به گزارش گروه اقتصادی یکتاپرس، مزدا3 نسل قبل یکی از موفق ترین خودرو های دهه 80 ایران بود. خودرویی اسپرت و جذاب که فروش خوبی تجربه کرد. بین سالهای 1386 تا 1389 توسط شرکت بهمن خودرو و بهعنوان یکی از خودروهای روز و از برندی معتبر، به شکل CKD در کشور مونتاژ میشد. این خودرو را میتوان از موفقترین محصولات بهمن خودرو دانست که با گذشت بیش از یک دهه از پایان تولید آن، همچنان بسیاری از افراد در بازار دستدوم به دنبال نسخههای سالم و تمیز آن هستند.
شرکت ژاپنی مزدا سال 2003 بود که از یک خودروی سدان کامپکت جدید به نام مزدا 3 رونمایی کرد، خودرویی که با توجه به طراحی زیبا و پیشرانهای خوب و کممصرفی که داشت انتظار میرفت با استقبال خوبی در بازار مواجه شود. همینگونه هم شد و سال 1386 بود که گروه بهمن، این خودرو را وارد خطوط تولید خود کرد. نسل اول مزدا 3 فقط به مدت سه سال توانست در خط تولید بهمن دوام بیاورد و نهایتاً، جای خود را به نسل دوم خود داد که در ایران با نام مزدا 3 نیو شناخته میشود داد.
در اواسط دهه 80 وارد بازار ایران شد و به سرعت در بازار محبوب شد. خودرویی که رقیب مستقیم رنو مگان، کیا سراتو نسل قدیم، هیوندای آوانته و تا حدودی زانتیا بود.
آنچه دیگران میخوانند:مزایا و معایب چری تیگو 5 چیست؟
نسل دوم مزدا 3 از سال 2004 در دست طراحی و توسعه بود و نهایتاً بین آگوست 2005 تا اکتبر 2006 تحت نظارت کونیهیکو کوریسو، طراح معروف مزدا و مدیر فعلی استودیو طراحی مزدا در ژاپن طراحی و ساخته شد. البته شرکت مزدا نسل دوم این خودرو را اواخر سال 2008 در نمایشگاه خودروی لسآنجلس رونمایی جهانی کرد. این خودرو روی همان پلتفرم C1 نسل اول ساخته شده بود و برخی تغییرات در مقایسه با آن از جمله افزایش طول و عرض و کاهش وزن را تجربه میکرد. جالب است بدانید این پلتفرم بهصورت مشترک توسط مزدا، فورد و ولوو ساخته شده است.
مزدا3 یک سدان کوچک است اما این خودرو در مقابل رقبایی چون مگان ، آوانته و سراتو فضای عقب کمی دارد. اگر قد سرنشینان عقب بیشتر از 185 سانتی متر باشد کمی آزرده خاطر خواهند شد. فضای زانو به بدی فضای سر نبوده اما کافی نیست و درمقابل مگان فضای عقب مزدا3 قدیمی میتواند کمی خفه یا تنگ باشد. پس اگر خودرویی خانوادگی می خواهید مزدا 3 بیش تر مناسب افراد مجرد یا خانواده های کوچک است.
نسل دوم مزدا 3 در بازارهای مختلف جهانی با انواع پیشرانههای 4 سیلندر بنزینی و دیزلی عرضه میشود و برای بازار ایران، گروه بهمن یک پیشرانه 2 لیتری 4 سیلندر خطی 16 سوپاپ با 147 اسببخار قدرت و 187 نیوتنمتر گشتاور برای مزدا 3 نیو در نظر گرفته است. خودرو به کمک یک جعبهدنده 5 سرعته اتومات، خروجیهای خود را به چرخهای جلو ارسال میکند. با این ترکیب فنی، مزدا 3 نیو شتاب صفر تا صدی حولوحوش 10.5 ثانیه داشته به ازای هر صد کیلومتر رانندگی با آن، باید تقریباً 7.5 لیتر بنزین مصرف کنید. با توجه به ابعاد بدنه 4.5 متری و وزن حدوداً 1260 کیلوگرمی که این خودرو دارد، از نظر ما میتوان این پیشرانه 2 لیتری را برای مزدا 3 نیو بسیار خوب دانست. البته همان طور که اشاره شد، قبلاً تعداد محدودی از این خودرو با پیشرانه 1.6 لیتری هم عرضه شده که خیلی تعریفی ندارند.
