به گزارش گروه اقتصادی یکتاپرس، از نظر کارشناسان آموزش بورس اهمیت بالایی دارد و سهامداران قبل از ورود به این بازار حتما باید آموزش های لازم را فراگیرند. در متن زیر درباره صورت مالی و تاثیر آن در بازار سرمایه شرح داده شد که با هم می خوانیم.
در دنیای حسابداری، صورتهای مالی یکی از مهمترین عناصر برای تجزیه و تحلیل عملکرد شرکت‌ها هستند. سرمایه گذاران حقیقی و حقوقی با بررسی صورتهای مالی شرکت مورد نظر، تصمیم می‌گیرند که آیا سرمایه خود را در اختیار آن شرکت قرار بدهند یا نه. بنابراین تهیه و تنظیم یک صورت مالی خوب و صادقانه برای مدیران شرکت‌ها از اهمیت بالایی برخوردار است. جمع آوری و ثبت فعالیتهای شرکت در طی یک دوره مشخص که طبق قوانین خاصی تنظیم می‌شوند و افراد می‌توانند با مطالعه آن از وضعیت مالی شرکت آگاهی پیدا کنند، صورت مالی گفته میشود.
انواع صورت های مالی شامل ترازنامه ها،دارایی ها،دارایی های جاری، دارایی های ثابت هستند. که در ادامه مطلب درباره هر کدام از آنها توضیحات لازم ارائه می شود.
ترازنامه ها:
ترازنامه یا صورت وضعیت مالی یکی مهمترین صورتهای مالی ارائه شده از وضعیت مالی شرکت‌ها هستند. این صورتهای مالی به طور لحظه‌ای، در تاریخ‌های معین و در نقطه‌ای از زمان گزارش‌های خود را ارائه میکنند؛ گزارش‌هایی که شامل اطلاعات دارایی‌ها، بدهی‌ها و حقوق صاحبان و مالکان سهام شرکت‌ها هستند.
ترازنامه‌ها همیشه به گونه‌ای تهیه می‌شوند که میزان دارایی یک شرکت با مجموع بدهی‌ها و حقوق صاحبان سهام باشد. این معادله با عنوان معادله اساسی حسابداری شناخته میشود. در اصل ترازنامه‌ها معین میکنند که یک شرکت چه دارایی‌هایی در اختیار دارد و چه مبلغی را بدهکار است.
دارایی‌ها = بدهی‌ها + حقوق صاحبان سرمایه
در حالت کلی اگر نسبت بدهی‌ها بیشتر از دارایی‌ها باشد، آن شرکت با ریسک بالاتری مواجه خواهد بود. سرمایه گذاری در شرکت‌هایی که در وضعیت ریسک و بدهی بالا قرار گرفته‌اند، درست مثل این است که پولتان را به شخصی با قرض فراوان سپرده باشید.
دارایی ها:
به منابع و اموالی که در اختیار شرکت قرار گرفته‌اند و از قابلیت نقد شوندگی در زمانهای مختلف برخوردار هستند، دارایی گفته میشود. دارایی ها به سه دسته داراییهای جاری، ثابت و نامشهود تقسیم بندی می شوند.
دارایی های جاری:
به داراییهای نقدی و منابع مالی دیگری گفته می شوند که می توانند در مدت زمانی کوتاه که معمولا کمتر از یک سال است، به منابع نقدی تبدیل شوند و در راستای اهداف شرکت خرج شوند، داراییهای جاری می گویند که شامل: موجودی بانک، حسابها و اسناد دریافتی، ملزومات اداری، پیش پرداختها و … می‌شوند.
دارایی های ثابت:
به دارایی‌هایی گفته میشود که معمولا قابلیت نقد شوندگی آنها پایین است و نقد شدنشان بیش از یک سال زمان می‌گیرد. معمولا شرکت‌ها با هدف کسب در طولانی مدت از این گونه دارایی‌ها استفاده میکنند؛ دارایی‌هایی مثل اثاثیه و ساختمان‌های در اختیار شرکت یا ماشین آلات.
داراییهای نامشهود:
این دارایی‌ها شامل مواردی مثل سرقفلی، حق امتیاز و حق اختراع می‌شوند. هرچند که این دارایی‌ها قابل مشاهده نیستند و ارزش آنها به سایر دارایی های شرکت وابسته نیست اما وجود آنها برای هر شرکتی ارزشمند و مهم است.
بدهی‌ها:
به تعهدات شرکت به دیگر افراد و دارایی های دیگران که نزد شرکت است، بدهی می گویند. بدهی ها به دو دسته جاری و بلند مدت تقسیم می شوند.
