به گزارش گروه اجتماعی یکتاپرس؛ مشکل آب به‌ویژه در روستاهای خوزستان، از سال‌های گذشته تاکنون به قوت خود باقی است. این در صورتی است که استان خوزستان یکی از پر آب‌ترین استان‌های کشور ما است. این روزها مشکل کم آبی در استان خوزستان به یکی از معضلاتی تبدیل شده که اعتراض مردم را برانگیخته است. در میان بحران خشکیدگی تالاب هورالعظیم و رودخانه کرخه در غرب خوزستان، تصویر اهالی روستای زهیریه در بخش نیسان شهرستان هویزه که در کنار تاسیسات نفتی به‌دنبال تانکرهای آب شرکت‌های نفتی روانه شده‌اند، واکنش‌های بسیاری به‌دنبال داشت.
این‌روزها خوشی از خوزستان سرزمین قهرمانان رخت بربسته است و زخم‌های دیرینه محرومیت، آبستن درد و بیآبی و خشکسالی و ویروس هزارچهره کرونا شده است.
پنجشنبه شب و جمعه شب در برخی شهرهای خوزستان تجمعاتی اعتراضی برای مشکل آب شرب و کشاورزی این استان شکل گرفت.
اعتراض مردم چند شهر خوزستان به کمبود آب شرب و کشاورزی
دیشب در جریان اعتراض مردم شادگان به مشکل بیآبی و عدم تامین حقآبه رودخانه‌ها، افرادی اغتشاشگر اقدام به تیراندازی هوایی کردند. یکی از تیرهای هوایی شلیک شده از سوی اغتشاشگران به فوت یک جوان شادگانی منجر شد. پیگیری‌ها در این ماجرا ادامه دارد اما اصل ماجرا اغتشاشات یا تجمعات نیست، مسئله اصلی تنش آبی در خوزستان است.
مردم در رنج پیرشده خوزستان مفهوم وضعیت قرمز را با پوست و گوشت و خون خود درک کرده‌اند و هنوز تداعی صدای ممتد آژیر خطر گوش‌هایشان را به درد می‌آورد.
دیگر روا نیست این مردم زجر کشیده از جنگ عزیزانشان را هم در وضعیت قرمز کرونا و بیآبی از دست بدهند چرا که هنوز تورم قلب‌هایشان از درد آن روزهای تلخ تسکین نیافته است.
خوزستان آب ندارد، سد دارد!
مردم خوزستان در حالی این روزها با بحران خشکسالی و کم‌آبی مواجه شده‌اند که حدود یک سوم منابع آبی جاری در کشور قاعدتا باید به این استان سرازیر شود.
خوزستان اگرچه سد دارد، ولی آب ندارد و عجیب آنکه بزرگترین سدهای کشور در این استان قرار دارد؛ سدهایی که راه آب را برای اجرای پروژه‌های بزرگ بسته است و مردمی که در مجاورت سدها زندگی می‌کنند تشنه‌اند. آبرسانی در بیش از هزار روستا به وسیله تانکر انجام شده و بخش مهمی از آب آن به استان‌های دیگر منتقل می‌شود.
صبر مردم خونگرم خوزستان لبریز که نه، سرریز شده است و دست به اعتراض زده و گله دارند از سوءتدبیر مسئولان در مدیریت منابع آبی که این استان را در شرایط خشکسالی و بیماری کرونا با بحران روبه‌رو کرده است.
وقتی‌که استاندار خوزستان زبان به سخن می‌گیرد
این تجمعات ناشی از بی‌تابی مردم از تشنگی در روزهای آغازین از سوی قاسم سلیمانی دشتکی استاندار تکذیب می‌شد اما در یک برنامه تلویزیونی بالاخره زبان باز می‌کند و می‌گوید «پیش از بروز تنش آبی اخیر در خوزستان، ۷۰۰ روستای این استان به وسیله تانکر آبرسانی می شدند و حالا با اضافه شدن ۳۰۰ روستا در جنوب این استان به این مجموعه، شمار روستاهایی که آبرسانی به آنها با تانکر انجام می شود، از هزار روستا نیز فراتر رفته است.»
اگرچه بخش مهمی از علت کاهش بارندگی خوزستان در سال جاری مربوط به شرایط خشکسالی و نوسانات اقلیمی است، اما از فعالیت صنایع آلاینده در خوزستان منجر به تشدید کاهش میزان بارندگی‌ها شده‌اند نمی‌توان غافل شد.
ایمان محمدی نرگسی فعال اجتماعی استان خوزستان با تایید نقش صنایع در کاهش بارندگی می‌گوید «وجود دکل های متعدد نفتی در شهرهای گوناگون، حضور صنایع پتروشیمی در مناطق مختلف و به‌ویژه فعالیت صنایع مربوط به صنعت نیشکر در بخش‌های گوناگون استان خوزستان بوده و همین موضوع به مسئله تنش آبی امسال خوزستان به شدت دامن زده است، زیرا آلاینده‌های زیادی از این طریق وارد هوای خوزستان می‌شود که این آلاینده ها می توانند مانع ریزش نزولات جوی از آسمان استان شوند.»
