به گزارش گروه اجتماعی یکتاپرس، بی اختیاری ادرار یکی از مشکلات شایع در خانم ها است، گفته می شود که 85 درصد خانم ها در طی زندگی خود دچار مشکلات بی اختیاری ادرار می شوند اما چه کنیم تا کمتر به مشکلات بی اختیاری ادراری دچار شویم؟
-لازم است خانم ها ورزش کگل را انجام دهند.
-به هیچ وجه ورزش های سنگین، مثل بدنسازی های سنگین انجام ندهند.
-کارهای سنگین انجام ندهند.
-در صورت ابتلا به سرفه و یبوست مزمن، لازم است هر چه سریعتر درمان انجام شود.
-به معاینه بعد از اتمام باروری توجه کنند، به این معنی که اگر فرد تصمیم به بارداری ندارد، باید معاینه لگنی شود و اگر لگن دچار شلی است، هر چه سریعتر درمان شود تا منجر به افتادگی مثانه نشود.
-بارداری و زایمان های مکرر و… همگی می توانند باعث ادرار و افتادگی مثانه شوند .
-یکسری از حلقه ها و پساری ها موجود هستند که در خانم های جوان خصوصا خانم هایی که کار سنگین و ورزش های سنگین انجام می دهند، توصیه می شود تا با اینکار از افتادگی مثانه تا حد قابل توجهی بکاهند.
بی اختیاری ادرار انواع مختلفی دارد، که یکی از شایع ترین آن ها بی اختیاری ادرار از نوع استرسی است، زمانی که بیمار در زمان سرفه، خندیدن و…دچار بی اختیاری ادراری می شود.
بی اختیاری ادراری از نوع اضطراری، منظور از این نوع بی اختیاری، این است که بیمار زمانی که خارج از منزل است، مشکلی ندارد، اما زمانی که وارد منزل شود و یا دست او با آب تماس پیدا کند، نمی تواند ادرار خود را کنترل کند و انواع بی اختیاری های ترکیبی دیگر که مورد بررسی قرار گرفته اند.
تنها بی اختیاری ادرار که به درمان به روش جراحی، جواب خوبی می دهد، بی اختیاری استرسی است.
تمام بیماران که دچار بی اختیاری ادراری استرسی هستند نیاز به جراحی ندارند، در مواردی که بیمار شرایط حاد ندارد و تنها در شرایطی که ادرار خود را تخلیه نکند دچار بی اختیاری ادرار می شود، نیازی به درمان با جراحی وجود ندارد، می توان با روش های غیر جراحی مثل لیزر، آر اف، پی آر پی و… بیمار را به راحتی درمان کرد.
اما در موارد شدید تر، که با هر بار سرفه، عطسه و یا خندیدن، باید از پوشک استفاده کند، درمان به روش جراحی توصیه می شود.
در خانم های جوان عمل مثانه توصیه نمی شود، زیرا عمل مثانه یک عمل سخت، پر عارضه و برگشت پذیر است.
زمانی که تصمیم به عمل مثانه دارید، باید از بیمار قبل از جراحی، نوار مثانه گرفته شود، زیرا گاهی بی اختیاری ادرار به دلیل لبریز شدن مثانه است و اگر این مورد در نظر گرفته نشود، و از مش استفاده شود، این احتمال وجود دارد که بیمار نتواند بعد از جراحی ادرار کند .
در نتیجه می توان گفت بی اختیاری ادرار و اعمال مربوط به جراحی کمی پیچیده است و نیاز است به درستی تشخیص و جراحی شود .
یکی از روش های غیر جراحی مهاجم، استفاده از گرفت ها است و زمانی که مجرای ادراری دچار مشکل می شود، باید از یک جسم برای سفت کردن این مجرا استفاده کرد، در زمان های گذشته از بافت خود بیمار یک قسمت فشیا جدا می کردند که در زیر مثانه جایگذاری میشد و مثانه را با این بافت به سمت بالا هدایت می کردند، این روش درمان به نسبت سخت است زیرا علاوه بر مثانه، قسمت دیگری هم برای خارج کردن فشیا باید پاره شود . بعد ها حدود 15- 20 سال پیش از مش های مثانه استفاده کردند و چون استفاده از مش ها عوارض بالایی داشتند از روش های غیر تهاجمی تر استفاده کردند مثل لیزر، پی آر پی و..
همچنین یکی دیگر از روش ها استفاده از گرفت ها است، این گرفت ها را می توان از بدن خود فرد تهیه کرد یا از بدن افراد دیگر . افرادی که جراحی هایی از قبیل ابدومینوپلاستی انجام می دهند، از فشیای این افراد بعد از انجام یکسری اقدامات استفاده می کنند. در هر حال بهتر است بهترین روش درمان توسط متخصص زنان گرفته شود .
*دکتر لیلا خلیلی، متخصص زنان و جراح زیبایی زنان
انتهای پیام/