صفحه نخست

سیاسی

اقتصادی

بین الملل

اجتماعی

فرهنگ و هنر

ورزشی

عکس و فیلم

انتخابات 1400

نوروبلاستوما نوعی سرطان و از شایع ترین تومور های بدخیم بوده که در کودکان رخ می دهد و در قسمت فوقانی کلیه ایجاد می شود.
کد خبر: ۵۰۳۸۸
۰۴:۲۰ - ۰۵ شهريور ۱۴۰۰

به گزارش گروه اجتماعی یکتا پرس، نوروبلاستوما نوعی سرطان است که از سلول های عصبی نابالغ در بخش های مختلفی از بدن به وجود می آید. نوروبلاستوما اغلب در داخل و اطراف غدد فوق کلیوی بروز می کند که سلول های عصبی یکسانی دارند و در قسمت فوقانی کلیه ها قرار گرفته اند. با این حال، نوروبلاستوما می تواند در سایر نواحی شکم و در قفسه سینه، گردن و اطراف ستون فقرات نیز بروز کند، در جایی که مجموعه ای از سلول های عصبی وجود دارند. 

نوروبلاستوما چیست؟

نوروبلاستوما یک تومور است که در اوایل دوران کودکی بروز می کند که معمولا شامل بافت عصبی است و در زیر میکروسکوپ، سلول های نوروبلاستوما شبیه سلول هایی کوچک، گرد و آبی رنگ دیده می شوند. نوروبلاستوما اغلب در شکم (از غدد فوق کلیوی، که در بالای کلیه ها قرار دارند) بروز می کند، اما همچنین می تواند در گردن، قفسه سینه یا لگن نیز شروع به رشد کنند. نوروبلاستوما معمولا به غدد لنفاوی، کبد، ریه ها، استخوان ها یا مغز استخوان نیز پخش می شود.

نوروبلاستوما در اغلب موارد بر روی کودکان 5 سال یا کوچک تر تاثیر می گذارد، هرچند که به ندرت ممکن است در کودکان بزرگ تر بروز کند. تعدادی از انواع نوروبلاستوما خود به خود از بین می روند، در حالی که برخی دیگر ممکن است به درمان‌ های متعددی نیاز داشته باشند. گزینه‌های درمانی نوروبلاستوما در کودک شما به چند عامل بستگی دارد.

عوامل بروز نوروبلاستوما 

تومور سرطانی نوروبلاستوما در نتیجه یک جهش ژنتیکی در سلول های بدن ایجاد می شود. در نتیجه این جهش ژنتیکی سلول های بدن از رشد طبیعی خارج شده و از کنترل خارج  می شوند. این رشد غیر طبیعی سلول ها سبب ایجاد توده های توپر می شوند و سلول های دیگر را از عملکرد طبیعی خارج می کنند.  

در نوروبلاستوما این رشد غیر طبیعی بر سلول های نابالغ و در دوران جنینی بر روی بدن فرد مبتلا اثر می گذارد. این سلول ها نوروبلاست نام دارند و همزمان با رشد کودک در دوران جنینی این سلول ها نیز رشد می کنند و به سلول های عصبی بالغ تبدیل می شوند. 

نشانه های وجود نوروبلاستوما

آنها بسته به موقعیت مکانی که تومور در آن واقع شده است، تا چه اندازه بزرگ هستند و میزان رشد آن تا چه حد است، بسیار متفاوت هستند. بسیاری از این علائم ممکن است به شرایطی غیر از نوروبلاستوما اشاره کنند.

وجود توده یا تورم در شکم

درد معده یا احساس سیری مداوم که می تواند منجر به کاهش وزن شود.

تورم در پاهای کودک یا در کیسه بیضه که به دلیل فشار تومورها بر روی رگ های خونی و عروق لنفاوی است

مشکل در ادرار کردن و یا حرکات روده

نحوه تشخیص بیماری نوروبلاستوما

در صورتی که پزشک احتمال وجود این بیماری را دهد آزمایش هایی برای بیمار تجویز می کند که شامل موارد زیر است:

آزمایش ادرار، آزمایش خون، عکس برداری با اشعه ایکس، سی تی اسکن، ام آی آر، سونوگرافی و اسکن استخوان و بافت برداری. 

در این آزمایش ها پزشک با بررسی نتیجه آن ها به محل قرار گیری و میزان پیشرفت تومور پی می برد و مشخص می کند که آیا تومور به قسمت های دیگر نیز سرایت کرده و مرحله سرطان را تعیین می کند. 

ممکن است پزشک آزمایش دیگری به نام MIBG نیز تجویز کند تا میزان گسترش سلول های سرطانی را بررسی کند. 

این بیماری در موارد بسیار نادری در دوران جنینی از طریق سونوگرافی نیز قابل تشخیص است. 

عوامل خطرزا برای نوروبلاستوما

کودکانی با سابقه خانوادگی نوروبلاستوما، ممکن است به احتمال بیشتری به این بیماری مبتلا شوند. با این حال، نوروبلاستومای فامیلی، تعداد بسیار کمی از موارد نوروبلاستوما را شامل می شود. در اغلب موارد، علت بروز نوروبلاستوما ناشناخته است.

عوارض نوروبلاستوما

مشکلات و عوارض مربوط به نوروبلاستوما ممکن است شامل موارد زیر باشد:

گسترش سرطان (متاستاز)

نوروبلاستوما ممکن است به دیگر نقاط بدن مانند غدد لنفاوی، مغز استخوان، کبد، پوست و استخوان سرایت کند.

فشردگی نخاع

تومورها ممکن است رشد کرده و به نخاع فشار بیاورند و باعث ایجاد فشردگی نخاع شوند. فشردگی نخاع ممکن است باعث درد و فلجی شود.

درمان نوروبلاستوما

 این بیماری در برخی از موارد به طور خودبخود رفع می شود. اما در بیشتر موارد این بیماری به درمان نیاز دارد. درمان این بیماری به عوامل متعددی مانند سن کودک، میزان گسترش تومور و ویژگی های تومور بستگی دارد. 

کودکان مبتلا به این بیماری از نظر ریسک به سه گروه ریسک پایین و متوسط وبالا تقسیم می شوند. احتمال درمان کودکان مبتلا با ریسک پایین و موسط بیشتر از مبتلایان با ریسک بالا است. 

در برخی موارد ممکن است پزشک توصیه کند که بیمار انتظار بکشد و تحت مراقبت باشد تا به طور خود بخود رفع شود. 

در موارد دیگر پزشک درمان این بیماری را از طریق عمل جراحی برای برداشتن تومور توصیه می کند و یا پرتو درمانی را تجویز می کند. در صورتی که تومور گسترش زیادی نداشته باشد و به بخش های دیگر سرایت نکرده باشد با برداشتن آن بیماری به طور کامل درمان می شود. 

انتهای پیام/

این خبر را به اشتراک بگذارید:

ارسال نظرات
از اینکه دیدگاه خود را بدون استفاده از الفاظ زشت و زننده ارسال می‌کنید سپاسگزاریم.
نام:
ایمیل:
نظر: