یادداشت/مریم نفیسی راد
کتاب «آدم‌ماهی» با نام اصلی «چهارمین عصر بینایخ»، نوشته‌ی شاهکارنویس ژاپنی، کوبو آبه است.
داستان درباره‌ی پروفسور کاتسومی است که رایانه‌ای دارد که می‌تواند آینده را پیش‌بینی کند. اگرچه هیچ سرنخی از پشت‌پرده‌ی اتفاق‌هایی که در آزمایشگاهات غیر انسانی می‌افتد، ندارد. یک قتل و تماس‌های تلفنی ناشناس به او هشدار می‌دهند که اتفاقی شومی دارد می‌افتد. آنگاه او مجبور می‌شود اولویت‌های اخلاقی مختلف را در نظر بگیرد: آیا باید خود را انکار کرد؟ آیا زمان حال را باید به نفع آینده قربانی کرد؟
و کشمکش‌های فرافردی شخصیت‌مان آغاز می‌شود. روان‌شناس مشهور، آبراهام مزلو، نیازهای انسان را در یک هرم که به صورت 5 لول (سطح) است، طبقه‌بندی نموده: نیازهای فیزیولوژی، نیازهای امنیتی، نیازهای محبت و احساس تعلق خاطر، نیاهای احترام و نیازهای خودشکوفایی. نکته‌ی شایان توجه در این هرم این است که هر چه به سمت نیازهای بالاتر می‌رویم، انسان‌ها میل کمتری به بر آورده کردن نیازهای‌شان، دارند، زیرا که باید تا حد قابل قبولی، لول قبلی را غنی کنند و بعد به لول بعدی بروند، که می‌شود مفهومِ هرمی‌بودنِ نظریه‌ی مزلو و از دیدگاه من، در کتاب آدم‌ماهی این هرم نمود خود را به وضوح نشان می‌دهد.
برشی از کتاب: از حماقت خودم کفری بودم که او را صرفاً یک کارمند اداری می‌دانستم. همینش خوب بود که قاتل از میان تاریکی سایه‌روشنی از خودش نشان می‌داد. اما نمی‌توانستم این حقیقت را تحمل کنم که چطور می‌شود متوجه هویت او که زندگی‌مان یکی بود، نشده بودم...
کتاب: آدم‌ماهی
عنوان اصلی: Inter Ice Age 4
نویسنده: کوبو آبه
تعداد صفحات: 260
انتهای پیام/