بدهیهای جاری:
بدهیهای جاری تعهدات و مبالغی هستند که طی دورهای کوتاه باید پرداخت شوند؛ دورهای که بازه‌اش کمتر از یک سال است. بدهی‌هایی مانند حسابها و اسناد پرداخت شدنی و کوتاه مدت، پیش دریافتها، مالیات.
بدهیهای بلند مدت:
به تعهدات و بدهی‌هایی که دوره پرداخت آنها بیش از یک سال است، بدهیهای بلند مدت گفته میشود. بدهی‌هایی مثل حسابها و اسناد پرداختنی بلند مدت.
سرمایه یا حقوق صاحبان سهام:
به مقدار دارایی باقی مانده بعد از پرداخت بدهیهای شرکت، حقوق صاحبان سهام میگویند.
به طور کلی به معادله‌ای که در ادامه آورده‌ایم، معادله اصلی حسابداری یا معادله ترازنامه میگویند.
سرمایه یا حقوق صاحبان سهام + بدهی‌ها = دارایی ها
یکی از مهمترین نکاتِ مطرح برای هر سرمایه‌گذاری، بالا بودنِ میزان سودآوری شرکت‌هاست. این صورت حسابها هستند که سود و زیان، میزان درآمد و هزینه‌های شرکت را در یک دوره مشخص تعیین میکند. طبق معادله سود و زیان، سود شرکت به راحتی قابل محاسبه خواهد بود.
درآمدهای عملیاتی:
به درآمدهایی که در راستای اهداف و فعالیتهای عادی شرکت به دست میآیند و همچنین قابل استمرار هستند، درآمد عملیاتی میگویند؛ مثلا فروش محصولات تولید شده در شرکت یا درآمد حاصل از خدمات ارائه شده توسط شرکت، جز درآمدهای عملیاتی به حساب میآیند.
درآمدهای غیرعملیاتی:
به درآمدهایی که در طی امور عادی شرکت به دست نمیآیند و معمولا در شرایط خاص بدست حاصل می‌گردند، درآمد غیرعملیاتی گفته میشود؛ درآمدهایی همچون فروش زمین، ساختمان، یا موارد دیگری از اموال و داراییهای شرکت.
هزینه های عملیاتی:
هزینه‌های عملیاتی همان هزینه‌هایی هستند که در راستای اهداف و فعالیتهای عادی شرکت به وجود میآیند. به این هزینهها که استمرارشان الزامی است، هزینه های عملیاتی میگویند. هزینه خرید مواد اولیه، حمل و نقل، بازاریابی و همچنین هزینه پرسنل از جمله هزینه‌های عملیاتی هستند.
هزینه های غیر عملیاتی:
این بخش از هزینهها، همان مخارجی هستند که نه در طی اهداف تولیدی و اداری شرکت، که در شرایط بخصوص و غیرعادی به وجود میآیند؛ هزینه‌هایی مثل تعمیرات دستگاه و مالیات بر درآمد.
در صورت حساب سود و زیان جامع، علاوه بر هزینه ها و درآمدهای تحقق یافته، هزینهها و درآمدهای تحقق نیافته هم به ثبت می‌رسند؛ مواردی مثل تغییر ارزش داراییهای ثابت، از جمله املاک و وسایل نقلیه. صورت سود و زیان عادی و جامع، منابع کامل و مفیدتری برای تصمیم گیری‌ها هستند. در این صورت حسابها، سود یا زیان خالص دوره، سایر هزینهها و درآمدهای شناسایی شده شرکت قید میشود. علاوه بر مواردِ ذکر شده پیشین، هزینه و درآمدهای ناشی از تجدید ارزیابی دارایی های ثابت و غیرجاری هم در این صورت حسابها اعمال و ثبت خواهند شد.
معمولا صورتهای مالی معرفی شده پاسخگوی تمامی سوالات افراد هستند و اطلاعات مفید و کاربردی را منتشر میکنند ولی گاهی اوقات اطلاعات کلی مورد نظر شما نیست و شما به دنبال اطلاعاتی جزئی و دقیقتر از صورتهای مالی هستید؛در این صورت می‌توانید سری به پیوستهای مالی بزنید.
در پیوست های مالی اطلاعات زیادی گنجانده می شود که با اهمیت‌ترین آنها عناوین زیر خواهند بود:
جزئیات کامل خرید و فروش داراییهای ثابت
روش محاسبه و میزان استهلاک دارایی‌ها
نکات مالی مهمی که در صورتهای مالی دیگر بیان نشده‌اند
اطلاعاتی در مورد بدهیهای احتمالی
جزئیات دقیق دیون و مطالبات شرکت به صورت تفکیک شده
انتهای پیام/
