یادداشت: مهندس علی عزتی
بزعم اینجانب، دکتر اردشیر صالح پور در رسانه ها بویژه در حوزه نشر آن هم از جنس ماندگاری آن، یکی از جلوه های آگاهی بخش میراث معنوی جوامع بشری بوده که به سهم خویش حتی فراتر از توان خویش درزمینه آگاهی بخشی، گام های قابل تقدیر و تاریخمندی برداشته و شگفت انگیزتر اینکه بی شمع پروانگی کرده و مدام به رستگاری بشر اندیشیده است.
کتاب حاضر به گفتمان نقش و‌جایگاه کشف نفت که نقطه اعتلای بسیاری دیگر از جمله تحولات جغرافیایی و متعاقب آن تحولات اقتصادی،اجتماعی و فرهنگی خاص خود را رقم زده خواسته و ناخواسته به سکویی متفاوت برای از نو شدن و‌دیگرگونه گی بوده اند که به نوعی می توان گفت کشف نفت نقطه عطف برجسته سازی ندای مشترک نوعی هم اندیشی بوده که به گونه ای همه جانبه همبستگی را به عالی ترین شکل ممکن معنا کرده و بخشی مهم از میراث جامعه بشری را برای جهانیان به اشتراک گذاشته است.
بطور مثال *کشف نفت * نوعی رئالیسم در ادبیات را در جنوب ایران رقم زد که از طریق آن نه فقط اقوام و ملل مختلف ایران بلکه همه جهانیان از طریق داستان‌های نویسندگانی چون سیمین دانشور، صادق چوبک، ابراهیم گلستان، احمد محمود، ...و با آثارشاعران جنوب: منوچهر آتشی، سیدعلی صالحی ...که هرکدام راویان صادق تاریخ شفاهی انسان سرمدی اند که با لهجه، چهره های جنوب، خصوصیات اخلاقی، واژگان و اصطلاحات محلی و آداب و رسوم و فرهنگ مردم جنوب آشنا می‌شوند.
بدون اغراق باید گفت که مولف این کتاب در نهایت وفاداری به حفاظت از این امانت جاوید پرداخته است و کاروانسالار این رسالت تاریخی می باشد که به مثابه یک میانجی بینا فرهنگی یادآورد بخشی مهم از میراث‌مشترک بشری بوده که امید است مولف در ادامه به قصد دستیابی به گزاره های نظری با رویکردهای گوناگون زیباشناختی و روانشناختی، جامعه شناختی و نظایر این ها مینیاتوری دیگر از ترجمان انسان،
انسان و طبیعت، طبیعت وتاریخ را که دلالت مستقیم با آیندگی انسان دارد را در تقویم تاریخ ادبیات ایران برانگیخته سازد که هرکدام مثال فاخر ادبیات جهان بوده و از اعتباری دیگرگونه برخوردار می باشند و محل اقبال یک تجربه تاریخمند و بزرگ خواهد بود .
در آخر اینکه باید گفت که مولف کاروان فرخنده ای را تدارک دیده که در عبور از سرزمین های دور با فانوس خیال بکر خویش گام های سترگی برداشته و چنان مشعلی فروزان بر تارک بی تکرار تاریخ مهر شفقت زده و همه آن مهربیکران خود را به سرزمین نیاکانی خویش دستمایه حضور جدی خود قرار داده که معبری معتبر برای پروانه بودن و آیندگی است .
باید گفت مولف کتاب ادبیات نفتی همان پهلوان شهر مامی باشد که بیدریغ به پیشواز عشق به انسان رفته آن هم در *تمامیت کرانمند هستی * تا مبادا رویاهای بشری به تاخیر افتد که از همان سرچشمه هایی است که از آن آفتاب و زیبایی می تراود.
انتهای پیام/
