به گزارش یکتاپرس نمونه‌اش «محمدتقی وارثی» است که عمرش را برای آبادانی محله باغ خزانه گذاشته و اهالی عنوان می‌کنند او از بیشتر خواسته‌هایش برای تأمین خواسته‌های اهالی گذشته است. با این وجود، وارثی از این وضع راضی است و تأکید می‌کند که تنها دغدغه‌اش آبادانی بیشتر این محله است. او عنوان می‌کند باغ خزانه و ساکنانش لایق بهترین‌ها هستند و نمی‌توان چشم به روی مشکلاتش بست. با او در این محله گشت زدیم تا ضمن آشنایی با کارهایی که با پیگیری‌هایش به ثمر نشسته، کمبودهای این بخش از منطقه ۱۷ را بررسی کنیم.
محمدتقی وارثی در ابتدای صحبت‌هایش می‌گوید: «باغ خزانه از ابتدای شکل‌گیری تاکنون محله‌ای باصفا بوده است. به نحوی قسمت بالای شهر منطقه ۱۷ حساب می‌شد، چون کوچه‌های عریض و استاندارد داشت و اهالی از ابتدا با فرهنگ آپارتمان‌نشینی آشنا بودند. این محله در ضلع شرقی منطقه ۱۷ قرار دارد و اگر وارد هریک از کوچه‌ها شوید، به راحتی می‌توانید از طریق آنها به ضلع غربی منطقه دسترسی پیدا کنید. کوچه‌ها به همدیگر متصلند و اینجا ورودی شرقی منطقه ۱۷ است که خودروها از خیابان قزوین و مناطق ۱۰ و ۱۱ وارد آن شده و به نقاط مختلف منطقه ۱۷ دسترسی پیدا می‌کنند. بازار آلومینیوم هم در معبر اصلی این محله یعنی خیابان برادران شهید حسنی قرار دارد. همه روزه افراد زیادی از نقاط مختلف شهر به اینجا آمده و به خرید در و پنجره آلومینیومی، ظروف مسی، ایرانیت، سقف کاذب و... اقدام می‌کنند.»
باغی که سرسبز نیست!
او در ادامه به فعالیت ۱۲ مدرسه، کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان، کانون فرهنگی میثم و مرکز نابینایان در محله باغ خزانه اشاره می‌کند که باعث شده ساکنان محله‌های مختلف این منطقه و مناطق دیگر به آنها مراجعه کنند و خدمات بگیرند، اما به گفته وارثی اینجا آن‌طور که باید توسعه پیدا نکرده و نیازمند رسیدگی بیشتر است. این معتمد محله می‌گوید: «کمبود فضای سبز مشکل بزرگ محله باغ خزانه است. در حقیقت می‌توان گفت اینجا جایی برای تفریح اهالی ندارد و برخلاف نامی که دارد باغ خزانه فضاهای سبز ندارد.» وی به خیابان اصلی محله اشاره می‌کند و می‌گوید: «خیابان شهید حسنی نه تنها در پایتخت، بلکه در کشور معروف است و همه روزه خریداران زیادی به اینجا می‌آیند. این درحالی است که پیاده‌رو این خیابان وضع مناسبی ندارد و زیبنده اهالی و خریداران نیست.
بسیاری از املاک عقب‌نشینی کرده‌اند و پیاده‌رو تعریض شده است. باید طرح‌هایی که در راسته‌های تجاری و بازارها اجرا شده، در اینجا هم پیاده شود. به‌عنوان مثال نیمکت‌هایی در پیاده‌رو برای استراحت خریداران نصب شود. برخی از کسبه، پیاده‌رو را به محل برش فلزات آلومینیومی تبدیل کرده و باعث نازیبایی محله می‌شوند. ساعت ۹ شب هم که مغازه‌های بازار آلومینیوم تعطیل می‌شود «شب‌مردگی» به جان محله می‌افتد و کمتر کسی رغبت و جرأت می‌کند پای پیاده در خیابان شهید حسنی تردد کند. پس از تعطیلی مغازه‌ها عده‌ای از وانتی‌های میوه‌فروش خیابان را قرق می‌کنند و باعث ترافیک و شلوغی محله می‌شوند.»
