کاتاراکت یا آب مروارید یک علت شایع اختلال بینایی در افراد مسن و شایع ترین علت نابینایی در جهان است که خوشبختانه درمان پذیر است.
شیوع آب مروارید با سن افزایش می یابد به طوری که در افراد کمتر از 65 سال شیوع کمتر از 5 درصد و در افراد بالای 75 سال تقریبا شیوع 50 درصدی دارد.

هنگامی که آب مراورید باعث کاهش کارآیی بینایی شود، به حدی که فرد نتواند فعالیت های روزمره اش را انجام دهد، در آن هنگام می تواند تحت عمل جراحی قرار بگیرد.

امروزه جراحی آب مروارید یک عمل سرپایی است که با بی حسی موضعی( بدون بیهوشی) با برش های کوچک به همراه کارگذاری عدسی درون چشمی انجام می گیرد. در نتیجه بازگشت بینایی سریع است.

بیش از 90 درصد بیمارانی که تحت عمل جراحی آب مروارید قرار می گیرند اگر مشکل چشمی دیگری نداشته باشند، بینایی خود را بدست می آورند تا با کیفیت خوبی زندگی کنند.

عوارض جراحی آب مروارید نیز کمتر از یک درصد است. مهمترین این عوارض گلوکوم- ورم قرنیه و انفصال شبکیه است. همچنین در تعدادی از کسانی که تحت عمل کاتاراکت قرار می گیرند، ممکن است پس از چند ماه تا چند سال کدورت کپسول خلفی عدسی پدید آید که به راحتی با لیزر برداشته می شود و مجددا دید بهبود پیدا می کند.

دکتر امین اله نیک اقبالی، متخصص چشم پزشکی، استاد تمام دانشگاه علوم پزشکی ایران و عضو هیئت مدیره انجمن چشم پزشکی ایران

انتهای پیام/