مسئول شبکه مردمی جوانان انقلاب خوزستان می‌گوید «مشکلات تامین آب شرب مردم خوزستان ریشه‌ای است و اکنون شرایط تامین آب روستاهای خوزستان به گونه ای است که چه در شرایط خشکسالی و چه در شرایط ترسالی، بخش زیادی از این روستاها با تانکر آبرسانی می شوند؛ چراکه شبکه های انتقال آب هنوز به این روستاها انتقال پیدا نکرده است».
مسئول شبکه مردمی جوانان انقلاب خوزستان به بیآبی بخش زیادی از روستاهای غیزانیه اشاره می‌کند و می‌گوید؛ در منطقه غیزانیه که بیش از ۶۰۰ حلقه چاه نفت در آن وجود دارد، تا سال گذشته هنوز برخی مردم از آب های سطحی که ناشی از تجمیع آب بارندگی و سیلاب ها بود برای آشامیدن استفاده می کردند. اگر پارسال هم اعتراضات در غیزانیه به پا نمی شد، بعید بود که دولت فکری به حال مردم این استان کند.
کشت برنج از محصولاتی است که به صورت غرق‌آبی آبیاری می‌شود و از آنجا که بخشی از مردم این استان از کشاورزی امرار معاش می‌کنند در خوزستان زمین‌های کشت برنج بسیار گسترده است.
علی شهبازی، معاون مطالعات سازمان آب و برق خوزستان هم در گفت‌وگویی که با رسانه‌ها داشت با اشاره به اینکه در برنامه مدیریت خشکسالی خوزستان، کشت برنج ممنوع اعلام شده است، عنوان می‌کند: «اما از اوایل تیرماه کشاورزان زیادی در خوزستان به کشت برنج پرداخته‌اند و همین مساله موجب به هم ریختن منابع و مصارف این استان شده است».
خوزستان رود کرخه دارد، برق ندارد!
شهبازی به مسدود کردن برخی از مسیرهای ورود آب به زمین های برنج توسط سازمان آب و برق خوزستان در هفته های اخیر اشاره می‌کند و ادامه می‌دهد «البته بخشی از آب کرخه را نیز از مسیرهای این زمین‌ها منحرف کرده اما هنوز بخش زیادی از برنج کاران می توانند آب مورد نیاز خود را تامین کنند و تنها راهکار حصول نتیجه در زمینه جلوگیری از کشت برنج این است که سایر دستگاه‌های مربوط به‌خصوص سازمان جهاد کشاورزی، اقدامات لازم در این زمینه را انجام دهند».
آنچه گفتنی است اینکه با توجه به شرایطی که پیش آمده و در سال‌های گذشته‌هم تکرار شده، سازمان جهاد کشاورزی خوزستان باید برای اجرای صحیح الگوی کشت، شدت عمل بیشتری به خرج می‌داد تا انحراف از این الگو منجر به بروز بحران کنونی آب در خوزستان نشود.
از ابتدای امسال مشخص بود که خشکسالی گریبان قسمت‌های عمده کشور به‌ویژه خوزستان را خواهد گرفت، اما نبود زیرساخت‌های لازم آستانه تاب‌آوری مردم خوزستان در برابر مشکلات را به پایین‌ترین حد ممکن رسانده است.
برای مردم این سرزمین دردآور است که ۳ رودخانه بزرگ(کرخه، دز و کارون) در اطرافشان وجود دارد و عطش امانشان را بریده است. قطعی برق در این روزهای داغ تابستان که هرم آفتابش هرجنبنده‌ای را نقره‌داغ می‌کند نمکی می‌شود بر زخم‌های دیرینه مردم این سرزمین.
و ختم کلام آنکه دولتی‌ها یا در خواب غفلت به سر می‌برند و یا دردهایی را که مسبب آنها هستند را تکذیب می‌کنند و این مردم هستند که دستمایه بی‌تدبیری‌ها و بی‌وجدانی‌ها می‌شوند و روزگار را به سختی سپری می‌کنند.
سال‌هاست که مدیران پایتخت‌نشین در تهران به دنبال حل مشکل خوزستانی‌ها هستند بی‌آنکه عایدی حاصل شود؛ به نظر می‌رسد کابینه دولت باید جلساتش را در خوزستان برپا کند نه در پاستور؛ زیرا در تمام سال‌هایی که خوزستان در بحران است بی‌مدیریتی در تهران و اهالی پاستورنشین موج می‌زند.
انتهای پیام/