معضل بزرگی که برطرف شد
با وجود مشکلاتی که محله باغ خزانه دارد کارهای زیادی هم برای رفاه اهالی با پیگیری وارثی و اعضای شورایاری محله انجام شده است. مهم‌ترین معضل این محله نبود زیرساخت‌های لازم برای انشعاب منازل به فاضلاب شهری بود؛ چراکه زمین‌های محله شیب لازم را نداشت. وارثی ۶ سال مداوم پیگیر این کار بود و حتی با مسئولان وقت پادگان قلعه‌مرغی رایزنی کرد. در نهایت این مشکل با اتصال فاضلاب منازل به لوله اصلی فاضلاب محله یافت‌آباد حل شد. وارثی از مسئولان شهری خواست آسفالت معابر را تا زمان تکمیل نشدن شبکه فاضلاب انجام ندهند؛ چراکه معتقد بود هزینه‌ها هدر می‌رود و آسفالت کوچه و خیابان‌ها یک‌دست نمی‌شود. حالا خیابان‌های شهید تهمتن و عبید زاکانی آسفالت شده و او پیگیر آسفالت‌ریزی معابر دیگر است. افزایش روشنایی خیابان شهید حسنی و نصب المان‌های شهری در ورودی این خیابان از دیگر کارهایی است که او این روزها پیگیری می‌کند.
ترک شغل برای خدمتگزاری
۶۰ ساله است و در همه دوره‌های شورایاری از طرف ساکنان محله باغ خزانه انتخاب شده است. خدمت به هم‌محله‌ای‌ها فقط به این ۱۵ سال محدود نمی‌شود و محمدتقی وارثی از کودکی وارث خوب پدر مرحومش بوده که روزگاری به هیئت‌داری و حل مشکلات اهالی معروف بود. در خانه‌شان همیشه باز بود و همسایه‌ها برای حل گرفتاری‌های شخصی و مشکلات محله باغ خزانه به آنجا مراجعه می‌کردند. وارثی در کنار پدرش درس خدمت به هم‌محله‌ای‌ها را یاد گرفت و خیلی زود پا جای پای او گذاشت. در دوران سربازی به دلیل حمله هوایی دشمن بعثی مجروح شد، اما پرونده جانبازی‌اش را تکمیل نکرد. پس از این دوران با یادگیری فنون آبکاری آلومینیوم، در زادگاهش یعنی خیابان شهید حسنی مشغول کار شد و کارگاهی هم اطراف شهر تهران راه‌اندازی کرد، اما یکباره همه را کنار گذاشت چون فعالیت در شغل سختی که داشت مانع از پیگیری نیازهای شهری محله و اهالی می‌شد. حالا ۲۰ سال است که شغل اول و آخر او گشتزنی در محله برای شناسایی مشکلات و رفت‌وآمد به اداره‌های مختلف برای حل آنها شده است.
بوستانی دنج با امکانات کم
تنها فضای سبزی که در محله باغ خزانه وجود دارد بوستان «کارآفرین» نام دارد. در جای دنجی بین بافت مسکونی ساخته شده و فقط اهالی این محله از وجود آن باخبرند. این بوستان سال ۱۳۷۶ ساخته شده است و هزار و ۳۱۱ مترمربع مساحت دارد. به گفته وارثی اینجا بیشتر شبیه یک پاتوق محله است؛ چراکه مساحت و از همه مهم‌تر امکانات کمی دارد. در این بوستان زمین بازی برای کودکان وجود ندارد و امکانات آن به چند دستگاه ورزشی، نیمکت و درخت محدود است. وارثی به زمین بایر و آسفالت شده‌ای که در ضلع جنوبی این بوستان قرار دارد اشاره و عنوان می‌کند: «سال‌هاست پیگیریم تا اینجا به زمین بازی کودکان یا زمین چمن تبدیل شود، اما تاکنون اقدامی انجام نشده است.»
تسهیلات نوسازی لازم است
بیشتر کوچه‌های محله باغ خزانه عرض مناسبی دارند و مساحت خانه‌ها هم زیاد است. به همین دلیل به راحتی می‌توان متوجه یک کوچه با خانه‌های کم‌مساحت در آن شد. خانه‌های کوچک و فرسوده زیادی ردیف به ردیف هم در کوچه شهید «حسین نوری‌زاده» قرار دارد و یکی از دغدغه‌های وارثی نوسازی این خانه‌هاست. می‌گوید: «این کوچه تا چند سال پیش عرض کمی داشت و حدود ۲ متر بود. زندگی در این کوچه سخت بود و اهالی مشکلات زیادی برای تردد داشتند. وضعیت اینجا پس از عقب‌نشینی گاراژ بزرگی که در یک‌سوی کوچه قرار داشت بهتر و تردد اهالی آسان‌تر شده، اما لازم است تسهیلات ویژه‌ای به ساکنان داده شود تا خانه‌های خود را تجمیع و نوسازی کنند.»
