به گزارش گروه فرهنگی یکتا پرس، درخراسان شمالی روستایی بهنام چهاربرج وجود دارد که مردم آن بخاطر مشکلی که در این روستا وجود دارد بسیار رنج میبرند. موضوعی که باعث شهرت و بر سر زبانافتادن روستا چهاربرج شده، نابینابودن اهالی روستا است.
چهار برج یک روستا از دهستان دامنکوه بخش مرکزی شهرستان اسفراین استان خراسان شمالی است. محل این روستا در ۲۴ هزارگزی شمال باختری اسفراین واقع شده است. محصولات این روستا غلات، پنبه، زیره و انواع میوه است. شغل اهالی زراعت و مالداری است. دامدارن این روستا یکی از بزرگترین تولید کنندگان شیر و فراورده های لبنی در دهستان می باشند که روزانه حدود ۳۰۰۰ لیتر شیر توسط دامداران این روستا تولید می شود. این روستا یکی از روستا های پر جمعیت شهرستان و مرکز دهستان دامنکوه می باشد و جمعیت آن ۲۵۰۰ نفر می باشد که پرجمعیت ترین روستای دهستان است.
این روستا در سال ۱۳۷۵ با همکاری جهاد سازندگی و بنیاد مسکن و اهالی اولین روستا در بخش مرکزی بود که بهسازی شده و بیش از ۳۰ سال است که اهالی ازشبکه برق و آب لوله کشی شده استفاده می نمایند و در حال حاضر از تلفن ثابت و شبکه گاز نیز بهره مند می باشند. از جمله امکانات و تاسیسات موجود در روستا می توان به دفتر نیکوکاری کمیته امداد امام خمینی دهستان دامنکوه؛ آتش نشانی؛ سالن ورزشی چند منظوره؛ کتابخانه عمومی؛ خانه بهداشت؛ پایگاه امداد جاده ای ۱۱۵؛ صندوق بیمه اجتماعی کشاورزان، روستائیان و عشایر دهستان دامنکوه؛ مدرسه ابتدایی، راهنمایی ، دبیرستان؛ پست بانک؛ مخابرات ـ مرکز توان بخشی معلولین دهستان دامنکوه (تحت نظارت اداره بهزیستی) اشاره کرد.
گاهی دلیل شهرت گردشگری و جاذبه بسیاری از مکانها، علتهای پسندیده و خوبی نیست. نمونهاش روستای چهاربرج در خراسان شمالی است که به دلیل آمار بالای نابینایانش اسم و رسمی بههم زده است و مورد توجه جامعه گردشگری قرار گرفته است.
اکثر کسانی که در چهاربرج زندگی میکنند، نابینا هستند و این افراد از بدو تولد نابینا بودند. جالبتر از این، نابیناشدن حیوانات روستای چهار برج بود. حیوانات اهلی مثل گاو و گوسفند و حتی گربهها نیز در این روستا نابینا متولد میشوند.
کسی محصولات کشاورزی و دامی اهالی روستا را نمیخرد. به ساکنان این آبادی دختر نمیدهند و از آنها عروس نمیگیرند! خیلیها فکر میکنند این روستا نفرین شده است یا بیماری عجیبی یقه مردم و حیوانات ساکن آن را گرفته است.
اینجا پدر و مادرها با دلشوره انتظار تولد فرزندشان را میکشند. اهالی روستای چهاربرج علاوه بر اینکه با محرومیت دست و پنجه نرم میکنند، گرفتار مشکل بزرگتری هم هستند. شیوع یک بیماری ژنتیکی بین بیشتر اهالی این روستا مشکلات زیادی را برایشان ایجاد کرده است. مشکلی که باعث نابینا بهدنیا آمدن بیشتر نوزادان اهالی این روستا شده و بر وضعیت اقتصادی آنها هم اثر گذاشته است.
شایعه آلوده بودن آب روستای چهار برج بار اضافه ای را روی دوش اهالی آن گذاشته است؛ به همین خاطر اهالی سختی های زیادی را تحمل می کنند. اما با وجود این مشکلات بیشتر جوانان نابینای روستا ناامید نشده اند و برای تحصیل به مدارس ویژه نابینایان در اطراف روستایشان می روند.
ابراهیم، فرزند اول خانواده گل محمدی هم جزو نوجوانان سختکوش روستاست. ابراهیم ۱۶ ساله درباره نحوه زندگی دیگر نوجوانان نابینای روستا می گوید: «برای ادامه تحصیل به دبیرستان امید نابینایان مشهد می روم. خدا را شکر تا حالا توانسته ام درس بخوانم و زیر سایه پدر و مادر مهربانم زندگی کنم. دوست دارم با کمک خداوند و خانواده ام ادامه تحصیل بدهم و فرد مفیدی برای جامعه شوم. بعضی وقت ها به همراه چند نفر دیگر از دوستان نابینایم دور هم جمع می شویم. ما بیشتر از دیگر معلولان به هم نزدیکیم و اختلاف سنی نمی تواند مانع ارتباط ما با هم شود. معمولاً اوقات فراغت زیادی هم داریم؛ به همین دلیل سعی می کنیم به وسیله همین کتاب و روزنامه های کمی که به خط بریل در اختیار داریم این اوقات را پر کنیم. البته امکانات برای افراد سالم هم در روستای ما کم است چه برسد به ما نابیناها.»
ابراهیم نوجوان قانعی است و تنها درخواستش از ما این بود که از مسؤولان بهزیستی بخواهیم ماشین تایپش را به او برگردانند؛ «من یک سال پیش دستگاه تایپ ویژه معلولانم را برای تعمیر به بهزیستی فرستادم اما هنوز آن را به من پس نداده اند.»
در سال ۹۱ معاون توانبخشی اداره کل بهزیستی استان خراسان شمالی اعلام کرد این اختلال در این منطقه مهار شده است و اکنون هیچ فرد زیر دو سال در این روستا حضور ندارد که نابینا باشد.
یکی از ساکنان روستای چهاربرج درباره علت نابینایی تعدادی از اهالی روستا میگوید: ۳۴ سال است که در این روستا زندگی میکنم. به نظر من آلودگی خاک و آب باعث این بیماری شده است. این مشکل نمی تواند به ازدواج های فامیلی ربط داشته باشد زیرا افرادی در روستا وجود دارند که هیچ نسبتی با یکدیگر ندارند اما فرزندانشان نابینا به دنیا آمدهاند. علاوه بر این در روستای ما حیوانات هم نابینا متولد شدهاند!
انتهای پیام/