شهادت حضرت امام صادق علیه السلام/ دوباره داغ مدینه خدا به خیر کند

گروه فرهنگ یکتا؛ جعفر بن محمد معروف به امام جعفر صادق(ع) ششمین امام شیعیان اثنی عشری بعد از پدر بزرگوارش امام باقر( ع) است. امام صادق به مدت 34 سال امامت شیعیان را بر عهده داشت که با خلافت پنج خلیفه آخر اموی هم‌زمان بود. امام صادق(ع) به جهت ضعف حکومت اموی، فعالیت علمی بسیار بیشتری نسبت به دیگر  امامان شیعه داشت. بیشتر روایات اهل بیت(ع)، از امام صادق(ع) است و از این‌ رو مذهب شیعه امامی مذهب جعفری نیز می‌خوانند.
امام صادق درخواست‌های ابومسلم خراسانی و ابوسلمه را برای برعهده‌گرفتن خلافت رد کرد. امام صادق(ع) در قیام عمویش زید بن علی شرکت نکرد و شیعیان را نیز از قیام پرهیز می‌داد؛ بااین‌همه روابط حسنه‌ای با حاکمان زمان خود نداشت. وی به جهت فشارهای سیاسی حکومت‌های اموی و عباسی از روش تقیه استفاده می‌کرد و به یارانش نیز چنین توصیه می‌کرد.
 برخی از علماء شیعه معتقدند که امام صادق(ع) به دستور منصور دوانیقی و بر اثر مسمومیت شهید شده است. برطبق منابع روایی شیعه، وی مام کاظم(ع) را به عنوان امام بعد از خود به اصحابش شناسانده بود؛ اما به‌منظور حفظ جان وی، پنج نفر، از جمله منصور خلیفه عباسی را وصی خود معرفی کرد. پس از شهادت امام صادق(ع) فرقه‌های مختلفی در شیعه شکل گرفت که اسماعیله، فطحیه و ناووسیه از آن جمله‌اند.

 محمد ناصری:
 
اگر چه اصل و نسب از تبار اُلفت داشت
به بی وفائی این روزگار عادت داشت
 
دوباره سینه ی دریائی اش پر از غوغاست
که بین آن همه شاگرد باز هم تنهاست
 
شب و سکوت و مناجات دل نوازش بود
فضای شهر پر از عطر جانمازش بود
 
ز سوز اشک، تن پیرمرد می لرزید
وَ پا به پای تنش خاک سرد می لرزید
 
نشانه ها همه آیات شام آخر بود
که این همه به لبش ذکر وای مادر بود
 
سر نماز و دعا بود دوره اش کردند
چقدر مردم این قوم پست و نامردند
 
چقدر ساده شکستند خلوت او را
وَ زیر پای نهادند حرمت او را
 
طناب و این همه آدم دگر برای چیست؟
برای بردن یک پیرمرد لازم نیست
 
دوباره داغ مدینه خدا به خیر کند
امام و دشمن و کینه خدا به خیر کند
 
برو فرشته بیاور عبای آقا را
دوباره جفت نما کفش های آقا را
 
کسی نمی دهد این جا بها به موی سپید
که باز کار امامی به قتلگاه کشید
 
امام پیر پیاده نفس نفس می زد
زمین که خورد اجازه نداشت برخیزد
 
به روی خاک کشیدند جسم مولا را
دوباره تازه نمودند داغ زهرا را
 
شبانه رفت و غریبانه تا خدا پر زد
از این قفس وَ از این شهر بی صفا پر زد
 
دوباره باز عزا بین عرش بر پا شد
امام پیر هم از بی حرم ترین ها شد

انتهای پیام/