ین خودرو کروز کنترل ندارد و یا مانند خودروهای نسل جدید کی لس استارتر (key less starter) ندارد و شما باید با سوییچ به شکل سنتی خودروی خود را روشن کنید. یکی دیگر از مشکلاتی که خیلی از مالکین مزدا۳ قدیمی از آن ناراضی هستند سیستم صوتی قدیمی خودرو است که پشتیبانی از USB و AUX ندارد و شما برای نصب سیستم صوتی به روز تر روی خودرو باید هزینه ای جانبی را پرداخت کنید. در صورتی که این آپشن ها در برخی رقبا وجود دارند و مزدا3 در این زمینه کمی ضعیف عمل کرده است. هرچند بلندگوهای خودرو کیفیت و باس مناسبی دارند اما از لحاظ امکانات سیستم پخش ضعیف تر از رقبا است.
یکی از مواردی که بسیاری از مالکان مزدا 3 نیو بدان اشاره میکنند، کیفیت رنگ بدنه پایین آن است. ظاهراً این مشکل به لطف گروه بهمن به وجود آمده و در مدلهایی که در بازارهای جهانی حضور دارند خبری از چنین موردی نیست. به گفته برخی از مالکان رنگ بدنه بهمرورزمان کیفیت خود را از دست داده و حتی در برخی بخشها ممکن است بریزد. البته نکتهای که باید به آن اشاره کرد بهبود این مشکل در مدلهای بعد از سال 96 است، ولی اگر قصد خرید مدل قدیمیتر از آن را دارید، بهتر است حواس خود را در این مورد به خوبی جمع کنید.
ومین مورد از معایب مزدا 3 قدیم سواری خشک آن است. مزدا 3 بیشتر به عنوان خودرویی اسپرت در بازار مطرح است و به همین دلیل، انتظار زیادی درمورد راحتی آن نمیتوان داشت. تعلیق این خودرو هر قدر که در پیچها و تغییر لاینها توانمند و پایدار است، همانقدر در مواجهه با پستی و بلندیها و دستاندازها خود را ناتوان جلوه میدهد. بهنوعی، یکی از معایب مزدا 3 قدیم این است که در آن، راحتی سواری و نرمی سیستم تعلیق، فدای هندلینگ و پایداری خودرو شده است. ضربات انتقالیافته به کابین و سرنشینان در مسیرهایی که کیفیت آسفالت آنها خوب نیست، میتواند تبدیل به یک عامل ناراحتی برای راننده و سرنشینان این خودرو شود.
گیربکس مزدا 3، یک نمونه چهارسرعته خودکار با قابلیت تعویض دستی دندهها بهصورت تیپترونیک است. این گیربکس، واکنشهای بدی ندارد و نسبت به بسیاری از خودروهای آن سال مانند مگان یا هیوندای آوانته، عملکردی بهتر و رضایتبخش را از خود نشان میدهد. با این حال، گیربکس این خودرو با داشتن تنها چهار دنده، چندان به خودروهای مدرن شباهت ندارد.
مزدا 3 با این گیربکس، گرچه در دندههای یک و دو خوب عمل میکند، اما در دنده 3 و 4، افت دور موتور خودرو بالا است و سبب میشود تا شتاب ثانویه خوبی نگیرد. همین ۴دنده و قدیمیبودن گیربکس، مصرف سوخت مزدا 3 قدیمی را در مقایسه با مدل جدید افزایش میدهد و هدررفتن بیشتر نیروی موتور را نیز بههمراه دارد.
به جز فضای کم کابین خودرو که پیشتر به آن اشاره کردیم، ارتفاع پایین سیستم تعلیق این سدان ژاپنی نیز، یکی از دلایل عمده نارضایتی خریداران از این خودرو است. کف مزدا 3 در اکثر مسیرهای ناهموار و رمپها بهخصوص اگر چند نفر درون خودرو نشسته باشند، به زمین گیر میکند. گیرکردن کف خودرو به زمین، یکی از مهمترین دلایلی است که برخی از خریداران از خرید mazda 3 منصرف میشوند و به سراغ گزینههای دیگری مانند مگان یا سراتو میروند.
انتهای پیام/