ای کاش های نمایشگاه کتاب: رضوان ابوترابی
نمایشگاه کتاب تهران از 21 اردیبهشت، درها را به روی علاقمندان باز کرد. نمایشگاهی که بی تردید با شکوه ترین روزهای فرهنگی کشور را رقم می زند. اما اولین نمایشگاه قرن جدید با تمام زیبایی هایش، کمبودها و ای کاش هایی را هم دارد که امید می رود برای رفع آن از طرف مسئولین امر اقدام شود.
روز اول نمایشگاه با آن که در سکوت و بی باوری طی شد و تعداد بسیار اندک مراجعین دور از انتظار بود . اما روز دوم، حضور بازدیدکنندگان مسبب رضایت بعضی از ناشرین گردید. اما نا گفته نماند که تعدادی از ناشرین نوپا با این که کتاب های ارزشمندی را هم چاپ کرده اند هنوز مورد استقبال قرار نگرفته اند و امید به روزهای آینده نمایشگاه دارند. که امید است خانه کتاب در خریدهای خود نشرهای نوپا را بیشتر از سال های قبل مورد حمایت خود قرار دهد.
از مواردی که به عنوان مشکل می توان از آن ها یاد کرداین است که هنوز در ورودی راهروها اسامی ناشرین طبق سال های قبل نصب نشده و پیدا کردن نشر دلخواه برای بازدید کنندگان را با مشکل مواجه کرده است.
از خودروهایی که هر سال بازدید کنندگان را از ایستگاه مترو مصلای امام خمینی(ره) تا محل نمایشگاه و بر عکس حمل می کردند هنوز خبری نیست و کسانی که مشکل جسمی دارند، لحظات طاقت فرسایی را سپری می کنند. افدام به این امر ضروری به نظر می رسد.
به گفته تعدادی از ناشرین امسال از طرف نمایشگاه، میزهایی برای ویترین غرفه ها واگذار نشد و ناشرین ناچار برای تهیه و حمل آن اقدام کردند که توجه به این موضوع برای نمایشگاه سال آینده نیز امری مطلوب است.
پارکینگ ها هنوز نظم مناسبی پیدا نکرده اند و برخورد مامورین در مقابل درب های پارکینگ که مسئولیت راهنمایی مراجعین را دارند، برخوردی شایسته با اهل فرهنگ نیست.
موردی که لازم به اشاره است مثل سال های قبل برای خبرنگاران پارکینگ اختصاصی در نظر گرفته نشده است. دیروز با مراجعه ای که شد ما را از هیچ دری به پارکینگ ها راه ندادند. طبق گفته مامورین مستقر در ورودی های پارکینگ به مسئولین مربوطه جهت دریافت کارت مراجعه شد و هر قسمتی صدور کارت مربوطه را به قسمت دیگر مرتبط دانست که با مراجعه به چندین نفر بدون دریافت هیچ جوابی برگشتیم.
و امروز جمعه 23 اردیبهشت ماه برای تهیه گزارش به نمایشگاه می رویم با امید این که با رفع این مشکلات، زیبایی نمایشگاه را دو چندان ببینیم.
انتهای پیام/
