حسن ملکی، پیشکسوت تکواندو درباره پایان دوره مدیریت 2 ساله محمد پولادگر در فدراسیون تکواندو به خبرنگار گروه ورزشی یکتا پرس گفت: آقای پولادگر از سال 73 تا سال 79 یعنی هم در زمان ریاست صفوی و هم دوران مختار کلانتر به عنوان نایب رییس در فدراسیون تکواندو فعالیت داشتند. بعد از پایان دوران ریاست کلانتر هم به عنوان رییس انتخاب شدند. اما آنچیزی که پر واضح بود و هست در آن زمان هم کسی که برای تکواندو تصمیم می گرفت به وِیژه در دوره مختار کلانتری شخص پولادگر بود چون هم رییس وقت اطلاعات زیادی از این رشته نداشت و هم پولادگر مورد اعتماد او بود.
وی با اشاره به عملکرد پولاگر ادامه داد: آن زمان دقیق با ظهور چند بازیکن خوب دوران شکوفایی تکواندو شروع شد و ما در همان دهه هفتاد برای نخستین بار موفق شدیم روی سکوی جهانی برویم. دیگر تکواندو کاران ما خودشان را مقابل بازیکن های کره ای از پیش باخته نمی دیدند. همه این موارد خوب بود ولی ضعف هایی هم وجود داشت که از همان دوران نگرانی برای خانواده تکواندو به همراه داشت. نگرانی هایی که خیلی به چشم نمی آمد.
وی افزود: همین ندیدن ها و توجه نکردن ها کم کم باعث شد دوران افت این رشته آغاز شود. البته در این زمان آغاز افت این رشته چون تک مدال هایی هنوز به دست می آید فدراسیون تلاش می کرد ضعف های خود را پشت این مدالها پنهان کند. اما آنچه که مسلم است این است که چنین روشی هم فقط تا مدتی جواب می دهد. چون در المپیک ریو و مسابقات بعدی شاهد بودیم که دیگر خبری هم از آن مدالها نبود. یکی از ضعف های ما در این رشته استفاده از تاکتیک های قدیمی است هرچقدر هم که کارشناسان این رشته این موضوع را مطرح می کنند اما باز همین روال متاسفانه طی می شود. اما مهمتر از ضعف تکواندوی ایران می توانیم به ضغف بزرگ شخص پولادگر هم اشاره کنیم که هرگز آدم نقد پذیری نبودند.کافیست فقط نقد کنی تا برای همیشه کنار بروی یکی از دلایلی که در همه این سالها قهرمانان این رشته از فدراسیون و بدنه تکواندو فاصله داشتند همین مسئله بود.
آنچه دیگران میخوانند:قهرمانی ایران در قدیمی‌ترین تورنمنت
ملکی با اشاره به انتخاب هادی ساعی به عنوان رییس جدید فدراسیون تکواندو نیزبیان کرد: هادی ساعی قهرمانی است رشته است و حتما راه حلی برای حل مشکلات دارد. ساعی فرد بسیار باهوشی است اما برطرف کردن این ضعف های به وجود آمده واقعا زمان بر است. فرقی ندارد چه کسی رییس باشد باید به او زمان بدهیم. بازگشت مجدد تکواندو به روزهای پر افتخارش کار آسانی نیست و باید فرصت بدهیم. به ویژه که نیاز داریم در پایه ها کارهای مهمتری انجام دهیم. اما آنچه که این روزها امید را در خانواده تکواندو روشن کرده است توجه ساعی به خرد جمعی است که حتما می تواند کارساز باشد.
انتهای پیام/
