به گزارش گروه اجتماعی یکتاپرس، در واقع تنها چیزی که آنها دارند، یک اشتیاق درونی بی انتها و مقداری افکار و طرح‌های نه‌چندان واضع و درهم است. چنین شهروندانی نباید اجازه دهند که مرور زمان و ناامیدی میان آنها و شروع یک پروژه موفق کارآفرینانه فاصله ایجاد کند.
مهم‌ترین دارایی برای یک کارآفرین، ایمان، انگیزه، اراده مصمم و هوش اجتماعی و تجاری است. افرادی که از این خصایص برخوردار هستند، حتی اگر ندانند چه چیزی باید تولید کنند به وسیله راهنمایی و آموزش راه خود را خواهند یافت.
مهم‌ترین مسئله در این مرحله جستجو و پرورش یک ایده ناب و مناسب برای سرمایه‌گذاری است. شخص کارآفرین باید خوب دیدن و با دقت شنیدن را بیاموزد. وی باید در معاشرت با افراد و گروه‌های صنفی مختلف، نیازهای جامعه را بسنجد و از خود بپرسد که چه مشکلاتی در این اجتماع وجود دارد و من چگونه می‌توانم با ارائه یک خدمت یا محصول نوآورانه، در مسیر رفع مشکل گام بردارم.
پس از گذر از مرحله ایده‌یابی، نوبت به مرحله برنامه‌ریزی است. کارآفرین در این مرحله تمام داشته‌های خود را جمع‌بندی می‌کند و برای رسیدن به هدف و عملیاتی کردن ایده خود یک برنامه زمانی منسجم را تدوین می‌کند.
سپس باید مرحله تحقیقات بازار را آغاز کند. پیش از برداشتن هر گامی، وی باید یک تصویر روشن و منطبق با منطق از وضعیت بازار داشته باشد. کارآفرین و ایده‌پرداز باید بداند که چه رقبای بالقوه‌ای در بازار منتظر او هستند و چه مقدار کشش در بازار مصرف برای کالا و یا خدمات او وجود دارد.
مرحله مهم بعدی، تیم‌سازی و بودجه‌ریزی و تامین سرمایه است. یافتن همکاران، همدل و هم‌مسیر کار اسانی نیست. باید کارمندان و شرکای احتمالی خود را در ابتدای مسیر با دقت زیاد انتخاب کرد.
این نکته که از چه راهی می‌خواهید سرمایه خود را تامین کنید نیز حائز اهمیت است. تامین سرمایه از طریق اخذ تسهیلات یا جذب سرمایه‌گذار ریسک پذیر و یا استقراض و سرمایه شخصی، امکان پذیر است. هر کدام از این روش‌ها می‌تواند ماهیت کسب و کار شما را تعیین کند.
با این همه، مهم‌ترین نکته در کارآفرین شدن، شجاعت آغاز است. شجاعت عبور از وضعیت باثباتی که در آن قرار دارید و ورود به مرحله‌ای سرشار از ریسک، نیازمند عزمی راسخ دارد. باید هر چه زودتر شروع کرد، امروز همان فردای است که منتظر آن بودیم.
*علیرضا مرادی، منتور و کارشناس زیست‌بوم استارتاپی ایران
