالیت‌هایی در جهت معیشت فرهنگیان و همچنین تغییراتی در جهت ساختار نظام آموزشی اقدام کند.

هفتمین وزیر آموزش و پرورش کشور، حسین مظفر بود؛ او دارای لیسانس فقه و مبانی حقوق اسلامی و فوق لیسانس مدیریت است؛ مظفر از سال 1376 تا سال 1380، سکانداری دستگاه تعلیم و تربیت را بر عهده داشت.

جایگاه هشتمین وزیر آموزش و پرورش به مرتضی حاجی اختصاص دارد که طی سال‌های 1380 تا 1384 در رأس دستگاه تعلیم و تربیت قرار گرفت؛ وی که دارای تحصیلات کارشناسی ریاضیات و کارشناسی ارشد مدیریت دولتی است، معتقد بود که معلم در کنار آموزش باید پرورش را به دانش‌آموزان یاد دهد و همین شد که طرح حذف معاونت پرورشی را کلید زد که حواشی متعددی را حتی بعد از وزارت وی بر جا گذاشت.

نهمین وزیر آموزش و پرورش، محمود فرشیدی بود که طی سال‌های 1384 تا 1386 در این وزارتخانه حضور داشت؛ او که دارای کارشناسی ارشد مهندسی شیمی بود، تنها 2 سال سکاندار آموزش و پرورش بود و در نهایت استعفا کرد؛ احیای معاونت پرورشی و تشکیل کارگروه‌های تحول بنیادین آموزش و پرورش در کارنامه فرشیدی دیده می‌شود.

علیرضا علی‌احمدی جشفقانی در جایگاه دهمین وزیر آموزش و پرورش ایران ایستاده است؛ او که دارای مدرک دکترای تخصصی مدیریت بود طی سال‌ها 1384 تا 1386، سکاندار دستگاه تعلیم و تربیت بود.

جایگاه یازدهمین وزیر آموزش و پرورش در اختیار حمید‌رضا حاجی‌بابایی است؛ او متولد 1338 همدان و دارای دکترای الهیات و معارف اسلامی گرایش علوم قرآنی و حدیث است؛ حاجی‌بابایی یکی از فعال‌ترین وزرا بود که تصویب سند ملی آموزش و پرورش و سند تحول بنیادین، اجرای نظام «3ـ3ـ6»، 5 روزه شدن روزهای آموزشی در هفته، تعطیلی پنج‌شنبه‌ها، آغاز هوشمندسازی مدارس و ایجاد مجتمع‌های آموزشی و پرورشی در کارنامه‌اش دیده می‌شود.

حاجی‌بابایی که از مجلس به وزارت آموزش و پرورش آمده بود، بعد از دوران وزارت دوباره به مجلس بازگشت و هم‌اکنون رئیس فراکسیون فرهنگیان مجلس است.

جایگاه دوازدهمین وزیر آموزش و پرورش ایران به علی‌اصغر فانی سپرده شد؛ وی متولد 1333 است؛ فانی دیپلم ریاضی خود را از دبیرستان دکتر هشترودی تهران دریافت کرد و موفق به کسب مدرک لیسانس مهندسی راه و ساختمان از دانشکده فنی دانشگاه تهران شد و هم اکنون دارای دکترای مدیریت منابع انسانی و رفتار سازمانی از دانشگاه تربیت مدرس تهران است.

فانی گام‌هایش را برای اجرای سند تحول برداشت اما ماجرای فساد صندوق ذخیره فرهنگیان، پرونده این وزیر را در مسیر دیگری قرار داد تا جایی که مجبور به استعفا شد؛ او از سال 1392 تا 1395 سکاندار دستگاه تعلیم و تربیت بود.

سیزدهمین وزیر آموزش و پرورش ایران نیز فخرالدین احمدی دانش آشتیانی است که در سال 1334 در شهر آشتیان متولد شد؛ وی در دوره دبیرستان در رشته ریاضی تحصیل کرد و کارشناسی خود را از دانشگاه صنعتی امیرکبیر در رشته مهندسی راه و ساختمان اخذ کرد.

احمدی دانش‌ آشتیانی مدرک کارشناسی ارشدش را در رشته سازه از دانشگاه صنعتی امیرکبیر دریافت کرد و برای مدرک دکتری، دانشگاه امپریال کالج انگلستان را انتخاب کرد و توانست موفق به اخذ مدرک دکتری رشته مهندسی زلزله شود؛ او زمانی به وزارت آموزش و پرورش آمد که هنوز ماجرای فساد صندوق ذخیره فرهنگیان تیتر رسانه‌ها بود اما کمتر از یک سال در این وزارتخانه دوام آورد.

چهاردهمین وزیر آموزش و پرورش ایران، سید محمد بطحایی بود؛ او دارای تحصیلات کارشناسی برنامه‌ریزی آموزشی و کارشناسی ارشد مدیریت دولتی با گرایش مدیریت مالی است.

بطحایی تا خرداد 1398 به عنوان وزیر آموزش و پرورش فعالیت کرد و عزمش را برای اجرای سند تحول جزم کرد اما خرداد 1398 در اقدامی غیرمنتظره، استعفا کرد.

پانزدهمین وزیر آموزش و پرورش ایران بعد از انقلاب، محسن حاجی میرزایی متولد 1338 در استان قم بود؛ وی دارای تحصیلات لیسانس علوم اجتماعی، کارشناس ارشد جامعه‌شناسی و کارشناس ارشد مدیریت دولتی است. او تا پایان دولت دوازدهم به عنوان وزیر آموزش و پرورش فعالیت کرد.

انتهای پیام/