به گزارش گروه اجتماعی یکتا پرس، وقتی سیستم ایمنی بدن در برابر سلولهای کبدی قرار میگیرد، بیماری هپاتیت خود ایمنی (Autoimmune Hepatitis) ایجاد میشود. علت دقیق این عارضه مشخص نیست، اما به نظر میرسد عوامل ژنتیکی و محیطی با گذشت زمان در تحریک آن نقش دارند. این بیماری بدون درمان میتواند منجر به زخم شدن کبد (سیروز) و درنهایت نارسایی کبد شود.
هپاتیت خود ایمنی هنگامی رخ میدهد که سیستم ایمنی بدن به کبد حمله کند و باعث التهاب یا هپاتیت شود. این اختلال به طور نامتناسب بر زنان تأثیر میگذارد، به طوری که تقریباً در 70 درصد موارد در زنان رخ میدهد. مانند سایر اختلالات خود ایمنی، این نوع هپاتیت ممکن است توسط یک عفونت باکتریایی یا ویروسی، عوامل محیطی یا داروها در افراد مستعد به صورت ژنتیکی ایجاد شود.
بیماری هپاتیت خود ایمنی دو نوع دارد و هر دو نوع این بیماری بسیار کمیاب و نادر هستند. نوع یک بیماری بسیار شایعتر از نوع دو بیماری است.
شانس ابتلا به نوع یک بیماری هپاتیت خود ایمنی در زنان بین ۱۵ الی ۴۰ سال بیشتر است، با این همه افراد با سنین و جنسیت مختلف هم در معرض ابتلا به این بیماری قرار دارند. نوع دو بیماری هپاتیت خود ایمنی در دختران بین سنین ۲ الی ۱۴ سال دیده میشود.
هپاتیت خود ایمن زمانی اتفاق میافتد که سیستم ایمنی بدن به جای حمله به ویروسها، باکتریها و سایر عوامل بیماریزا، کبد را هدف قرار میدهد.
این مسئله ممکن است باعث تورم سخت کبد و یا آسیبهای شدید کبدی شود. علت اینکه چرا بدن بر ضد خود عمل میکند هنوز به درستی مشخص نیست، اما هپاتیت التهاب طولانی مدت کبد میتواند بر اثر ارتباطات ژنهایی که سیستم ایمنی را کنترل میکنند و یا در معرض برخی ویروسها قرار دارند ایجاد شود.
این نوع از هپاتیت برخلاف هپاتیتهای b و c در اثر عوامل عفونی و ویروسی به وجود نمیآید و قابل سرایت نیست.
پزشکان به درستی نمیدانند که چه عاملی موجب میشود تا دستگاه ایمنی بدن به سلولهای کبدی حمله کند. از آنجایی که بیماری هپاتیت خود ایمنی در افرادی با سابقهی خانوادگی دیده شده، شاید ژنها در فرایند ابتلای افراد به این بیماری دخیل باشند.
عواملی که ممکن است خطر ابتلا به هپاتیت خود ایمنی را افزایش دهند عبارتند از:
جنسیت:
اگرچه هر دو جنس نَر و ماده میتوانند به هپاتیت خود ایمنی مبتلا شوند، اما این بیماری در زنان شایعتر است.
سابقه عفونتهای خاص:
این بیماری ممکن است بعد از آلوده شدن به بیماری سرخک، ویروس تبخال یا ویروس اِپشتینبار ایجاد شود. این بیماری همچنین به عفونت هپاتیت A ، B یا C مرتبط است.
گاهی بیماری هپاتیت خود ایمنی هیچ علامت خاصی ندارد. گاهی اگر بیماری وخیم باشد، این بیماری علائمی خواهد داشت. گاهی علائمی مانند تب، احساس درد در شکم، زردی پوست و چشمها ناگهان ظاهر میشوند. اما، غالباً علائم این بیماری به تدریج طی هفتهها یا ماهها خود را نشان خواهند داد.
انتهای پیام/